Ετικέτες

Παρασκευή 24 Μαΐου 2024

Υπερασπίζοντας τα ζώα στo Ευρωκοινοβούλιο

 

Αναδημοσίευση άρθρου της Ηρώς Διώτη για τα ζώα (αδέσποτα, εργασίας, άγρια και παραγωγικά) με τίτλο "Τα δικαιώματα των ζώων στην ατζέντα του ΜέΡΑ25-Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά για την Ευρωβουλή", που δημοσιεύτηκε στο zoosos


Είναι γνωστό ότι στη χώρα μας η κατάσταση γύρω από τα αδέσποτα είναι από τις χειρότερες, αν όχι η χειρότερη στην Ε.Ε. Ο αριθμός των αδέσποτων είναι τεράστιος, με αποτέλεσμα η διαχείρισή τους να είναι εκτός ελέγχου. Οι «λύσεις» που προτείνονται είναι τα καταφύγια ζώων που ωστόσο δεν προσφέρουν καμία λύση, στον βαθμό που καθημερινά νέα αδέσποτα βρίσκονται στον δρόμο. Ταυτόχρονα, παρότι υπάρχουν ευρωπαϊκοί κανονισμοί που ορίζουν προδιαγραφές για τη λειτουργία των καταφυγίων, η συντριπτική πλειονότητα  των δημοτικών καταφυγίων είναι κολαστήρια, ενώ υπάρχουν και πλήθος άτυπων ιδιωτικών καταφυγίων που κανείς δεν ελέγχει. 

Εικόνες ντροπής υπάρχουν σε όλη τη χώρα με αγέλες αποστεωμένων αδέσποτων στους εξωαστικούς χώρους, σε δάση, σε χωματερές, με εξαθλιωμένα ζώα σε εκατοντάδες παράνομα εκτροφεία κλπ. Θεωρούμε ότι συνολικά τα θέματα της διαχείρισης των ζώων συντροφιάς  πρέπει να δημοσιοποιηθούν σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και να ζητηθούν παρεμβάσεις που θα βελτιώσουν τις συνθήκες στην Ελλάδα. 


Δεν είναι όμως μόνο τα ζώα συντροφιάς που υποφέρουν στη χώρα. Άλογα που πεθαίνουν από ζέστη και υπερκόπωση τραβώντας άμαξες, υπερφορτωμένα γαϊδουράκια που παραμένουν δεμένα στον ήλιο χωρίς νερό, είναι εικόνες από τα πιο διάσημα νησιά της Ελλάδας όπως η Κέρκυρα, η Ύδρα και η Σαντορίνη, που ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο. 

Ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο βασανισμού ζώων είναι οι συνθήκες διαβίωσης των λεγόμενων παραγωγικών ζώων, που ωστόσο δεν παύουν να είναι συναισθανόμενα όντα όπως ακριβώς οι σκύλοι και οι γάτες. Δυστυχώς και σε επίπεδο Ε.Ε. οι συνθήκες εκτροφής, μεταφοράς και σφαγής είναι μαρτυρικές και αφορούν την υπερεκμετάλλευση των ζώων η οποία ανταποκρίνεται στην υπερκατανάλωση ζωικών προϊόντων. 

Στην κατηγορία αυτή ανήκουν και τα γουνοφόρα ζώα. Είναι σαφές ότι ένα τέτοιο μοντέλο κτηνοτροφίας εγείρει μεγάλα ηθικά θέματα ενώ ταυτόχρονα είναι απολύτως μη βιώσιμο από την πλευρά της οικολογικής ισορροπίας και της κλιματικής κρίσης.  

Η αντιμετώπιση των πρακτικών και των επιπτώσεων της βιομηχανικής εκτροφής θα πρέπει να μπει στον δημόσιο διάλογο για την αλλαγή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και την εφαρμογή πολιτικών που, μεταξύ άλλων, θα μειώνουν τον αριθμό των εκτρεφόμενων ζώων και θα προωθούν μια διατροφή με μεγαλύτερο ποσοστό φυτικών τροφών.

 
Είμαστε επίσης εναντίον της χρήσης πειραματόζωων στην βιομηχανία καλλυντικών αλλά και της υπερβολικής και άσκοπης χρήσης πειραματόζωων και σε άλλα ερευνητικά πεδία. Η Ε.Ε. οφείλει να εφαρμόσει ένα αυστηρότερο πλαίσιο για τη εξάλειψη της ταλαιπωρίας και του πόνου στα πειραματόζωα. 


Τέλος, ιδιαίτερα κρίσιμη για την ευστάθεια των οικοσυστημάτων και τη βιοποικιλότητα είναι η διάσωση της άγριας ζωής. Είμαστε από θέση αρχής υπέρ της σταδιακής κατάργησης του κυνηγιού που διαταράσσει τις ισορροπίες της φύσης και οδηγεί είτε σε υπερπληθυσμούς ειδών είτε σε εξαφάνισή τους. Μέχρι τότε θεωρούμε ότι η χώρα οφείλει να συμμορφωθεί με τις απαγορεύσεις θήρευσης ειδών που απειλούνται όπως για παράδειγμα τα αποδημητικά τρυγόνια και η Ε.Ε. να θεσπίσει κανόνες που θα οδηγούν στον περιορισμούς αυτής της αναχρονιστικής και βλαπτικής δραστηριότητας. 

Στο ΜΕΡΑ25|Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά πιστεύουμε ότι πρέπει να είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με τους φιλοζωικούς φορείς και τις οργανώσεις που ασχολούνται με την άγρια ζωή, έχοντας δει ότι τόσο οι διαπιστώσεις για τα προβλήματα, όσο και οι διεκδικήσεις τους είναι καλά τεκμηριωμένες, κοινές και σε γενικές γραμμές ομογενοποιημένες. 

Στον τομέα της προστασίας των ζώων, ολοένα και περισσότεροι ευαισθητοποιούνται, ενημερώνονται και αναλαμβάνουν δράση. Αυτές τις επεξεργασίες και αυτά τα αιτήματα θέλουμε να κατορθώσουμε να τα εκφράσουμε στην Ευρωβουλή γιατί θεωρούμε ότι είναι ένα πεδίο με μεγάλα περιθώρια δράσης που  μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα, ενταγμένα στο πρόταγμά μας για τον οικολογικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. 

Ηρώ Διώτη, Συντονίστρια ΜέΡΑ25, Υποψήφια ευρωβουλεύτρια της Ενωτικής Πρωτοβουλίας ΜέΡΑ25 - Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά [Fb]


Τρίτη 7 Μαΐου 2024

Αποχαιρετώντας την Άννα Παναγιωτοπούλου (30/07/1947 - 4/05/2024)



Έκτακτη εκπομπή 

στις 4/05/24 

για την Άννα Παναγιωτοπούλου 

στο Δεύτερο Πρόγραμμα*

από τον Σιδερή Πρίντεζη 




Έγραψαν - Είπαν: 

  • Σταμάτης Φασουλής"Ξέρεις, είναι άνθρωποι που τους κουβαλάς πάντα, ζουν μέσα σου, υπάρχουν δικές τους νότες στη φωνή σου. Ό,τι και να συμβαίνει. Είναι λίγο άγριο όταν το συνειδητοποιείς, αλλά μετά ξαναφυτρώνει μέσα σου αυτός ο άνθρωπος - και το λέει τέλεια ο Καβάφης**".
  • Σιδερής Πρίντεζης: "Μία από τους ηθοποιούς που, ως μέλος της Ελεύθερης Σκηνής, όπως έχω ξαναπεί, είχαν αλλάξει το βλέμμα μου για την επιθεώρηση από το καλοκαίρι του 1981 στο θέατρο «Σμαρούλα»..."
  • Γεράσιμος Ευαγγελάτος: "Η Άννα Παναγιωτοπούλου άνηκε σε αυτούς που ενστικτωδώς μπολιάζουν το γέλιο με μια στάλα μελαγχολίας για να επικυρώσουν το υπαρξιακό βάθος της κωμωδίας που, εκτός από διασκέδαση, αποτελεί πεδίο κοινωνικής συνδιαμόρφωσης, απελευθέρωσης και ενδυνάμωσης μέσα στη φαινομενική comme il faut ασφάλεια της οικογενειακής ψυχαγωγίας μας".
  • Γιώργος Παπαστεφάνου "Θαύμαζα τα ραδιοφωνικά και θεατρικά της κείμενα, χαιρόμουν την Λιλιπούπολη και τις τηλεοπτικές Τρεις Χάριτες, τη Ντόλτσε Βίτα της, τη μοναδική και ασύγκριτη Σουσού. Κι ούτε βέβαια ξεχνώ τον «Έλληνα» και τις συνεργασίες της με τον Σταμάτη Κραουνάκη". 
  • Γιώργος Ι. Αλλαμανής (συγγραφέας του βιβλίου "Στον καιρό της Λιλιπούπολης, η βιογραφία μιας ραδιοφωνικής εκπομπής"): "Η Άννα Παναγιωτοπούλου άλλαξε ταχύτητες σπινάροντας στη Λεωφόρο της Γαλάζιας Πεταλούδας με όλα τα γκάζια απ' τις επιθεωρήσεις που ανέβαζε κάθε καλοκαίρι το «Ελεύθερο Θεάτρου» στο Άλσος Παγκρατίου. Κι έφερε με πάταγο στο Κάστρο του Μάνου και των συνεργατών του, στον πρώτο όροφο του Ραδιομεγάρου, όπως βγαίνεις απ' τα ασανσέρ αριστερά, τον απόηχο των αυτοδιοικητικών εκλογών του Οκτωβρίου του 1978".


Δείτε και ακούστε ακόμα: 






Τραγούδια από την
ΘΕΑΤΡΙΚΗ*** Μαντάμ Σουσού): https://youtu.be/oO088tB3ubc?si=yjvuwM1iZjDh3zhT 


Παραπομπές:

*https://www.ertecho.gr/radio/deftero/show/to-kleidi-tou-sol/ondemand/674260/to-deytero-programma-apoxaireta-tin-anna-panagiotopoulou-04052024/


**"Το πρόσωπο σου 
που κρατώ μέσ' στην ψυχή μου
ο ήχος της φωνής σου 
που κρατώ μέσ' στο μυαλό μου
τες λέξεις και τες φράσεις μου 
πλάττουν και χρωματίζουν 
εις όποιo θέμα κι' αν περνώ
όποιαν ιδέα κι' αν λέγω". 


*** cosmopoliti - monopoli








                                                                                                                                                                                                                                    

Μαντάμ Σουσού, Decadance (τελευταίο επεισόδιο της σειράς)



Απόσπασμα από τηλεοπτική εκπομπή
αφιερωμένη στον Διονύση Τσακνή,
με τρία τραγούδια της θεατρικής Μαντάμ Σουσούς 
σε στίχους της Μαριανίνας Κριεζή 

https://youtu.be/oO088tB3ubc?si=aQPwng1NoUeMCL8O


"Η πιο φίλη μου απ' όλους,
ποιήτρια επί της ουσίας 
είναι κάποια που δεν θα την ξέρετε"... 
Απόσπασμα συνέντευξης στο ΤΕΤ Α ΤΕΤ 
και τον Τάσο Τρύφωνος 



Τηλεοπτική Μαντάμ Σουσού 
ertflix/mantam soysoy





Παιδική φωτογραφία 

instagram/arisloupasis









Σάββατο 4 Μαΐου 2024

Η Μεγάλη βδομάδα του Νίκου Γκάτσου


Μέρες Επιταφίου


Μεγάλη Δευτέρα


Μεγάλη Τρίτη


Μεγάλη Τετάρτη


Μεγάλη Πέμπτη


Μεγάλη Παρασκευή


Παρασκευή μεγάλη


Μέγα Σάββατο



Μια θέση στον ήλιο

  


Στου κόσμου τη φρίκη 
τσακάλια και λύκοι 
ξεδιάντροπο στήσαν χορό 
κι εγώ δίχως φίλο 
μια θέση στον ήλιο 
μια θέση στον ήλιο ζητώ.  



Σκοτεινά τ’ ουρανού τα μπαλκόνια 
σκοτεινοί κι οι ανθρώποι στη γη 
Πού θα βρούμε καρδιά μου συμπόνια 
πού θα βρούμε καρδιά μου στοργή. 

Στου κόσμου τη γύμνια 
ξυπνήσαν τ’ αγρίμια 
κι' αρχίσαν κυνήγι κρυφό 
κι' εγώ έρμο φύλλο 
μια θέση στον ήλιο 
μια θέση ζωής σου ζητώ. 


Photo at lookslikefilm by Tori Scodje photography








Πέμπτη 2 Μαΐου 2024

Αθήνα με ουρά (Μάρτιος, Απρίλιος, Μάιος)




Από την Κυριακή 3-03-24, και κάθε Κυριακή 10-11 το πρωί, στον ραδιοφωνικό σταθμό 9,84, στους 98,3 FM, η Τασούλα Επτακοίλη* παρουσιάζει την φιλοζωική εκπομπή Αθήνα με ουρά.








*googleFbkathimerinipodcast-me-oyra





Τετάρτη 1 Μαΐου 2024

When Marine Parks Close, Whales and Dolphins Face Uncertain Future



Άρθρο της Jessica Scott-Reid στην ιστοσελίδα Sentient, στις 18/04/24, για το αβέβαιο μέλλον των  δελφινιών που προέρχονται από τα δελφινάρια που κλείνουν 



The 38-acre oceanarium known as the Miami Seaquarium has been ordered to close. Last month, after a series of federal inspections found the facility in disrepair, and the welfare of its animals in jeopardy, the decades-old entertainment center had its lease terminated by the Miami-Dade County mayor’s office. Meanwhile, north of the border, headlines suggest a similar fate for Canada’s Marineland. While much of the public has shown greater disdain for keeping marine animals in captivity, a new conversation is beginning to emerge. Researchers and advocates are now grappling with what will happen to all the captive whales, dolphins and other animals if these facilities close. 

For the vast majority of marine animals born in captivity and dependent on people for survival, returning to the wild is not an option (save for some fish). So, where can they go? In conversations with five experts, the one clear answer to emerge is that there does not appear to be one answer. This is because, as ecologist and science writer Spencer Roberts tells Sentient, each animal is unique, as is their current status and future needs. “Treatment for animals in derelict aquaria like Seaquarium and Marineland is delicate and complex,” he says. “It truly has to be approached on a case-by-case basis.”

However, there does appear to be some general consensus on what might be the best-case, worst-case and most realistic scenarios. But the very worst case scenario for all of these captive whales, dolphins and other animals, would be mass euthanasia — on this our experts agreed. 

The best option for captive animals in need of new homes, according to most of our sources, is for animals to be relocated to sanctuaries that will allow them to safely live in their natural environments, while still receiving necessary care from humans. 

At the moment, there exists one such place for beluga whales, off the coast of Iceland in Klettsvik Bay. Two belugas, Little White and Little Grey, who were captured off the coast of Russia before being sent to a park in China, now live in a tank on land at the facility. They are currently working to build up the health and stamina needed to live in the sanctuary bay after so many years in tanks, following an unsuccessful attempt to return them to the water last year. 

For dolphins, one sanctuary is currently developed by the Baltimore-based National Aquarium, to be located in the Caribbean, and another whale sanctuary is being developed off the coast of eastern Canada. “We at the Whale Sanctuary Project are preparing a sanctuary for belugas and orcas in Nova Scotia,” explains Dr. Lori Marino, founder and president of the project. She adds that her team has “expressed our interest in some of the Marineland Canada belugas over the years. We would be able to welcome several of them.” Marineland, for its part, denies the rumors of an imminent closure. 

Marino, who is also a neuroscientist specializing in animal behavior, sees the general transfer of captive cetaceans to sanctuaries as a two-step process. “First is a complete health assessment of all the whales, and then veterinary intervention to get the whales as healthy as possible while learning behaviors that they need to perform to be transferred,” she says. “Second, they would go to coastal sanctuaries to live out their lives.” But as Marino recognizes, “This means that we need many more sanctuaries than we currently have.” There are an estimated 350 or more whales in captivity worldwide, over 3000 dolphins, and many other animals such as sea lions and walruses. The reality is that sanctuaries cost money — millions of dollars, in fact — to create and maintain. 

The Whale Sanctuary in Nova Scotia is funded by private donors, but Camille Labchuk, executive director of Canadian animal law organization Animal Justice, tells Sentient that government funding should help support captive animals in need of new homes. “Placing dozens of marine mammals and hundreds of land mammals and birds is a massive task,” she says, “and we believe governments should step in to play a role and help come up with solutions.”That means, as Labchuk told The Globe and Mail last year, “governments should step in to fund and expedite seaside sanctuaries, and force places like Marineland to help pick up the tab through reparations for the decades of harm they have caused to these smart and sensitive animals.”

Sanctuaries also take time to develop – lots of it. The Whale Sanctuary Project has been in the works for at least seven years, and is still not up and running. Originally slated for operations to begin by 2023, the sanctuary has no official opening date. 

Many sanctuaries have been proposed by various charities, but persistent environmental, political and financial challenges have proved those as unviable, at least in the near future,” says Phil Demers, a former trainer at Marineland, turned whistleblower. “More and more animals are needing help and fewer places are capable of offering it,” Demers adds. 

While moving thousands of animals to newly built sea-based sanctuaries seems like a far off endeavor, the next best option, explains Roberts via X (formerly known as Twitter), may be to have facilities like the Miami Seaquarium renovated to transition to a sanctuary model

Sanctuaries prioritize the needs and wellbeing of animals over the desires of a paying public. For example, according to non-profit advocacy group Dolphin Project, at sanctuaries “every attempt is made to make the dolphins’ lives as natural and independent as possible,” which includes not allowing visitors (permitting for educational purposes only) to interact with the animals, nor requiring animals to perform. “It is a place where the dolphins’ needs are met with no strings attached,” it states online, and “makes educational material available to the public about the wrongs of capturing, confining, breeding, and exploiting dolphins in shows and various interaction programs. 

Since there aren’t enough operational sanctuaries to house the marine animals who may come from closing entertainment parks in the future, transitioning existing facilities into sanctuaries could be a way to fill the gap. But this would be a pretty massive undertaking, requiring extensive changes to both infrastructures and staffing. Once again, this takes time and money — a luxury that the animals at the Miami Seaquarium and perhaps Marineland don’t have. 

Veterinarian Dr. Crystal Heath, who is also executive director of non-profit vet advocacy group Our Honor, says a more realistic solution for captive marine animals might be to place them at institutions accredited by the Association of Zoos and Aquariums. AZA accreditation “recognizes institutions that meet the highest professional standards for animal welfare, scientific education and staff training,” states the organization online. 

The Miami Seaquarium is not AZA accredited, along with most existing parks. “Less than ten percent of the 2,800 wildlife exhibitors licensed by the United States Department of Agriculture under the Animal Welfare Act meet the more comprehensive standards of AZA accreditation, as per their website,” says Heath. (AZA facilities do still participate in breeding and selling animals, euthanizing “overstock” animals, and holding animals captive for their entire lives.) 

Sending marine animals to a kind of transitional facility if there’s not enough room at a sanctuary sounds like a promising solution, but the transition process could take years, if it happens at all. So while it sounds like a good idea, says Phil Demers, who is now an advocate for ending parks like Marineland or Seaquarium, this scenario could end up recreating sea park conditions. The bottom line, Demers explains, “we have a perpetual problem until something drastically changes. 

For now, a number of researchers and advocates are also working to ban marine entertainment parks outright. And they’ve had some success. The Canadian government has already enacted a ban against imports of whales, dolphins and porpoises, along with breeding within the country — an effort spearheaded by Animal Justice. Several other countries have also implemented bans or strict regulations on whale and dolphin captivity, including the UK, India, Switzerland, South Korea and France. 

Ultimately, as marine parks continue to fall out of public favor across much of North America, more of these entertainment spots will shutter, either now or at some point in the future. The question of what to do with all of the captive animals will have to be answered, even as costs and challenges remain. 


Πηγή: https://sentientmedia.org/marine-parks-close-whales-dolphins/


Photo


Καταχωρήθηκε