Θα 'ρθει μια μέρα που σ' αυτόν τον κόσμο η ηθική θα μετράει τουλάχιστον όσο και το χρήμα; ΑΜΗΝ.

The dark side of the horse racing industry

Ηorseracing Κills

Πηγές

• Sent to be slaughtered: ABC investigation reveals shocking racehorse treatment

• The dark side of horse racing exposed on ABC 7.30

• Σκοτώνουν τ' άλογα πριν γεράσουν: enallaktikos.gr --fanpage.gr

• Αυστραλία: Σκοτώνουν τα άλογα κούρσας πολύ πριν γεράσουν: tanea.gr

• Αλυσιδωτές αντιδράσεις προκαλούν οι αποκαλύψεις για τις σφαγές των αλόγων: neoskosmos.com -- Thoroughearts - Defending the defenseless, exposing the indefensible

• Horse Racing: theconversation.com - theguardian.com - animalsaustralia.org

•  Who’s responsible for the slaughtered ex-racehorses, and what can be done?

Πολύ μεγάλες διαστάσεις έχει λάβει, στην Αυστραλία, η ""αξιοποίηση"" (έτσι θυμάμαι μάς έλεγαν για τα "παραγωγικά ζώα" στην Κτηνιατρική σχολή ... ΦΡΙΚΗ) των αλόγων που αποσύρονται από τις ιπποδρομίες. Γιατί αξιοποίηση = σφαγή. Και γιατί τα ζώα που υφίστανται εντατική εκμετάλλευση "ρετάρουν" πολύ γρήγορα και δεν "συνταξιοδοτούνται" ποτέ. Δεν υπάρχει συμπόνοια για τα ζώα που παράγουν προϊόντα ή εργασία, όταν η αποδοτικότητά τους μειωθεί, υπάρχει μόνον "αξιοποίηση" - κάτι που συνεπάγεται απόσυρση, μερικές φορές ξεπεσμό σε ένα ακόμη χαμηλότερο επίπεδο ευζωίας, και, πολύ συχνά, σφαγή - ένας δεύτερος κύκλος περαιτέρω εκμετάλλευσης δηλαδή. Ούτε κατά διάννοια δεν μιλάμε για ευγνωμοσύνη - δεν υπάρχει αυτή η λέξη σε τέτοιες περιπτώσεις. Ούτε φυσικά για ανταπόδοση. Και το χειρότερο όλων: ούτε καν για έλεος. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ένα άλογο μπορεί να ζήσει από 25 έως 30 χρόνια, ενώ ένα άλογο κούρσας, αποχωρεί από την ενεργό δράση το πολύ μετά από 8 ή 9 χρόνια "καριέρας" και , και τα ευρήματα διετούς δημοσιογραφικής έρευνας που διεξήγαγε το αυστραλιανό δημοσιογραφικό πρακτορείο ABC (Australian Broadcasting Corporation), είναι εντυπωσιακά: Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο αποσύρονται από τις ιπποδρομίες περίπου 8.500 άλογα, σημαντικό ποσοστό των οποίων οδηγείται στο σφαγείο.

Είναι γεγονός ότι, στην Αυστραλία, υπάρχουν και περιοχές - όπως αυτή της Νέας Νότιας Ουαλίας - των οποίων οι Αρχές προσφέρουν μία "δεύτερη ευκαιρία" στα άλογα κούρσας, και ότι από την πλευρά της βιομηχανίας των ιπποδρομιών υποστηρίζεται πως μόλις το 1% από αυτά καταλήγουν στο σφαγείο. Σύμφωνα όμως με τον Paul McGreevy (i) - ο οποίος είναι καθηγητής Κτηνιατρικής στο Πανεπιστήμιο του SYDNEY, διδάσκει συμπεριφορά και καλή μεταχείριση των ζώων και μελετά καθαρόαιμα άλογα τα τελευταία 25 χρόνια - περίπου 4.000 άλογα του ιπποδρόμου "εξαφανίζονται" κάθε χρόνο. "Μιλάμε για καταστροφή σε βιομηχανική κλίμακα", δηλώνει στο ABC, και προσθέτει: "Βλέπουμε ζώα που υποφέρουν και δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να υπερασπιστεί μια τέτοια πρακτική".

Η ένωση για την προστασία των αγωνιστικών αλόγων (Coalition for the Protection of Racehorses -- facebook.com) αποκαλύπτει ότι παρακολούθησε επί δύο χρόνια ένα σφαγείο βόρεια του Μπρίσμπεϊν (πρωτεύουσα του Κουίνσλαντ), και διεπίστωσε πως, στο συγκεκριμένο σημείο, θανατώνονταν περίπου 500 άλογα σε μηνιαία βάση. "Το κρέας των αλόγων πηγαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως επίσης στην Ιαπωνία και στην Ρωσία", αναφέρει στην ABC ο εκπρόσωπος της ένωσης Elio Celotto, αποδεικνύοντας τα λεγόμενά του με καταγεγραμμένες εικόνες, στις οποίες υπάλληλοι εμφανίζονται να κτυπούν βάναυσα τα ανυπεράσπιστα ζώα. Το κρέας των σφαγείων που διοχετεύεται στην αγορά, προορίζεται είτε για ανθρώπινη κατανάλωση είτε για ζωοτροφή.


Ακολουθεί το σχετικό βίντεο: The dark side of the horse racing industry - ABC 7.30 (17.10.2019) / "A special investigation into the horse racing industry reveals what really goes on when racehorses' lives end in knackeries and abattoirs", εδώ:   https://youtu.be/ZwE8dO7Gn0U  

(προσοχή, πολύ σκληρές σκηνές)                                                                          

Αναδημοσιεύω ακόμα μερικές εικόνες από AnimalsAustraliafacebook.com 
(ακολουθήστε - πατήστε - τους συνδέσμους στις λεζάντες). 
 

ΑΑ1

                                                                                                                                                                                                   

ΑΑ2

                                
                                                                                                                                                                                                   

ΑΑ3

#youbettheydie 

You Bet They Die 

                                                                              


                                                                                                    

ΑΑ4

                                

 Προκειμένου για τα άλογα του ιπποδρόμου (και όχι μόνον), αυτή η τελευταία αποκάλυψη είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου. Κατά τη γνώμη μου, το πιο επώδυνο σ' αυτήν την ιστορία δεν είναι η σφαγή αλλά η ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ και ΑΝΕΥ ΟΡΙΩΝ σκληρότητα που συνοδεύει την υπερεντατικοποιημένη (και ανελέητη) εκμετάλλευση των ζώων, που ξεκκινά από την στιγμή που γεννιούνται, τα βασανίζει όσο ζούν* και τα "σακατεύει" πολύ νωρίς. "Στην πραγματικότητα τρέχουν για να σώσουν την ζωή τους, δηλώνει η σε μια παλιότερη συνέντευξη (2012) για τα ιπποδρομιακά άλογα στο cnn.com η Nancy Perry  από την American Society for the Prevention of Cruelty to Animals (ASPCA).  Κι' αν τρέξουν τόσο γρήγορα όσο τους ζητείται, καταρρέουν και πεθαίνουν. Κι' αν δεν τρέξουν αρκετά γρήγορα, τότε τα "αποσύρουν." ("They are literally running for their lives. If they run too fast they break down on the track and die. And if they don't run fast enough, they are discarded.")

Μάς επιτρέπεται να είμαστε συμπονετικοί και να μιλάμε για κακοποίηση, τόσο λιγότερο όσο περισσότερα οικονομικά συμφέρονται θίγονται από την συμπόνοια μας. Και - ακόμα χειρότερα - μάς την διδάσκουν και μάς την καλλιεργούν όταν αυτή καθ' εαυτή η συμπόνοια μας μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης. Κι' αυτό δεν ισχύει μόνον για τα άλογα, ούτε μόνον για τα ζώα. Η συμπόνοια "νομιμοποιείται" και επαινείται μόνον εκεί που συμφέρει. Σε αντίθετη περίπτωση, περιθωριοποιείται και διώκεται ποικιλοτρόπως. Και αυτό είναι υποκρισία. 
*Ever heard of a 'tongue tie'? (i) -- Australian horses race with their tongues tied to their lower jaw-99584 -- Melbourne Cup: 12 Things You Need to Know About Horse Racing (PETA Australia)
 
                                                                                                                                                                                                          
Θα 'ρθει μια μέρα που σ' αυτόν τον κόσμο η ηθική θα 
μετράει τουλάχιστον όσο και το χρήμα; ΑΜΗΝ.  



Για follow up και περισσότερες ανακοινώσεις ακολουθήστε: 

• Animals Australia

• Coalition for the Protection of Racehorses

• Horseracing Wrongs

• Thoroughearts - Defending the defenseless                                                                                                                                          

petition via getup.org.au -- (facebook)









 Update (4/11/19): Αντίδοτο: Το Στοίχημα της Συμπόνοιας (facebook)

https://www.animalsaustralia.org/features/the-melbourne-cup.php

Βρήκα επίσης πολύ ενδιαφέρον αυτό: The Good, Bad, and Ugly of Horse Racing, όπου ένας ολιστικός κτηνίατρος (ο Dr. Ihor Basko) γράφει για τις Αμερικανικές ιπποδρομίες: "Beautiful women will don festive hats, men will gather in camaraderie and sport, celebrities will be interviewed for pre-race programming, and people across the nation will tune into their televisions to watch an activity that seems to honor the beautiful spirits of these majestic animals. But I won’t be watching. I can’t. I know how expensive the cost of the sport is. The horses pay with their lives... At the track, if a horse does not produce income (profits) to cover expenses, it is sold or traded. Love is not part of the equation. If a horse keeps winning, and makes enough money to pay for his vet bills, food, training, horse shoeing, vitamins, pharmaceuticals, and stables then the horse stays in the game. The lucky ones (and those who perform well) are retired eventually and relegated to breeding stock. The unlucky ones who perform poorly are often sold and traded and may eventually end up in rendering plants to make pet food and fertilizer... Like greyhounds, horses are exploited by an industry only concerned with the almighty buck. And like greyhound racing, horses go from the good tracks to the bad tracks until they are used up. Horses are slaughtered on a large scale and sent to Europe and Japan for gourmet horse meat.  And if you don’t think that Kentucky Derby winners end up in some foreign slaughterhouse, think again.”



ΥΓ. (personal note): Τα όσα γράφτηκαν τις μέρες αυτές για τις ιπποδρομίες, με αφορμή τις αποκαλύψεις που έφερε στο φως της δημοσιότητας το Αυστραλιανό ABC, πολύ φοβάμαι ότι, στην χειρότερη περίπτωση σύντομα θα ξεχαστούν, και στην καλύτερη θα περάσουν σαν μεμονωμένη περίπτωση κακοποίησης. Ήδη διαβάζω ότι προτείνεται η "ανθρωπιστική ευθανασία" από κτηνιάτρους αντί για την σφαγή των αλόγων που αποσύρονται - λες και το πρόβλημα είναι μόνον ο τρόπος του θανάτου και όχι η πέρα για πέρα ανήθικη εκμετάλλευση συνολικά. Το Ηοrse Racing όμως δεν έχει τοπικό χαρακτήρα, είναι παγκόσμιο, και η κακοποίηση των αλόγων που συμμετέχουν σ' αυτό αποτελεί ίσως μια από τις μεγαλύτερες και χυδαιότερες "animal cruelty cases" (και μάλιστα νομιμότατη) σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, εις το διηνεκές. Κάποιος φίλος από τα παλιά, μού είχε εκφράσει (σχετικά πρόσφατα) τον θαυμασμό του για το Μπάκιγχαμ και την αγάπη της βασίλισσας Ελισάβετ για τα άλογα και τις ιπποδρομίες - κάποιος φίλος που δεν "περνάει" απλώς για ζωόφιλος, ΕΙΝΑΙ! Τον ρώτησα αν ξέρει να μού πει αν τα άλογα της βασίλισσας εξαιρούνται από την κοινή μοίρα των αλόγων του υπόλοιπου κόσμου και πώς αντιμετωπίζονται όταν αποσυρθούν. Μού απάντησε ότι θα ψάξει να βρει και θα μού πει, αλλά δεν μού ανέφερε ξανά ποτέ ούτε τι έψαξε, ούτε τι βρήκε. Ίσως γιατί η "απολιτίκ" ζωοφιλία αποφεύγει να καταπιαστεί με τέτοια "δύσκολα" θέματα...