Πώς γελούν οι άνεμοι...

Donna Donna, Joan Baez* 1960

                                               https://youtu.be/9bCxbIv0Rus

On a wagon bound for market
There's a calf with a mournful eye.
High above him there's a swallow
Winging swiftly through the sky.

How the winds are laughing
They laugh with all their might
Laugh and laugh the whole day through
And half the summer's night.

"Stop complaining," said the farmer,
"Who told you a calf to be?

Why don't you have wings to fly with
Like the swallow so proud and free?"

How the winds are laughing ...

Calves are easily bound and slaughtered
Never knowing the reason why
But whoever treasures freedom,
Like the swallow has learned to fly.

How the winds are laughing ...

Μέσα σ' ένα φορτηγό που πάει στο σφαγείο
ένα μοσχαράκι με το βλέμμα θλιβερό
και πάνω απ' το κεφάλι του γοργό ένα χελιδόνι 
πετάει στον ουρανό.

Πώς γελούν οι άνεμοι
με όλη τους τη ψυχή
όλη μέρα γελούν και την μισή τη νύχτα
την καλοκαιρινή.

"Μην παραπονιέσαι" είπε ο γελαδάρης
"γιατί είσαι μοσχαράκι και δεν έχεις φτερά
σαν το χελιδόνι που
ελεύθερο κι' αγέρωχο πετά".

Πώς γελούν οι άνεμοι...  

Τα μοσχαράκια είναι προορισμένα για σφαγή
χωρίς να μάθουν ποτέ γιατί
μα αν κάποιος θέλει να είναι ελεύθερος
πρέπει να μάθει να πετάει σαν το χελιδόνι.
 

Πώς γελούν οι άνεμοι...

 

Η απόπειρα της μετάφρασης, δική μου. Την ιδέα την έκλεψα από εδώ. 
Αφορμή ένα άρθρο που διάβασα απόψε στην Καθημερινή, στο οποίο επιφυλάσσομαι να επανέλθω...  

Filikaki  

*biographies 

Καλή αντάμωση σε μια κοινωνία όπου ο ψαράς θα γράφει ποιήματα και ο ποιητής θα ψαρεύει

 Θάνος Μικρούτσικος (1947 - 2019)                                                                                                                                                               

clickatlife.gr

                              

"Τρεις μέρες σπάγαν τα καρφιά και τρεις που σε καρφώναν 
και συ με τις παλάμες σου πεισματικά κλειστές
στερνή φορά κι ανώφελα ξορκίζεις τον τυφώνα
που μας τραβάει για τη στεριά με τους ναυαγιστές"... (από Εσμεράλδα του Νίκου Καββαδία)







                                     

 Σταυρός Του Νότου

Θάνος Μικρούτσικος - Νίκος Καββαδίας (lifo) 

Τραγουδούν: Γιάννης Κούτρας, Αιμιλία Σαρρή, Βασίλης Παπακωνσταντίνου 

                                             https://youtu.be/zveemnKDo6w

stixoi.info 

H πολιτική κηδεία του Θάνου Μικρούτσικου θα γίνει τη Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου, στις 14.30 στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, και η οικογένειά του ζητάει, αντί στεφάνων, όσοι επιθυμούν να ενισχύσουν τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα της Μόριας στο λογαριασμό GR 07017 1355 0006 3551 3856 0788 -Τράπεζα Πειραιώς. Εδώ ολόκληρη η ανακοίνωση της οικογένειας. 

Συνολικά στη Μόρια σήμερα, διαμένουν 1.130 ασυνόδευτοι ανήλικοι. Από αυτούς 300 μένουν σε πτέρυγες ανηλίκων, 65 στη λεγόμενη «ασφαλή ζώνη» και οι υπόλοιποι σε σκηνές. H Κίνηση Πολιτών «Συνύπαρξη και Επικοινωνία στο Αιγαίο», η οποία έχει έδρα στη Μυτιλήνη και στην οποία θα διατεθούν χρήματα, απαντά χαρακτηρίζοντας «μεγάλη τιμή, αλλά και ευθύνη» την παραίνεση της οικογένειας του εκλιπόντος.  

Αντίο...

Αντιγράφω από το χρονολόγιο της δημοσιογράφου Ευγενίας Λουπάκη: «Γράφε για ότι σε καίει» μού έλεγε ο Ρίτσος. Και οι ιστορίες με τα ασυνόδευτα παιδιά πρόσφυγες με κατασπαράζουν. Έτσι γεννήθηκαν το «Ως την άκρη του κόσμου» με την Μπαρμπαρόζα και τον Πυξίδα να τολμάνε το αδύνατο. Και σήμερα έγινα κομμάτια διαβάζοντας την ιστορία της εννιάχρονης Αϊσά που αφού είδε τον αδελφό της να σκοτώνεται δίπλα της, αφού τραυματίστηκε στο πόδι, αφού ταξίδεψε μέρες στη θάλασσα, έφτασε στη Μόρια και αρνείται να φάει, να μιλήσει, να κινηθεί. Αρνείται την ζωή. Όλοι πρέπει να αντισταθούμε σ΄ αυτά τα εγκλήματα. Κύριε Τραμπ, κύριε Όρμπαν, κύριε Σαλβίνι, κύριε Άδωνι να είστε σίγουροι αυτή τη φορά η ιστορία σας κατέγραψε ήδη στις μαύρες σελίδες της. -Thanos Mikroutsikos, 7 Οκτωβρίου 2019

Είμαι μέσα στο φως που προχωρεί
Tα μάτια μου είναι πλημμυρισμένα από πόθους
Είν' ωραίος ο κόσμος
Είν' ωραίος ο κόσμος

Τα μάτια μου δεν κουράζονται να βλέπουνε τα δέντρα
Τα δέντρα τα τόσο γεμάτα από ελπίδα
Τα δέντρα τα τόσο πράσινα

Ένα μονοπάτι ηλιόλουστο τραβάει μέσα απ' τις μουριές
είμαι στο παράθυρο του νοσοκομείου
Δε νοιώθω τη μυρωδιά των γιατρικών
Κάπου πρέπει ν' ανθίζουν τα γαρύφαλλα
Δε νιώθω τη μυρωδιά των γιατρικών

Το ζήτημα δεν είναι να είσαι αιχμάλωτος
Το να μην παραδίνεσαι ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ...



«Πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί για να μην έρθει το χάος στο μέλλον και το αδιέξοδο, αλλά εκείνη η κοινωνία όπου ο γερο-σοφός -ο γερο-σοφός είναι ο Κάρολος Μάρξ ο άνθρωπος που άλλαξε τη σκέψη μας- όταν τον ρωτήσαν ποιά κοινωνία; λέει: Η κοινωνία όπου ο ψαράς θα γράφει ποιήματα και ο ποιητής θα ψαρεύει». «Καλό ταξίδι σύντροφε Θάνο». Καλό ταξίδι και καλή αντάμωση. Καλή αντάμωση μετά την πρόβα, καλή αντάμωση στην "Άλλη Διάσταση", εκεί όπου ο ψαράς θα γράφει ποιήματα και ο ποιητής θα ψαρεύει. 

                                       https://youtu.be/iwZqpI_v7f8

              Αφιερώματα

Θάνος Μικρούτσικος: Αιώνιο άστρο στον Σταυρό του Νότου
facebook.com/story 

Συνθέτης των ποιητών, εκσυγχρονιστής των θεσμών: https://www.efsyn.gr/tehnes/moysiki-horos/224911_synthetis-ton-poiiton-eksyghronistis-ton-thesmon

Ο μέγας Μικρούτσικος με τα δικά του λόγια...  https://www.efsyn.gr/tehnes/moysiki-horos/224913_o-megas-mikroytsikos-me-ta-dika-toy-logia

Αιώνιο άστρο στον Σταυρό του Νότου: https://www.efsyn.gr/tehnes/moysiki-horos/224910_aionio-astro-ston-stayro-toy-notoy 

Γενναίος ώς το τέλος: https://www.efsyn.gr/politiki/i-apopsi-tis-efsyn/224917_gennaios-os-telos


ομιλία στην Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία στις 7 Δεκεμβρίου 2018 


Οι καλλιτέχνες τον αποχαιρετούν 


https://www.alfavita.gr/thanos-mikroytsikos


https://www.lifo.gr 


https://www.sansimera.gr/biographies/2198 


Ο Θάνος Μικρούτσικος μέσα από τη δισκογραφία του (1972 - 2017): https://www.koutipandoras.gr/article/o-thanos-mikroytsikos-mesa-apo-ta-tragoydia-toy (facebook.com) 


ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ | ΑΘΗΝΑ 105,5: τραγούδια που αγαπήθηκαν και συνεντεύξεις
Ο 105,5 Στο Κόκκινο τιμά και θυμάται τον Θάνο Μικρούτσικο 
Συνέντευξή του στην Ευγενία Λουπάκη στις 9 Ιουνίου του 2017: https://soundcloud.com/user-899349255/1055-9-2017a          

Στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ τα μουσικά παραμύθια του Θάνου Μικρούτσικου (Fb) εδώ: https://webradio.ert.gr/kalimera/

http://www.katiousa.gr 

 

με τον γάτο του τον Τσε

Όπως διαβάζω στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο Θάνος Μικρούτσικος, λίγο πριν πεθάνει, άφησε έναν κλειστό φάκελλο στην οικογένειά του. Τους είπε να τον ανοίξουν μετά... Εκεί λοιπόν τους έγραφε, μεταξύ άλλων, τα τραγούδια που ήθελε να ακουστούν στην πολιτική του κηδεία. Όπερ κι εγένετο. Το «Για το φτωχό Μπέρτολτ Μπρεχτ» ακούστηκε στην αρχή, και το «Οι 7 νάνοι στο ss Cyrenia» στο τέλος. "Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει. Μ' ένα ξυστρι καθάρισέ με απ' τη μοράβια. Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει. Γιέ μου πού πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια"...   

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Κατάνυξη, θάλασσα και αγώνας για επιβίωση

Ta-CHristoygenniatika-Dihghmata-toy-Papadiamanth-ston-1055

Ένα ερωτευμένο κορίτσι μεταμορφώνεται σε νυχτολούλουδο. Ένα φάντασμα κλέβει τα λεφτά από τα κάλαντα. Ο παπάς λειτουργεί τα Χριστούγεννα στο Κάστρο. Μια κακιά πεθερά φτιάχνει Χριστόψωμο για τη νύφη της. Η επιστροφή ενός ξενιτεμένου που αναζητά ταυτότητα ξανά. Χοροί νησιωτικοί, κατάνυξη, θάλασσα και ο αγώνας για επιβίωση. Τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα συνθέτουν το σύμπαν των Χριστουγεννιάτικων Διηγημάτων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, του "αγίου"των Ελληνικών γραμμάτων, του κοσμοκαλόγερου που αγάπησε και σχημάτισε ψηφίδα - ψηφίδα τη λαϊκή ψυχή με τα γραπτά του. Από τη Δευτέρα, 23 Δεκεμβρίου, μέχρι και την Πρωτοχρονιά, η μαγεία των Χριστουγεννιάτικων Διηγημάτων του ζωντανεύει ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ, μέσα από τις φωνές δέκα αγαπημένων ηθοποιών. 

Αναλυτικά: 

Η Ιωάννα Παππά διαβάζει τη "Σταχομαζώχτρα" (ηχητικό)

Ο Λεωνίδας Κακούρης διαβάζει το "Οι Φιλόστοργοι" [i] (ηχητικό)

Η Μαρία Ζορμπά διαβάζει την "Υπηρέτρα" (ηχητικό)

Ο Γιάννης Μποσταντζόγλου διαβάζει "Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη" (ηχητικό)

Η Μαρία Παπαφωτίου διαβάζει "Το Χριστόψωμο" (ηχητικό)

Ο Θάνος Τοκάκης διαβάζει το "Στο Χριστό στο Κάστρο" (i) -- (ηχητικό)

Η Μαρία Κανελλοπούλου διαβάζει "Το Κρυφό Μανδράκι" (ηχητικό)

Ο Νίκος Καλογερόπουλος διαβάζει το "Ο Πολιτισμός εις το Χωρίον" (ηχητικό)

Ο Όμηρος Πουλάκης διαβάζει "Της Κοκκώνας το σπίτι" (ηχητικό) 

Η Κατερίνα Ζησούδη διαβάζει το "Άνθος του Γιαλού" (ηχητικό)

Το πνεύμα των γιορτών μέσα από τα διηγήματα του Παπαδιαμάντη στο 105,5 FM ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ, καθημερινά στις 15:00 και το Σαββατοκύριακο στις 14:00.

Το πρόγραμμα του σταθμού μπορείτε να το δείτε εδώ, και εδώ το αρχείο από όπου μπορείτε να ακούσετε "on demand" ή και να κατεβάσετε εκπομπές. Το αρχείο παραμένει διαθέσιμο στο site του σταθμού μόνο για μία εβδομάδα αλλά τα συγκεκριμένα ηχητικά μπορείτε να τα ακούσετε και από εδώ: https://www.stokokkino.gr/article/2084/To-pneyma-twn-giortwn-mesa-apo-ta-dihghmata-toy-Papadiamanth.html 

Αναλυτικά:

Η Υπηρέτρα: https://soundcloud.com/user-899349255/105-5-24-2019-871983613a 

Το Χριστόψωμο: https://soundcloud.com/user-899349255/105-5-27-2019-594294491a 

Στο Χριστό στο Κάστρο: https://soundcloud.com/user-899349255/105-5-25-2019-217742728 

Το Κρυφό Μανδράκι: https://soundcloud.com/user-899349255/105-5-27-2019-498667902 

Ο Πολιτισμός εις το Χωρίον: https://soundcloud.com/user-899349255/105-5-26-2019-142983376 

Της Κοκκώνας το σπίτι: https://soundcloud.com/user-899349255/105-5-23-2019-61013184

Το Άνθος του Γιαλού: https://soundcloud.com/user-899349255/105-5-29-2019-280444642

Η Σταχομαζώχτρα: https://soundcloud.com/user-899349255/1055-01-2020a 

Οι Φιλόστοργοι: https://soundcloud.com/user-899349255/105-5-30-2019-796975698 

Τα Χριστούγεννα του Τεμπέλη: https://soundcloud.com/user-899349255/105-5-31-2019-41921872

 
Όλα τα διηγήματα του αφιερώματος και εδώ: Τα Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα του Παπαδιαμάντη -- https://soundcloud.com/user-899349255/sets/p721spavgz7h




Σχετικοί σύνδεσμοι

 

• https://www.openbook.gr/tag/alexandros-papadiamantis/

• Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης 
• Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Ενας μποέμ κοσμοκαλόγερος 
• "Τα Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη": Ενα διήγημα του Κώστα Βάρναλη 
• Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο άγιος των γραμμάτων  

• Η ζωή του Παπαδιαμάντη μέσα από εικόνες - Ο Παύλος Νιρβάνας διηγείται πώς έπεισε τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη να φωτογραφηθεί 
• ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ: http://papadiamantis.net/ (Fb 1, 2)
• Άπαντα "Δόμου" pdf 
• O Aμερικάνος 
• Δημήτρης Μαυρόπουλος*: Έγινα εκδότης για τον Παπαδιαμάντη
• Ο Δημήτρης Μαυρόπουλος διαβάζει το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη "Ό έρωτας στα χιόνια": https://youtu.be/xOCnNBNCm2M 

• Κι' εδώ ένα τραγούδι σε στίχους του Παπαδιαμάντη, πολύ βαθειά (και αγριευτικά) ερωτικό: Ονείρατα από το άλμπουμ "Το Σκοτεινό Τρυγόνι"

http://www.greek-islands.us/greek-people/papadiamantis/

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Ένας μποέμ κοσμοκαλόγερος, διηγηματογράφος, ποιητής, δημοσιογράφος και μεταφραστής, από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της νεοελληνικής λογοτεχνίας, δεν αξιώθηκε να δει ούτε ένα βιβλίο δικό του τυπωμένο όσο ζούσε. Το σεμνό και λιτό βιογραφικό του που βρίσκεται στο Μουσείο Παπαδιαμάντη στην Σκιάθο, γραμμένο από τον ίδιο,  δημοσιεύεται αυτούσιο

Μουσείο Παπαδιαμάντη (Σκιάθος). Πηγή: www.lifo.gr

και στην ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ:

"Ἐγεννήθην ἐν Σκιάθῳ, τῇ 4 Μαρτίου 1851. Ἐβγήκα ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸν Σχολεῖον εἰς τὰ 1863, ἀλλὰ μόνον τῷ 1867 ἐστάλην εἰς τὸ Γυμνάσιον Χαλκίδος, ὅπου ἤκουσα τὴν Α΄ καὶ Β΄ τάξιν. Τὴν Γ΄ ἐμαθήτευσα εἰς Πειραιᾶ, εἴτα διέκοψα τὰς σπουδάς μου καὶ ἔμεινα εἰς τὴν πατρίδα. Κατὰ Ἰούλιον τοῦ 1872 ὑπῆγα εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος χάριν προσκυνήσεως, ὅπου ἔμεινα ὀλίγους μῆνας. Τῷ 1873 ἦλθα εἰς Ἀθήνας καὶ ἐφοίτησα εἰς τὴν Δ΄ τοῦ Βαρβακείου. Τῷ 1874 ἐνεγράφην εἰς τὴν Φιλοσοφικὴν Σχολήν, ὅπου ἤκουα κατ' ἐκλογὴν ὀλίγα μαθήματα φιλολογικά, κατ' ἰδίαν δὲ ἠσχολούμην εἰς τὰ ξένας γλώσσας. Μικρὸς ἐζωγράφιζα Ἁγίους, εἶτα ἔγραφα στίχους, καὶ ἐδοκίμαζα νὰ συντάξω κωμῳδίας. Τῷ 1868 ἐπεχείρησα νὰ γράψω μυθιστόρημα. Τῷ 1879 ἐδημοσιεύθη Ἡ Μετανάστις ἔργον μου εἰς τὸ περιοδικὸν Σωτῆρα. Τῷ 1882 ἐδημοσιεύθη Οἱ ἔμποροι τῶν Ἐθνῶν εἰς τὸ Μὴ χάνεσαι. Ἀργότερα ἔγραψα περὶ τὰ ἑκατὸν διηγήματα, δημοσιευθέντα εἰς διάφορα περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδας".

https://www.lifo.gr/articles/book_articles/84888

*Personal note: O Δημήτρης Μαυρόπουλος ήταν δάσκαλός μου στο σχολείο, και ίσως ένα από τα πρόσωπα της εφηβείας μου που θυμάμαι πάντα πιο πολύ - ίσως γιατί η συνάντηση μαζί του συνέπεσε με την πρώτη μεγάλη απώλεια της ζωής μου. 


To read a few about Alexandros Papadiamantis in English, go at http://www.greek-islands.us/greek-people/papadiamantis/

Χριστουγεννιάτικη ευχή

via Ethos & Empathy

Αγαπητοί εκτροφείς σκύλων,

Αυτά τα Χριστούγεννα σάς εύχομαι να περάσετε μια βόλτα από ένα καταφύγιο όπου μάς θανατώνουν συστηματικά*. Σάς εύχομαι να νοιώσετε αγάπη για όλους τους σκύλους που δεν έχουν σπίτι, αυτά τα Χριστούγεννα. 

Σάς εύχομαι να μάς δείτε καθώς οδηγούμαστε στο πίσω δωμάτιο από όπου δεν υπάρχει επιστροφή. Να μάς κοιτάξετε στα μάτια και να μάς πείτε ότι ο θάνατός μας δεν είναι τίποτα μπροστά στα κέρδη που βγάζετε από τις πωλήσεις μας. 

Μα εκείνο που σάς εύχομαι απ' όλα πιο πολύ είναι να σταματήσετε να εκτρέφετε σκύλους.

Με κάθε ειλικρίνεια, 

Οι σκύλοι των καταφυγίων

 

*Για όποιον ελληνόφωνο, περαστικό απ' αυτόν τον ιστότοπο, είναι δύσκολο έως και αδιανόητο να συλλάβει (πόσο μάλλον να μεταφράσει) τις έννοιες "high kill" και "low kill" shelter, παραθέτω μερικούς συνδέσμους για περιήγηση (ενδεικτικά): Gas Chambers: Alive & Killing in Your State?, Take Action - Help Ban Animal Gas Chambers (gallery -- facebook), Gas Chamber Euthanasia: What you might not know about your local animal shelter, Urgent Pets on Death Row (facebook), Battersea Dog’s Home ‘puts down almost a quarter of its dogs every year’, Please end gas chambers and heart sticks for euthanasia!, Why Euthanasia Rates at Animal Shelters Have Plummeted (και, πριν τους ανοίξετε, βεβαιωθείτε ότι έχετε γερό στομάχι). Είθισται να λέγεται ότι "στις πολιτισμένες χώρες δεν υπάρχουν αδέσποτα", για να ακριβολογούμε όμως θα έπρεπε να αντικαταστήσουμε την λέξη "αδέσποτο" με την λέξη "ανεπιθύμητο" ή - ακόμη πιο σωστά - με τη λέξη "πλεόνασμα", αγγλιστί "surplus": αυτό που περισσεύει, ζώο συντροφιάς και αγάπη μιας χρήσεως που αναλώθηκε και που πλέον δεν την θέλει κανείς. Μπορεί οι αριθμοί να είναι ενδεικτικοί και να ποικίλουν από πηγή σε πηγή. Μπορεί επίσης η σημερινή εικόνα να είναι βελτιωμένη συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, τα πλεονάσματα όμως παραμένουν μεγάλα και τρομακτικά. Σύμφωνα με την wikipedia (Overpopulation in domestic pets), μόνο στις Η.Π.Α, υπολογίζεται ότι 6 - 8 εκατομμύρια ζώα συντροφιάς εγκαταλείπονται ετησίως στα καταφύγια, από τα οποία τα 4 εκατομμύρια θανατώνονται, ενώ τα 2,7 εκατομμύρια από αυτά είναι απολύτως υγιή και χωρίς προβλήματα συμπεριφοράς. Στην Ελλάδα, η θανάτωση υγιών ζώων συντροφιάς είναι παράνομη, αν και τα "πλεονάσματα" οδηγούνται στον αφανισμό από άλλους, λιγότερο άμεσους, δρόμους...   


Και όποιος ελληνόφωνος, περαστικός απ' αυτόν τον ιστότοπο, πιστεύει ότι η έννοια της αγάπης για τα ζώα συντροφιάς (ας μη μιλήσουμε για τα "άλλα"...) και του πολιτισμού είναι ταυτόσημη με τον δυτικό κόσμο, ας μού επιτρέψει να τον παραπέμψω στους αριθμούς, εδώ. 

Filikaki 

Για τον Ορφέα που "κοιμήθηκε" χτες

Do not stand at my grave and weep

I am not there. I do not sleep.

I am a thousand winds that blow.

I am the diamond glints on snow.

I am the sunlight on ripened grain.

I am the gentle autumn rain.

When you awaken in the morning's hush

I am the swift uplifting rush

Of quiet birds in circled flight.

I am the soft stars that shine at night.

Do not stand at my grave and cry;

I am not there. I did not die.


Mary Elizabeth Frye  

Veera the dolphin: H θλιβερή ιστορία πίσω απ' το "χαμόγελο" ενός ηλικιωμένου δελφινιού (Part IΙ)

Και τώρα, που η μουσική σταμάτησε και η παράσταση έλαβε τέλος, τι θ' απογίνουν οι επιζώντες; (συνέχεια από το Part I)

From Tank to Tank...

Ήταν τέλη της δεκαετίας του 90, όταν άρχισαν στην Φινλανδία οι πρώτες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για την αιχμαλωσία των δελφινιών. Ακολούθησε ένα συνέδριο, που έλαβε χώρα το 2010 στο Ελσίνκι, και κατέληξε στην Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Κητωδών, σύμφωνα με την οποία κανένα δελφίνι ή άλλο κητώδες δεν θα πρέπει να κρατείται σε αιχμαλωσία ή να απομακρύνεται από το φυσικό του περιβάλλον. Η απόφαση του υπουργού περιβάλλοντος και των δημοτικών αρχών της Φινλανδικής πόλης Tampere για την παύση των παραστάσεων με δελφίνια, βρήκε στο δελφινάριο του Sarkanniemi μόνον τέσσερεις επιζώντες. Από τα έξι δελφίνια που πιάστηκαν στον κόλπο του Μεξικό επέζησαν μόνο δύο, o Delphi και η Veera. Και από τους απογόνους τους, που γεννήθηκαν τα χρόνια που μεσολάβησαν στην αιχμαλωσία, άλλοι δύο, ο Leevi και ο Eeevertti. Και τώρα, που η μουσική σταμάτησε και η παράσταση έλαβε τέλος, τι θ' απογίνουν οι επιζώντες; Θα συνταξιοδοτηθούν για τις υπηρεσίες και τα έσοδα που πρoσέφεραν τόσα χρόνια ή θα μεταφερθούν σε κάποιο άλλο δελφινάριο; 

Ο Delphi και η Veera δεν είναι πια τα ζωηρά και άγρια νεαρά δελφίνια που ήταν την ημέρα της  μοιραίας συνάντησής τους με τον Sweeney και τον Rodriguez. Δεκαετίες μονότονων παραστάσεων που έδιναν για να κερδίσουν την τροφή τους  μέσα σ' αυτό το κτίριο, τα έχουν καταβάλλει. Είναι πολύ αργά πια γι' αυτά. Δεν μπορούν να ξαναγυρίσουν πίσω στην θάλασσα. Είναι τελειωμένη υπόθεση. Έχουν ρετάρει. Γέρικα και κουρασμένα δελφίνια που δεν θ' αντέξουν το ταξίδι πίσω στη Φλόριντα. "Ένα μεγάλο ταξίδι που ακόμα και γω δύσκολα το κάνω πια στα 76 μου", γράφει ο Ρικ Ο'Μπάρι. Ο χρόνος κυλάει για όλους, ακόμα και για τα δελφίνια που έμειναν τόσα χρόνια φυλακισμένα σε ένα αφύσικο και ανοίκειο περιβάλλον. 

Ο Leevi και ο Eevertti είναι πάνω από 20 χρονών και με υγεία αμφίβολη. Η τσιμεντένια φυλακή είναι ο μοναδικός κόσμος που έχουν γνωρίσει, και υποφέρουν από αιμοχρωμάτωση, μια παθολογική κατάσταση που εμφανίζεται συχνά στα αιχμάλωτα δελφίνια και αντιμετωπίζεται με τακτικές αφαιμάξεις. Αυτά τα δύο δελφίνια χρειάζονται ιατρική φροντίδα για όλη τους τη ζωή. Δεν έχουν δει ποτέ τους ένα ζωντανό ψάρι, δεν ξέρουν πώς είναι τα ρεύματα της θάλασσας, δεν έχει πετάξει πάνω από το κεφάλι τους κανένα θαλασσοπούλι ποτέ, δεν ξέρουν τι πάει να πει ουρανός. Είναι τα αφύσικα πλάσματα, τα "φρικιά" που δημιουργήσαμε εμείς οι άνθρωποι για το κέφι μας και για το κέρδος. Αυτά τα δύο δελφίνια δεν θα μπορέσουν να απελευθερωθούν ποτέ, γιατί η ζημιά που τους έχει προκαλέσει η αιχμαλωσία είναι ανεπανόρθωτη. 

Τρείς ζωοφιλικές οργανώσεις (Animalia, Valaiden Puolesta και Oikeutta Elaimille -- Oikeutta eläimille) ανησυχούν για την τύχη της Veera και των συντρόφων της, και γω ήρθα πάλι στην Φινλανδία, προσκεκλημένος τους, για να βοηθήσω. Έδωσα διάλεξη στα Πανεπιστήμια Helsinki και Tampere. Και στις δύο αυτές εκδηλώσεις, πολύς κόσμος παραστάθηκε για να εκφράσει την ανησυχία του. Η διεύθυνση του πάρκου Sarkanniemi δεν ανακοίνωσε τα σχέδιά της για την τύχη των δελφινιών. Το μόνο που έγινε γνωστό ήταν ότι, μέχρι την άνοιξη του 2016, τα τέσσερα αυτά ζώα έπρεπε να τους έχουν "αδειάσει την γωνιά". Να φύγουν λοιπόν και να πάνε πού; Να ξαναφορτωθούν σε φορτηγά και αεροπλάνα με προορισμό άγνωστο... Έδωσα κάμποσες συνεντεύξεις, καλεσμένος ν' απαντήσω σ' έναν ατελείωτο ποταμό από ερωτήσεις. Εκείνο που με ρωτούσαν περισσότερο ήταν "Και τώρα τι; Τι πρέπει να κάνουμε μ' αυτά τα δελφίνια;". Και η απάντησή μου ήταν ότι τα τέσσερα δελφίνια της Φινλανδίας έπρεπε να περάσουν την ζωή που τους έχει απομείνει σ' ένα αληθινό καταφύγιο. Είναι κάτι που ΟΛΑ τα αιχμάλωτα δελφίνια δικαιούνται και αξίζουν: μια στοιχειώδη ποιότητα ζωής, για να τελειώσουν τις μέρες τους με αξιοπρέπεια. 

Δυστυχώς όμως, τέτοια δυνατότητα δεν υπάρχει ακόμα στην Ευρώπη. Υπάρχουν καταφύγια για ελέφαντες, για τίγρεις, λιοντάρια, μαϊμούδες, σκύλους και γάτες, όχι όμως και για δελφίνια. Πάνε χρόνια που γίνομαι μάρτυρας αυτής της θλιβερής πραγματικότητας: βλέπω δελφινάρια να κλείνουν το ένα μετά το άλλο και δελφίνια να ανταλλάσσονται, να πωλούνται, να νοικιάζονται, να αναπαράγονται με τεχνητή σπερματέγχυση, να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης μέχρι την τελευταία τους πνοή, και να μεταφέρονται από την μια εγκατάσταση αιχμαλωσίας στην άλλη. Το Dolphin Project προσπαθεί να δώσει λύση σε αυτό το πρόβλημα σε συνεργασία με άλλες οργανώσεις.   

Υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη να δημιουργηθούν καταφύγια δελφινιών στην Ευρώπη. Πολλά καταφύγια. Στην Ιταλία, στην Ελλάδα, στην Ισπανία και όπου αλλού είναι δυνατό. Δυστυχώς, δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε να πάρουμε την μοίρα της Veera και των συντρόφων της στα χέρια μας. Οι τέσσερεις επιζώντες του δελφιναρίου της Φινλανδίας είναι στο έλεος των επιχειρήσεων που εκμεταλλεύονται τα δελφίνια. Τα καλά νέα είναι ότι τώρα ο κόσμος αρχίζει να ενημερώνεται, να συναισθάνεται και να καταλαβαίνει πόσο κακό έχουμε κάνει σ' αυτά τα πλάσματα. Αυτά τα θλιβερά πράγματα συμβαίνουν "when you take wildlife out of the wild", όταν κλέβουμε, λεηλατούμε και εκμεταλλευόμαστε την άγρια και ελεύθερη ζωή. Τα καλά νέα είναι ότι στην Φινλανδία το θέμα έχει λάβει μεγάλη δημοσιότητα και το ζητούμενο όλης αυτής της εκστρατείας είναι σαφές: ποτέ ξανά δελφίνια στην αιχμαλωσία σ' αυτήν την χώρα. Ποτέ ξανά!  (Συνεχίζεται...)



Πηγή: https://www.dolphinproject.com/blog/tag/veera/ -- (1, 2, 3) 

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε: https://www.dolphinproject.com/campaigns/captivity-industry/ -- https://www.dolphinproject.com/campaigns/ -- https://www.dolphinproject.com/

Απόδοση στα ελληνικά και επιλογή ενσωματωμένων συνδέσμων: filikaki

Πρώτη κοινοποίηση, εδώ: https://bit.ly/35bXdu5

Δείτε το πρώτο μέρος, "Veera the dolphin: H θλιβερή ιστορία πίσω απ' το "χαμόγελο" ενός ηλικιωμένου δελφινιού (Part I)", εδώ.

Τρίτο και τελευταίο μέρος εδώ: https://gatouiti-blog.blogspot.com/2024/03/operaatio-delfini-veera.html

Veera the dolphin: H θλιβερή ιστορία πίσω απ' το "χαμόγελο" ενός ηλικιωμένου δελφινιού (Part I)

Η Veera, το μόνο θηλυκό δελφίνι του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου, διηγείται την ιστορία της,  μέσα από μια αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο του Ρικ Ο'Μπάρι

dauphinlibre.be/les-dauphins-de-finlande-sont-deportes-en-grece/

Το όχι και τόσο μακρινό 1985, πέντε δελφίνια εκφορτώθηκαν από ένα αεροπλάνο που προσγειώθηκε στη Φινλανδία. Τα ονόματά τους ήταν Veera, Delfi, Nasi, Joona και Niki. Ένα ακόμη θηλυκό δελφίνι που είχε - τι ειρωνία - το όνομα Happy, πέθανε ένα μήνα μετά την αρπαγή του από την θάλασσα. Η Happy δεν συμβιβάστηκε ποτέ: αρνήθηκε να φάει τα κατεψυγμένα ψάρια που τής προσφέρθηκαν σαν αντάλλαγμα για την απώλεια της ελευθερίας της, και πέθανε. Και τα έξι αυτά δελφίνια αιχμαλωτίστηκαν κοντά στο νησί Pine της Florida, στα ζεστά νερά του κόλπου του Μεξικό. Ζούσαν ελεύθερα εκεί, σ' αυτόν τον τροπικό παράδεισο, όμως η σύλληψή τους δεν ήταν παράνομη τότε στις Η.Π.Α, κι' έτσι η Εθνική Υπηρεσία Αλιείας (National Marine Fisheries Service - NMFS) έδινε εύκολα έγκριση για τέτοιες "επιχειρήσεις". Ο καθένας μπορούσε να πάρει άδεια να αιχμαλωτίσει, να μεταφέρει και να εκμεταλλευτεί ελεύθερα δελφίνια. Πρωτοστάτης σε αυτού του είδους τις "ανδραγαθίες" εκείνα τα χρόνια ήταν ένας κτηνίατρος, ονόματι Sweeney: Dr. Jay Sweeney (1, 1α, 2), κτηνίατρος θαλάσσιων θηλαστικών, που είχε αδειοδοτηθεί για την σύλληψη και εμπορία τέτοιων ζώων κάμποσες φορές. Για την συγκεκριμένη αποστολή, ο Sweeney είχε την άδεια να αιχμαλωτίσει 6 δελφίνια από τον κόλπο του Μεξικό. Ο κτηνίατρος αυτός ήταν, εκείνα τα χρόνια, γνωστός σαν ο νούμερο ένα διακινητής δελφινιών σε ολόκληρο τον κόσμο και αποκτούσε τα περισσότερα δελφίνια του από την Ιαπωνία  και από την Φλόριντα. Σήμερα, κατέχει κάμποσες εγκαταστάσεις αιχμαλωσίας που προσφέρουν καλοπληρωμένη διασκέδαση στους επισκέπτες τους, με το όνομα "Dolphin Quest" και, μαζί με την Dr. Ray Stone, που είναι επίσης κτηνίατρος θαλασσίων θηλαστικών, ικανοποιούν τουρίστες υψηλών αξιώσεων που επιθυμούν να κολυμπήσουν με αιχμάλωτα δελφίνια σε πεντάστερα ξενοδοχεία στις Βερμούδες, την Ταϊτή και την Χαβάη. 

jay-sweeney.jpg

Συνεργάτης του Sweeney στην συγκεκριμένη αποστολή - καθώς επίσης και σε μια παρόμοια που διαδραματίστηκε στην ίδια θαλάσσια περιοχή και κατέληξε στην αρπαγή 6 ακόμη δελφινιών που στάλθηκαν με πλοίο στην Τενερίφη της Ισπανίας - ήταν ο Armando (Mandy) Rodriguez (φωτο), διευθυντής του "Dolphin Research Center (DRC)" που βρίσκεται στο Grassy Key της Φλόριντα. Το σκάφος που χρησιμοποιούσαν για να κυνηγήσουν τα δελφίνια ήταν το "Dolphin Doll" που τους νοίκιαζε ο Capt. Harvey Hamilton, ένας βετεράνος δελφινοκυνηγός. Μετά την σύλληψή τους, τα δελφίνια μεταφέρονταν με φορτηγό στο DRC, προκειμένου να δεχθούν την πρώτη και βασική τους εκπαίδευση, και εκεί έπαιρναν τα πρώτα μαθήματα υπακοής, για να μεταφερθούν αμέσως μετά στο αεροδρόμιο της Φλόριντα για τα περαιτέρω... Εκεί, στο κέντρο της βασικής εκπαίδευσης, η "Happy" άφησε την τελευταία της πνοή. Η νεκροψία (πηγή του πιστοποιητικού της νεκροψίας εδώ) στο υποσιτισμένο της σώμα κατέδειξε μεταξύ άλλων και ένα εκτεταμένο τραύμα στο κεφάλι. Τότε η Veera, μαζί με τους άλλους τέσσερεις συντρόφους της που επιβίωσαν, φορτώθηκε σ' ένα αεροπλάνο που πέταξε μέχρι την πόλη Tampere της Φινλανδίας, από όπου ένα φορτηγό μετέφερε το ζωντανό φορτίο στο Sarkanniemen Amusement Park (wikipedia.org). Κλεισμένα στους τέσσερεις τοίχους του δελφιναρίου, τα δελφίνια ήταν πλέον έτοιμα για ν' αρχίσουν την καινούργια τους ζωή σαν ηθοποιοί του τσίρκο. Το κτίριο του δελφιναρίου ήταν κατασκευασμένο με φόρους των Φινλανδών πολιτών και το δελφινάριο Sarkanniemi ήταν ιδιοκτησία του δήμου. Αυτά συνέβαιναν περίπου 30 χρόνια πριν. 

Σήμερα, το δελφινάριο στο πάρκο Sarkanniemi είναι πλέον κλειστό. Η επιχείρηση "έπεσε έξω", γιατί οι δημότες της πόλης σταμάτησαν να υποστηρίζουν την δραστηριότητά του με το εισητήριό τους. Οι Φινλανδοί υπερασπιστές των δελφινιών, που όλα αυτά τα χρόνια εκδήλωναν έμπρακτα την αντίθεσή τους στο δελφινάριο της χώρας τους, τώρα μπορούν να απολαύσουν έναν "γύρο του θριάμβου"... Γιατί δεν σταμάτησαν ποτέ να ασκούν πίεση μέχρι να πραγματοποιήσουν τον σκοπό τους, και έτσι η κοινή γνώμη μεταστάφηκε προς την σωστή κατεύθυνση και ο κόσμος σταμάτησε να αγοράζει εισητήριο για τις παραστάσεις. Αξίζουν συγχαρητήρια σ' αυτούς τους ακτιβιστές, και ειδικά στην Viivi Senghore (i). Η Viivi ήταν από τους πρώτους που καταπιάστηκε με αυτό το  πρόβλημα και, με δική της πρωτοβουλία, με κάλεσε, το 1996, στην Φινλανδία, για να βοηθήσω. Ζητήσαμε τότε ακρόαση από την διεύθυνση του Sarkanniemi αλλά αρνήθηκαν να μάς δεχτούν. Όλα ήταν πολύ πιο δύσκολα εκείνη την εποχή, καθώς δεν υπήρχαν ούτε social media ούτε internet. Δώσαμε μια συνέντευξη στην τηλεόραση, όμως το ζήτημα της αιχμαλωσίας των δελφινιών δεν ήταν κάτι που απασχολούσε, όπως σήμερα, την κοινή γνώμη, και ακόμη και η ευρύτερη κοινότητα της προστασίας των ζώων είχε άλλες προτεραιότητες, όπως για παράδειγμα την βιομηχανία της γούνας. Σε γενικές γραμμές ο περισσότερος κόσμος αγνούσε το πρόβλημα, και μαζί μ' αυτό και εμάς. Θυμάμαι ότι, φτάνοντας στο Helsinki, η Viivi μού έδειξε στις εφημερίδες άρθρα και φωτογραφίες που απεικόνιζαν τον Mandy Rodriguez να μεταφέρει τα δελφίνια με το φορτηγό. Εκείνος τα ξεφόρτωσε τότε, τα άφησε μέσα στο κτίριο και γύρισε πίσω στον τροπικό του παράδεισο, στη Φλόριντα. Εκείνος γύρισε πίσω, τα δελφίνια όμως, λιγότερο τυχερά, έμειναν εκεί.  (Συνεχίζεται...)






Πηγή: https://www.dolphinproject.com/blog/tag/veera/ -- (1, 2, 3) 

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε: https://www.dolphinproject.com/campaigns/captivity-industry/ -- https://www.dolphinproject.com/campaigns/ -- https://www.dolphinproject.com/

 
Απόδοση στα ελληνικά και επιλογή ενσωματωμένων συνδέσμων: filikaki


Πρώτη κοινοποίηση, εδώ

Η συνέχεια στο επόμενο blog post!

   

Μέχρι τότε, δείτε κάτι που συμβαίνει ακόμα και σήμερα: 

                                                        https://youtu.be/9wzBgOuv3Xw



Δείτε το δεύτερο μέρος, "Veera the dolphin: H θλιβερή ιστορία πίσω απ' το "χαμόγελο" ενός ηλικιωμένου δελφινιού (Part IΙ)", εδώ
 **************************************************************************************************


Και για όποιον ενδιαφέρεται για την ιστορία της βιομηχανίας των δελφιναρίων και μπορεί να διαθέσει 1 ώρα απ' τη ζωή του, το ντοκιμαντέρ Α Fall From Freedom προσφέρει όλη την σχετική πληροφόρηση. Μπορείτε να το δείτε με ελληνικούς υπότιτλους εδώ: https://youtu.be/JvpoeFELWLY 

Ειδικότερα, για το ρόλο του κτηνιάτρου Jay Sweeney και την ανάμειξη της Seaworld στην σφαγή των δελφινιών της Ιαπωνίας, μπορείτε να πληροφορηθείτε από το ολιγόλεπτο απόσπασμα του ντοκιμαντέρ που έχει τίτλο "Seaworld and the Japan Dolphin Drives Are Linked", εδώ: https://youtu.be/f6ESsP380DI

Στο φωτογραφικό στιγμιότυπο, ο Dr. Jay Sweeney αποκαλύπτεται να παρευρίσκεται (για ίδιο όφελος) στις σφαγές των δελφινιών στην Ιαπωνία.