Μου δίνεις οργή, την αγοράζω με λύπη.
Μου δίνεις κατήφορο, τον αγοράζω με απελπισία.
Μου δίνεις εξευτελισμό, τον αγοράζω με σκοτάδι.
Μου δίνεις πυροτέχνημα, το αγοράζω
με τις φλόγες της άκαυτης βάτου.
Μου δίνεις κούφιο, το αγοράζω με κενό.
Μου δίνεις ασκήσεις επί χάρτου,
τις αγοράζω με μάχες σώμα με σώμα,
τις αγοράζω με σφαγές στα σύνορα των ερώτων.
Μου δίνεις στοά, την αγοράζω με λαβύρινθο.
Μου δίνεις κεράκι ταπεινότητας, το αγοράζω
με τον Ίκαρο όλων των επιλύχνιων ύμνων.
Μου δίνεις όρος, το αγοράζω
με τον μαγεμένο αυλό των αρουραίων.
Μου δίνεις άδειο, το αγοράζω με βροχή.
Μου δίνεις άψυχο, το αγοράζω με ποιήματα
που δεν θα γραφούν ποτέ, για να μπορέσουν να υπάρχουν
μέσα σε κείνα που θα γράφονται.
Μου δίνεις κωφότητα, την αγοράζω με την «9η».
Μου δίνεις άκαρπο ορίζοντα, τον αγοράζω
με μια κλεψύδρα που περιέχει όλες τις αμμουδιές της ζωής μου.
Όταν θα πέσει και ο τελευταίος κόκκος
το καταραμένο απόθεμα θα έχει τελειώσει.
Κανείς δεν αγοράζει τον χορό πάνω στον τάφο του.
Κώστας Καναβουρης, (Άτιτλο), Παρασκευή 4/8/2023, 2:30' π.μ. [https://tinyurl.com/2xbt6wjn -- https://tinyurl.com/2xbt6wjn]
(Ο τίτλος δικός μου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου