Bαριά βιομηχανία κρυμμένη σε θολά νερά

 
Εδώ και δεκαετίες, περιβαλλοντικές ομάδες, οικολόγοι, επιστήμονες και ψαράδες προειδοποιούν για τους κινδύνους της υπεραλίευσης από τις μηχανότρατες και την αλιεία βιομηχανικής κλίμακας. Οι συνέπειες είναι ορατές: Οι ωκεανοί αδειάζουν από ζωή και γεμίζουν με σκουπίδια, μικροπλαστικά και επικίνδυνες χημικές ουσίες, που τις συναντάμε στη θάλασσα, στις ακτές, ακόμα και στο πιάτο μας. Μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα, οι ιχθυοκαλλιέργειες παρουσιάζονται ως η εναλλακτική, βιώσιμη, πράσινη λύση που θα απαλλάξει από την πίεση τους ελεύθερους θαλάσσιους πληθυσμούς και θα προσφέρει φτηνή, ασφαλή τροφή όλο το χρόνο.

Όμως, αυτή τη στιγμή, η ιχθυοκαλλιέργεια αποτελεί την ταχύτερα αναπτυσσόμενη βιομηχανία τροφίμων στον κόσμο, έχει εντατικοποιήσει την εκμετάλλευση των ψαριών, και έχει οδηγήσει στην ιδιωτικοποίηση των θαλασσών σε μαζική κλίμακα. Με σχεδόν δύο εκατομμύρια τόνους παραγωγής (λαβράκια, τσιπούρες, φαγκριά, κέφαλοι, πέστροφες, γλώσσες, σολομοί) μόνο στην ΕΕ, εταιρικούς τζίρους δισεκατομμυρίων και κυκλώματα λαθρεμπορίου, είναι ξεκάθαρο ότι τα λεφτά και τα συμφέροντα είναι πολλά.

Εταιρείες και ιδρύματα βιοτεχνολογίας, μετά από πολλές προσπάθειες, πέτυχαν πριν από δύο χρόνια την πρώτη έγκριση κυκλοφορίας μεταλλαγμένου σολομού, αρχικά στις αγορές του Καναδά. Πρόκειται για την ίδια στρατηγική ελέγχου της τροφής από πολυεθνικές με το πατεντάρισμα τον σπόρων, ώστε να μην τους ανήκουν μόνο συγκεκριμένοι πληθυσμοί, αλλά ολόκληρα είδη. Αντίθετα λοιπόν με την εικόνα που προβάλλει το μάρκετινγκ των εταιρειών, οι ιχθυοκαλλιέργειες αποτελούν μια βαριά βιομηχανία, αντίστοιχη αυτής της βιομηχανίας κρέατος που περιλαμβάνει τον μαζικό εγκλεισμό αγελάδων, πουλερικών, γουρουνιών, και αιγοπροβάτων.

Πρόκειται για την πιο μαζική εκμετάλλευση ζώων, στη συγκεκριμένη περίπτωση ψαριών, τα οποία μπορούν να αντιλαμβάνονται με ποικίλους τρόπους τα ερεθίσματα γύρω τους, επικοινωνούν μεταξύ τους, συνεργάζονται και αλληλοφροντίζονται. Μελέτες ανατομίας και συμπεριφοράς, δείχνουν ότι τα ψάρια αισθάνονται πόνο (1), και προφανώς υποφέρουν όταν εγκλωβίζονται και συνωστίζονται μέσα σε δίχτυα, όταν αρρωσταίνουν, και όταν σκοτώνονται από ασφυξία. Πέρα από αυτό όμως, η ιχθυοκαλλιέργεια αποτελεί έναν ολοένα και μεγαλύτερο παράγοντα που συμβάλλει στην καταστροφή των θαλασσών και των παράκτιων οικοσυστημάτων, προσθέτοντας νέες απειλές για την άγρια πανίδα και για την ανθρώπινη υγεία.

Σαράντα έως εκατόν σαράντα δισεκατομμύρια ψάρια σκοτώνονται σε ολόκληρο τον κόσμο κάθε χρόνο σε ιχθυοκαλλιέργειες, τα περισσότερα από οποία είναι σαρκοφάγα. Για να τραφούν, υπολογίζεται ότι το 30% των ελεύθερων ψαριών που αλιεύονται παγκοσμίως χρησιμοποιούνται ως επεξεργασμένη τροφή σε μορφή ιχθυάλευρων και ιχθυελαίων. Στο βυθό, κάτω από τα τεράστια κλουβιά, συσσωρεύονται βουνά από υπολείμματα τροφών και περιττώματα που μειώνουν το οξυγόνο στο νερό, απειλώντας τα έγκλειστα ψάρια και τους άλλους οργανισμούς που μοιράζονται το ίδιο οικοσύστημα. Τα ψάρια που καταφέρνουν να δραπετεύσουν αποτελούν με τη σειρά τους σημαντική απειλή για τους ελεύθερους πληθυσμούς, τους ανταγωνίζονται στην τροφή, τους μεταδίδουν ιούς και παράσιτα, ή διασταυρώνονται μαζί τους, αλλοιώνοντας τη γενετική τους ταυτότητα. Οι επιπτώσεις στο θαλάσσιο οικοσύστημα είναι πολύπλοκες και ταξιδεύουν πάρα πολλά χιλιόμετρα.

Όπως σε οποιαδήποτε βιομηχανία μαζικής εκτροφής, για να αυξηθεί η παραγωγή, τα ψάρια συνωστίζονται σε κλουβιά προκαλώντας την αναπόφευκτη μετάδοση θανατηφόρων ασθενειών και παρασίτων. Όχι για λόγους ευζωίας, αλλά καθαρά για να μειωθεί η "φύρα", χρησιμοποιούνται τόνοι από αντιβιοτικά, αντιπαρασιτικά φάρμακα, και τοξικά χρώματα για τα δίχτυα. Αυτές οι επικίνδυνες ουσίες συνεχίζουν το ταξίδι τους στη θάλασσα και στην στεριά, ή προστίθενται στο σώμα των ψαριών μαζί με άλλες που έχουν συλλέξει μέσω της τροφής τους (διοξίνες, PCB, βαρέα μέταλλα), για να καταλήξουν στα ράφια των ιχθυαγορών.

Σύμφωνα με τη δειγματοληψία επιθεωρητών περιβάλλοντος, σε δυόμισι μόλις χρόνια στα ιχθυοτροφεία της εταιρίας ΔΙΑΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ στον Πόρο, χρησιμοποιήθηκαν 77 τόνοι της καρκινογόνου ουσίας φορμόλης. Πρόκειται για μια συνηθισμένη πρακτική αφού, σύμφωνα με καταγγελίες, τόνοι φορμόλης ρίχνονται και στη Σαγιάδα, στο Δέλτα του Καλαμά, στον Αμβρακικό, στο Δέλτα του Αχελώου, στον κόλπο Ληξουρίου, στον Μαλλιακό κόλπο και αλλού.

Και, όπως σε κάθε βιομηχανία, η παραγωγή και το κέρδος φέρνουν μαζί τους και σημαντικές παράπλευρες απώλειες. Οι ιχθυοκαλλιέργειες ευθύνονται για τον τραυματισμό και τη θανάτωση ζώων που μπλέκονται σε δίχτυα και παγίδες - όπως πουλιά, δελφίνια και φώκιες - που είτε πεθαίνουν παγιδευμένα, είτε σκοτώνονται από τους εργαζόμενους για να μην προκαλέσουν άλλη ζημιά. Οι δε εργαζόμενοι (σαν "μικρότερα ψάρια" κι' αυτοί) τρώγονται  από τα αφεντικά και τις πολυεθνικές με τη μορφή εργατικών ατυχημάτων. Δουλειές σε επικίνδυνες καιρικές συνθήκες και ατομικές βουτιές χωρίς δεύτερο άτομο, έχουν προκαλέσει τον θάνατο εργαζομένων στη Χάλκη, στον Αστακό, στη Χίο, στην Εύβοια - με πιο πρόσφατο περιστατικό στη Στρογγύλη. Όλοι αναλώσιμοι στο βωμό του κέρδους.

Οι περιβαλλοντικές και οι υγειονομικές συνέπειες - και συχνά το συμφέρον της ανταγωνιστικής τουριστικής βιομηχανίας - έχουν προκαλέσει τις αντιδράσεις κατοίκων στην εγκατάσταση μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας στον Πόρο, στο Πόρτο Γερμενό, στη Δεσφίνα, στη Σαλαμίνα, στην Εύβοια, στην Κάλυμνο, στον Αμβρακικό, στην Κέρκυρα, στη Λευκάδα, στο Μύτικα, στον Κάλαμο, στην Κάστο. Στην περίπτωση της Σιθωνίας, μετά από 30 περίπου χρόνια διαμαρτυριών, καταγγελιών και νομικών αντιπαραθέσεων, αυτό που κατάφεραν οι κάτοικοι είναι να μεταφερθούν οι ιχθυοκλωβοί 200 μέτρα μακρύτερα από την αρχική τους θέση. Δεν έχουμε απέναντί μας απλώς μια εταιρεία. Ίσως η πιο ξεκάθαρη ένδειξη του ποιους έχουμε να πολεμήσουμε, είναι η δημοσιοποίηση της συνεργασίας εταιρειών ιχθυοκαλλιέργειας, κεφαλαίου, πολιτικών, εκπαιδευτικών, ειδικών επιστημόνων, αλλά και δικαστικών...

Όπως σε πολλούς αγώνες που αφορούν περιβάλλον και μη ανθρώπινα ζώα, ΜΚΟ και περιβαλλοντικές ομάδες, επηρεάζοντας και τη γνώμη των κατοίκων, ελπίζουν σε λύσεις "ορθής πρακτικής" και βιώσιμης λειτουργίας, που αφορούν μικρότερες μονάδες, πιο ασφαλείς, όχι εδώ αλλά παραπέρα. Όμως  η ολοένα μεγαλύτερη συσσώρευση κερδών δεν συμβαδίζει με το "μικρό", οι κερδοφόρες ιχθυοκαλλιέργειες δεν μπορούν να μην είναι βλαβερές, και το ζήτημα δεν εξαφανίζεται όταν μεταφέρεται "αλλού", αφού αφορά την ευρύτερη σχέση μας με τον πλανήτη και τα άλλα έμβια όντα που ζουν σε αυτόν. 

Όταν μιλάμε για την κακοποίηση των ζώων φάρμας, στο μυαλό μας έρχονται οι αγελάδες, τα γουρούνια, τα κοτόπουλα, οι γαλοπούλες... Όμως και τα ψάρια υφίστανται την ίδια κακομεταχείριση με τα ζώα της στεριάς, και η υπεραλίευση καταστρέφει τον πλανήτη μας όπως και η βιομηχανική εκμετάλλευση των ζώων που τρώμε. Σε ένα σύστημα όπου γη, άνθρωποι και άλλα ζώα θεωρούνται αναλώσιμοι πόροι, η αντικειμενοποίηση, η εκμετάλλευση και η εξουσιαστική λογική, είτε με τη μορφή της άμεσης βίας είτε με τη μορφή της "κατανάλωσης" (με ή χωρίς εισαγωγικά), είναι η πρωταρχική πηγή μιας σειράς προβλημάτων - διαφορετικών σε πρώτη θεώρηση αλλά με κοινό παρανομαστή. 

Αρχικό Κείμενο: apatris.info (Μάιος 2019)

Αναδημοσιεύτηκε και στο iforinterview.com

Τροποποιήθηκε από Filikaki

Δείτε επίσης: Υγεία και περιβάλλον σε μαύρους βυθούς και Τρώγοντας ψάρια

  Extention  

When we think about animal abuse and environmental destruction on factory farms, we think about cows, pigs, chickens, and turkeys, but we often don't think about fish. However, fish are abused just as awfully as land animals, and fishing is destroying our planet just as quickly as factory farms are.

Mee(a)t your Fish

I.- Fish from the Sea

II. - Fish From Aquacultures (Fish Farms)

Fish experience pain with 'striking similarity' to mammals

 

Current understanding of animal welfare currently excludes fish, even though fish feel pain


*******************************************************************************

Extension

                                                                      

Compassion4All

Let Fish Live

octopus-farming-unsustainable-unethical-and-unnecessary-scientists-warn

Fish Farming News 

Who Hears the Fishes When They Cry? The Filthy Business of Fish Farming

via Animal Save Movement

Δύο ακόμα πηγές για περισσότερη περιήγηση: 

• fishfeel.org (facebook.com)
• Sea Wonderful life 

                                                                                                                                                                          

Update, 3/11/19: Πρόσκληση στην έκθεση για την ευζωία των ψαριών στις Βρυξέλλες

https://bit.ly/2pBcNjj

Στις 12 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εκδήλωση (event) με στόχο την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του κοινού σχετικά με την κακοποίηση των ψαριών και τα σοβαρά προβλήματα της ευζωίας τους. 

Τα ψάρια αισθάνονται τον πόνο, όπως και τα χερσαία ζώα, και αξίζουν την ίδια νομοθετική προστασία με αυτά. Ευρωβουλευτές και εκπρόσωποι των κρατών μελών θα δώσουν σύντομες ομιλίες κατά την έναρξη της έκθεσης.

Εάν νομίζατε ότι ξέρατε αρκετά σχετικά με τα ψάρια, ξανασκεφτείτε το!

           

RETHINK FISH    

https://youtu.be/PQBGJFnGnSo 

Fish are intelligent, sensitive creatures and like many other animals, they explore, travel, socialize, hunt and play. Today, huge numbers of fish are reared in underwater factory farms. Just like on land, these farms are crowded, grim places where the animals suffer immensely. Science and new wildlife documentaries are revealing the rich lives of fish beneath the water. It is time for our attitudes towards these extraordinary animals to change. It is time to Rethink Fish. 

 Compassion in World Farming

Farm-raised fish can suffer from such high levels of stress and depression that they essentially give up on life.           

Εξέγερση

http://www.epoxi.gr/Themata/themata44.htm

Οδός Αγγέλου στην παλιά πόλη στα Χανιά, ίσως ο πιο μικρός όμορφος δρόμος της χώρας, ελαφρά ανωφερικός, έτσι που να αντικρίζεις - και να δακρύζεις - τον φάρο, το τζαμί, την ημικύκλια ομορφιά του παλιού λιμανιού. Μέσα στη λαμπρότητα του οκτωβριανού φωτός και στη γαλήνη του απομεσήμερου η ματιά σκοντάφτει σε μια σκηνή. Όπου - αν επιμείνει η σκέψη - συμβαίνουν πράγματα συναρπαστικά. Εάν η δεν πάει (η σκέψη και η ματιά) είναι σαν να μην έχει υπάρξει - ούτε η σκηνή ούτε και η συγκινησιακή επέκτασή της. Πήγε λοιπόν.

Τέσσερις άμαξες. Τέσσερα άλογα που τις κινούν. Εντελώς ακίνητα. Ούτε ένα πόδι να λυγίσει, ούτε μια κίνηση του κεφαλιού, κάτι να δείχνει ζωή. Αγάλματα που σπαράσσουν την καρδιά. Οι αμαξάδες αμέριμνοι περιμένουν τους τουρίστες. Οι συνομιλητές και συμπότες στρέφουν το βλέμμα στα ακίνητα άλογα, εξημερωμένα εδώ και σχεδόν πέντε χιλιάδες χρόνια, με προγόνους όμως πενήντα εκατομμύρια χρόνια πίσω. 

Πανέμορφα πλάσματα. Ώθησαν μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών, χρησιμοποιήθηκαν σαν πολεμικές μηχανές, ενέπνευσαν το αγωνιστικό πνεύμα μέσα από άρματα και ιππικούς αγώνες. Δεν φημίζεται λέει για τη ευφυΐα του το άλογο αλλά για τη μνήμη του και τις αντοχές του. Ά-λογο: δεν έχει - επιμένουν μερικοί - καλές σχέσεις με τον λόγο, σε αρκετές χώρες δε, τα σφάζουν και τα κατασπαράζουν (αυτοί που τα εξημέρωσαν). 

Έχω δει άγρια άλογα. Στο όρος όπου γεννήθηκε ο Ερμής, στην Κυλλήνη της ορεινής Κορινθίας. Άγρια: χωρίς χαλινάρια και παρωπίδες. Ελεύθερα, ατίθασα, επιβλητικά, πανέμορφα. Καλπάζουν, χλιμιντρίζοντας από χαρά και ανεμελιά. Χωρίς ζυγούς και εκμετάλλευση. Τα βλέπεις και νιώθεις την ελευθερία να σκιρτά μέσα σου. Σαν να δέχεσαι στο πρόσωπο την απελευθερωτική πνοή των ανέμων. Και τώρα στέκονται ανίσχυρα και ταπεινωμένα να περιμένουν τους τουρίστες... Αλλά οι ώρες περνούν. Από το μεσημέρι φτάνουμε στο απόγευμα. Πέντε ώρες ακινησίας. Αναρωτιέμαι: Πώς αντέχουν τόσες ώρες; Πώς δεν αγριεύουν; Πώς δεν θυμούνται το αεικίνητο των προγόνων τους; 

Αίφνης η σιωπή στο λιμάνι επικρατεί απόλυτα. Ιριδισμοί μάς τυφλώνουν. Και μέσα από την απόλυτη σιωπή, ανατριχιαστικά χλιμιντρίσματα. Το άλογο της τελευταίας άμαξας ουρλιάζει και λακτίζει. Τσακίζονται τα λουριά που το συγκρατούν και ο αμαξάς χάνει την ισορροπία του και γκρεμοτσακίζεται στη θάλασσα. Το άλογο αφηνιασμένο αρχίζει να καλπάζει και να ορμά σε οτιδήποτε εμποδίζει τις κινήσεις του. Μεγαλοπρεπής εκτίναξη ενέργειας, που επί ώρες είχε αγαλματωθεί (εξευτελιστεί). Πανικόβλητοι οι τουρίστες τρέχουν να σωθούν από την εκρηκτική εξέγερση του αλόγου. Χάος στο λιμάνι. 

Οι μαγαζάτορες δεν πιστεύουν στα μάτια τους. Ο θυμός του αλόγου δεν συγκρατείται. Η οργή του μεταδίδεται και στα άλλα τρία άλογα. Τι συμβαίνει; Εδώ έχουμε την επικράτηση των αλόγων - του α-λόγου στοιχείου ίσως! Να όμως και μερικοί που δεν τρομοκρατούνται. Επιφωνήματα επιδοκιμασίας και χειροκροτήματα καλύπτουν τους θορύβους της πόλης. 

Ένας από τους συμπότες με σκουντάει ευγενικά.
 

- Είσαι καλά; Πού "ταξιδεύεις";

                                        

https://www.youtube.com/watch?v=rrnJTOINAJ8

Κείμενο του Γιώργου Σταματόπουλου στην efsyn.gr

Το βίντεο το βρήκα εδώ: agriniovoice.gr

TROUBLE

Από την Τετάρτη, 2 Οκτωβρίου, ο λογαριασμός μου στο Fb* έχει μπλοκαριστεί. Αν θέλετε επικοινωνία μαζί μου, γράψτε μου στο kprim444@gmail.com ή ακολουθείστε το μπλογκ μου.

Ευχαριστώ

-----------

My Fb account has been disabled

Please, if you would like to contact with me, email at kprim444@gmail.com or follow my blog at http://filikaki-blog.blogspot.com/
Thank you.

----------

*https://www.facebook.com/filikaki.tataimou -- https://m.facebook.com/filikaki.tataimou

Τρώγοντας ψάρια (I)

Πριν από μερικές εβδομάδες, έπεσα πάνω σε ένα αίτημα (i) για συλλογή υπογραφών σχετικά με τις διώξεις ενός ιχθυολόγου που κατήγγειλε την χρησιμοποίηση φορμόλης από εταιρεία ιχθυοκαλλιέργειας στην οποία εργαζόταν, με τις πρακτικές της οποίας διαφώνησε και εν συνεχεία απολύθηκε. Μη γνωρίζοντας το θέμα, έκανα μία μικρή έρευνα στο διαδίκτυο για να δω περί τίνος πρόκειται. Δείτε τι "αλίευσα":  

• Η μεθανάλη ή φορμαλδεΰδη (φορμόλη είναι η κοινή ονομασία του υδατικού της διαλύματος) είναι μια ουσία επικίνδυνη για την ανθρώπινη υγεία με καρκινογόνο δράση. Η χρήση της είναι βιομηχανική. Ο Διεθνής Οργανισμός Ερευνών για τον Καρκίνο (International Agency for Research on Cancer) την έχει κατατάξει στην κατηγορία 1 των καρκινογόνων.
• Η φορμαλδεΰδη δεν επιτρέπεται πλέον ως συντηρητικό τροφίμων (Ε240). Χρησιμοποιείται για την συντήρηση νεκρών ιστών και στον βιομηχανικό τομέα για την παραγωγή συνθετικών ρητινών, κολλών, διαλυτών, βερνικιών, συντηρητικών, καλλυντικών, απορρυπαντικών, υφασμάτων και συσκευασιών, στην κόλλα που χρησιμοποιείται για τα βιβλία και τα περιοδικά και σε ορισμένα μελάνια. Ελεγχόμενη παρουσία της επιτρέπεται στις συσκευασίες και στο χαρτί για τρόφιμα. 
• Σε ερώτηση δημοσιογράφων αν είναι νόμιμη η χρήση της φορμόλης στις ιχθυοκαλλιέργειες, οι απαντήσεις έχουν ως εξής: - ΕΦΕΤ: H  φορμόλη είναι μια απαγορευμένη τοξική ουσία. / - Yπουργείο Γεωργικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: αποκλείεται να είναι νόμιμη η χρήση φορμόλης στα ψάρια. / - Yπεύθυνη στη διεύθυνση κτηνιατρικών φαρμάκων, καταλοίπων και κτηνιατρικών εφοδίων, Ειρήνη Καστελάνου: πρόκειται για μια ουσία που χρησιμοποιείται σε συγκεκριμένα φαρμακευτικά σκευάσματα κτηνιατρικής χρήσης εγκεκριμένα από τον ΕΟΦ με αντιπαρασιτικές ιδιότητες, που χορηγούνται μόνο με κτηνιατρική συνταγή, και μόνο τα συγκεκριμένα σκευάσματα επιτρέπονται. Από κει και πέρα, η χρήση άλλων προϊόντων, που δεν είναι τα συγκεκριμένα - εγκεκριμένα σκευάσματα, απαγορεύεται. / Προϊστάμενη στη Διεύθυνση Κτηνιατρικής στην περιφέρεια Ηπείρου, Διαμαντούλα Φούφα: η φορμόλη επιτρέπεται ως αντιπαρασιτικό, αλλά αυτό ισχύει μόνο για ένα συγκεκριμένο εγκεκριμένο από τον ΕΟΦ σκεύασμα κατόπιν κτηνιατρικής συνταγής.

Εντωμεταξύ η δικαστική διαμάχη του ιχθυολόγου Χρήστου Στελακάτου συνεχίζεται. Δείτε την συνέντευξή του στην Φωτεινή Λαμπρίδου στο tvxs.gr με ημερομηνία 10 Οκτ. 2019 και τίτλο Χρ. Στελακάτος: "Η βιομηχανία ψαριών μάς ταΐζει καρκίνο, δεν θα σταματήσω να το λέω"

Εξόντωση; Αγωγή από επιχείρηση ιχθυοκαλλιέργειας κατά απολυμένου ...για τις καταγγελίες του (ζητούν 1 εκ ευρώ και δυο χρόνια φυλάκιση για διαφυγόντα κέρδη)

Σύμφωνα με εκτίμηση που δημοσιεύει το  Αρχιπέλαγος (Μάρτιος 2016), "οι ιχθυοκαλλιέργειες στην Ελλάδα αναπτύχθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες με κριτήρια οικονομολόγων και όχι με κριτήρια ιχθυοτρόφων και αειφορικής παραγωγής. Οι εταιρείες που απαρτίζουν την πλειονότητα της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας ξεκίνησαν με ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, στηρίχθηκαν από το χρηματιστήριο και τώρα βρίσκονται υπερχρεωμένες υπό τραπεζική επιτήρηση, ενώ πουλούν τα προϊόντα τους σε εξευτελιστικές τιμές. Με τις πρακτικές αυτές, οδηγούν το σύνολο του κλάδου τους στον αφανισμό, καθώς ασκούν αρνητική πίεση στις λίγες, σχετικά μικρές εταιρείες (όσες κατάφεραν να επιβιώσουν από τον αθέμιτο ανταγωνισμό), που επιμένουν σε μία προσέγγιση παραγωγής πιο βιώσιμη – περιβαλλοντικά και οικονομικά. Το Αρχιπέλαγος (i), το οποίο στηρίζει κάθε αειφορική δράση και επένδυση, βρίσκεται αντίθετο στις υπερεντατικές πρακτικές ιχθυοκαλλιέργειας, που αποσκοπούν στο γρήγορο κέρδος, καταστρέφοντας το περιβάλλον και την αλιεία και παράλληλα και τον ίδιο τον κλάδο τους."

Νόμιμη, υπό όρους, η χρήση φορμόλης στις ιχθυοκαλλιέργειες

Περισσότερες πληροφορίες

Η καρκινογόνος Φορμόλη-Φορμαλδεΰδη σε τρόφιμα. Γιατί κωφεύουν οι α

Βασική πηγή: http://oikologikoblog.blogspot.com/2018/06/1_12.html

Σχετικοί σύνδεσμοι

• Όλη η αλήθεια για τις ιχθυοκαλλιέργειες. Τόνοι φορμόλης στα ψάρια που προκαλούν καρκίνο [ΒΙΝΤΕΟ]

• Δικάζεται γιατί κατήγγειλε το έγκλημα χρήσης φορμόλης στις ιχθυοκαλλιέργειες

• Ακόμη και αν είχε άδικο, δεν φτάνει η απόλυση του ανθρώπου, χρειάζεται και η εξόντωσή του;

• Αλληλεγγύη στον ιχθυολόγο

• Θρίλερ με τη φορμόλη σε ιχθυοτροφεία 

• Μολυσμένα ψάρια στο πιάτο μας. Τι να κάνουμε  

• Για το έγκλημα της χρήσης φορμόλης στις ιχθυοκαλλιέργειες και το θαλάσσιο περιβάλλον

• Τεράστια μόλυνση του περιβάλλοντος στην Ηγουμενίτσα  

• Απίστευτο: Eταιρεία χρησιμοποίησε 77 τόνους φορμόλης σε ιχθυοκαλλιέργειες του Πόρου 

• Ψάρια μολυσμένα με επικίνδυνα τοξικά 

• ΟΙ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ (ΠΑ.Κ.Ο.Ε) (Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών)

• Fish farming  

• Diseases suffered in fish farms 

• Fish farm parasite drug threatens wildlife 

                                                     

Ιχθυοκαλλιέργειες – Μια βαριά βιομηχανία κρυμμένη σε θολά νερά

Η φορμόλη δεν είναι επικίνδυνη μόνον για την υγεία των ανθρώπων αλλά και για το περιβάλλον. Οι εταιρείες ιχθυοκαλλιεργειών διατηρούν κλουβιά υπερφορτωμένα με πολύ μεγάλους αριθμούς ψαριών, με αποτέλεσμα την εμφάνιση ασθενειών και παρασίτων. Ορισμένα παράσιτα εντοπίζονται στα βράγχια και προκαλούν αναιμία και θνησιμότητα. Η φορμόλη διοχετεύεται στα ψάρια με "μπάνια": τα ψάρια κλείνονται σε σάκους με θαλασσινό νερό όπου προστίθεται η φορμόλη, η οποία περνάει απ' το στόμα τους και εξοντώνει τα παράσιτα καθώς αποβάλλεται από τα βράγχια. Τόνοι φορμόλης ρίχνονται στην Σαγιάδα, στον Όρμο Βάλτου (NATURA περιοχή στο Δέλτα του Καλαμά), στο ευαίσθητο οικοσύστημα του Αμβρακικού Κόλπου, στο Δέλτα του Αχελλώου (επίσης προστατευόμενη περιοχή NATURA), στον κόλπο Ληξουρίου στη Κεφαλλονιά, στον Μαλλιακό Κόλπο, στον Πόρο, στην περιοχή της αρχαίας Επιδαύρου και αλλού. Ακόμη περισσότερα εδώ: https://oikologikoblog.blogspot.com/2017/08/blog-post_17.html

**************************************************************

"Όποιος με πρόθεση δηλητηριάζει πηγές, πηγάδια, βρύσες ή άλλες διοχετεύσεις ή δεξαμενές νερού, τρόφιμα ή άλλα τέτοια πράγματα που η χρήση τους μπορεί να προκαλέσει βλάβη σε αόριστο αριθμό ανθρώπων ή βάζει μέσα σε κάποιο από αυτά τα αντικείμενα άλλες ύλες που μπορούν να προκαλέσουν το ίδιο αποτέλεσμα, τιμωρείται με κάθειρξη. Αν από την πράξη επήλθε θάνατος, μπορεί να επιβληθεί ισόβια κάθειρξη". (Άρθρο 279 - Ποινικός Κώδικας - Δηλητηρίαση πηγών και τροφίμων)

**************************************************************

Δείτε επίσης: Υγεία και περιβάλλον σε μαύρους βυθούς και  Bαριά βιομηχανία κρυμμένη σε θολά νερά    

 

Η επανάσταση της τρυφερότητας

Κείμενο του Αντώνη Ανδρουλιδάκη στον Δρόμο της Αριστεράς* με τίτλο Η επανάσταση της τρυφερότητας

(εκτός από την τελευταία φράση που είναι δική μου)


 
Έτσι λοιπόν... Κάνει λάθος ο Λειβαδίτης: οι απελπισμένοι δεν γίνονται οι πιο καλοί επαναστάτες. Οι απελπισμένοι παγιδεύονται στον "απελπιστή" τους. Οι απελπισμένοι, τρομαγμένοι καθώς είναι, εσωκλείουν τον "απελπιστή" τους. Γιατί ναι, "οι άνθρωποι ζουν από τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων" και όχι από τη στιγμή που η ζωή των άλλων βρίσκει μια θέση μέσα τους. Γιατί τότε, απλά έχουν πεθάνει. 

Το ξέρουμε πια καλά πως όταν ο ψυχισμός - ιδιαίτερα μάλιστα ο παιδικός ψυχισμός - βρεθεί μπροστά στην απειλή των υπαρξιακών του αναγκών, διχάζεται. Για την ακρίβεια, σπάει σε επιμέρους πτυχώσεις, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί "κρύπτες", όπου αποκρύβει και προφυλάσσει τους τραυματικούς "σκελετούς της ντουλάπας" του. Τα τραύματα παραμένουν ανείπωτα μυστικά και μπορούν να εκβάλλουν τις συνέπειες τους ως και στην τρίτη γενιά μετά, ως αδιανόητα. Και, πολύ συχνά, σ’ αυτή τη "διάσχιση", σ’ αυτό το ανελέητο και πολυμερές "κόψιμο" που πονά, ένα τμήμα, μια πτυχή, είναι αντίστοιχη με το μοντέλο του θύτη. 

Αν, για παράδειγμα, ο πατέρας μου με κακοποιεί, τότε είναι πολύ πιθανό να υιοθετήσω και την βίαιη αυτή πτυχή του πατέρα μου. Είναι σαν να καταπίνω πραγματικά ένα "κομμάτι" του πατέρα μου. Εσωτερικεύω ένα μέρος από την (επίσης πολύ-διασπασμένη) προσωπικότητα του πατέρα μου. Και είναι στ’ αλήθεια αυτή μια πολύ παράδοξη λειτουργία: γιατί καθώς εσωτερικεύω τον θύτη, κατά ένα μέρος επιχειρώ αμυνόμενος να τον κατευνάσω και κατά ένα άλλο μέρος αυτό-υπονομεύομαι, γιατί γίνομαι κάτι άλλο απ’ αυτό που είμαι. Κι είναι κάπως σαν του λέω "κοίτα ρε, έγινα σαν εσένα κι έτσι δεν μπορείς να με βλάψεις πια!" - αποκρύπτοντας όμως, και από τον ίδιο μου τον εαυτό, ότι έγινα ένας άλλος ή για την ακρίβεια ότι "τώρα μπορώ να με βλάψω και μόνος μου".

Αν η μητέρα μου με εγκατέλειψε (ή εγώ έτσι ένοιωσα), αν η μητέρα μου δεν με ενθάρρυνε ή και με επέκρινε, τότε και γω εσωτερικεύω την εγκατάλειψη ή την απαξίωση, ωθώντας τον εαυτό μου να εγκαταλείπω ή να επικρίνω τους άλλους. Γίνομαι, δηλαδή, από θύμα θύτης. Πρόκειται για την γνωστή "ταύτιση με τον θύτη", που μπολιάζει τον αληθινό μου εαυτό με χαρακτηριστικά του θύτη, κάνοντάς με πραγματικά "ξένο" και ά-σχετο με τον ίδιο μου τον Εαυτό. 

Ανάλογα είναι τα πράγματα και για το σύνολο των ανεκπλήρωτων υπαρξιακών μου αναγκών, έτσι που να μπορεί να πει κανείς πως για κάθε πυρηνική μου ανάγκη που δεν εκπληρώνεται, ένα μέρος του υπεύθυνου για το ανεκπλήρωτο θύτη εμφιλοχωρεί και αποθηκεύεται στο σκοτεινά μου "κάτω δωμάτια"... Σαν να λέμε πως, για την ασφάλεια που δεν βίωσα, το ένα μάτι μου γίνεται παράλογα καχύποπτο. Πως, για την συναισθηματική σύνδεση που δεν μου προσφέρθηκε, το σώμα μου γεμίζει μικρές-μικρές ανεπαίσθητες ακίδες αποφυγής των άλλων. Και πως, για την αυτό-έκφραση που δεν μού επιτράπηκε, τα γόνατα μου λυγίζουν πιο εύκολα - ή και κλωτσούν. Πως για την αυτονομία μου που δεν κατορθώθηκε τα μέλη μου έγιναν εξαρτήματα. Κι' ακόμη πως, για την αυτοεκτίμηση μου που δεν καλλιεργήθηκε, ο ελάχιστος εαυτός μου ύψωσε - σαν αναπλήρωση - ένα τεράστιο ναρκισσιστικό "εγώ". 

 

Κι' αν όλα αυτά συμβαίνουν στο μικρο-σύστημα της οικογένειας, στο κοινωνικό έξω σύστημα, στο συλλογικό πεδίο αυτοί που εσωτερικεύουμε, αντίστοιχα, είναι οι ταξικά επικυρίαρχοι. Ανεπίγνωστα, υιοθετούμε όλο και πιο πολύ τα μοντέλα των καταπιεστών μας, φροντίζοντας να γίνουμε θύτες, εκεί που οι ισορροπίες δυνάμεων μάς το επιτρέπουν: στο παιδί, στην γυναίκα, στον ξένο, στο ζώο, στον αδύναμο, στον φτωχό, στον ανυπεράσπιστο άλλο. 

Πάντα και παντού, οι ενδοβλημένες φωνές των κυρίαρχων "σκάνε" στο κεφάλι μας, περίπου με την ίδια ισχύ που ακούγεται ο κακοποιητικός πατέρας μας. Κι εμείς ανάλογα τους απαντάμε: "έγινα σαν εσάς - τώρα δεν μπορείτε να με βλάψετε πια"! Αποκρύπτοντας όμως, και πάλι από τον εαυτό μας, ότι γίναμε άλλοι ή - για την ακρίβεια - ότι "τώρα μπορούμε να μάς βλάψουμε και από μόνοι μας".
 
Οι δικές μας αυθεντικές φωνές, οι αληθινές μας φωνές αλλοτριώθηκαν, βουβάθηκαν ή μένουν εκεί καβάτζα για τις δημόσιες κουβέντες μας - εσωτερικευμένες ως εμπορεύσιμες εν πολλοίς ιδεολογίες. Στην πραγματικότητα, στο αδυσώπητο πεδίο των διαπροσωπικών σχέσεων, περνάμε στο ρόλο του θύτη, του καταπιεστή, του κυρίαρχου, με την ίδια ευκολία που "σηκώνουμε" έναν ηλεκτρικό διακόπτη.
 
Η κυρίαρχη κοινωνική μηχανική κατασκευάζει έτσι έναν ψευδή εαυτό - θύμα μπροστά στους κυρίαρχους και θύτη απέναντι στους αδύναμους. Ακόμη και κάποιες πράξεις αλληλεγγύης, αν ψηλαφίσει κανείς, θα δει το υπόστρωμα της εξουσιαστικής σχέσης "ευεργέτη-ευεργετούμενου" που χάσκει από κάτω. 

Οι πολλαπλές διασχιστικές πτυχώσεις που αθροιζόμενες επιχειρούν να εμφανιστούν ως συγκροτημένος Εαυτός, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας Εαυτός Δεσμώτης στην κυρίαρχη κανονικότητα. Δεσμώτης γιατί - μάλλον ανεπίγνωστα - αναπαράγει το μοντέλο του θύτη που, κατά τα λοιπά, καταγγέλλει. 

Ο αληθινός εαυτός είναι σαν, με κάποιο τρόπο, να τείνει να εξουδετερωθεί από τις εσωτερικευμένες φωνές τόσο του μικρο- όσο και του μακρο-συστήματος, που επιτίθενται ποικιλότροπα σε κάθε απόπειρα του αληθινού εαυτού να εκφραστεί, να νιώσει ασφαλής, να βιώσει ελευθερία, να σχετιστεί, να αισθανθεί πλήρες ανθρώπινο πρόσωπο που εκτιμά την ύπαρξη του. Ανεπαίσθητα έχουμε παραδώσει ένα τμήμα του Εαυτού μας στους κυρίαρχους μηχανισμούς, κάτι που καμιά επαναστατική γυμναστική, καμιά επαναστατική φλυαρία, δεν μπορεί να το αντιστρέψει. 

Για του λόγου το αληθές, δεν έχει κανείς παρά να περιδιαβεί τις διαπροσωπικές του σχέσεις και θα ανακαλύψει το μέγεθος της ενσωμάτωσης των "αξιών" του θύτη (και των "τεχνολογιών" του) που έχει επισυμβεί. Αλλά, κι αν ακόμη θέλει να διατηρήσει αμόλυντο τον προσωπικό του "παράδεισο", δεν έχει παρά να "σκρολάρει" στην "κόλαση" των κοινωνικών δικτύων, των "μικρών" καθημερινών ειδήσεων ή του κοινωνικού του περίγυρου. Το πρωταρχικό τραύμα και τα αενάως επαναλαμβανόμενα τραυματικά και μετατραυματικά επακόλουθα είναι εκεί για να συντηρούν τον ψευδή εαυτό, κι αυτός με τη σειρά του το κυρίαρχο εποικοδόμημα. Η κυρίαρχη κοινωνική μηχανική κατασκευάζει έναν ψευδή εαυτό, θύμα μπροστά στους κυρίαρχους και θύτη απέναντι στους αδύναμους. 

Είναι - με άλλα λόγια - το σύστημα που προκαλεί και συντηρεί το Τραύμα, έτσι ώστε η ψυχική απάντηση μας σ’ αυτό να διεκπεραιώνει την λειτουργία της κυριαρχίας του. Και γι’ αυτό, αν θέλουμε να μιλάμε για την όποια επαναστατική-εξεγερσιακή προοπτική, δεν έχει νόημα αν δεν από-παγιδευτούμε πρώτα από αυτά ακριβώς τα δεσμά, αν δεν επουλώσουμε το πρωταρχικό τραύμα, κι' αν στον προσωπικό μας μικρόκοσμο δεν αφαιρέσουμε τον έλεγχο από τον ψευδή εαυτό. Αν δεν απαγορεύσουμε δηλαδή στην "πάρτη" μας να μπαίνει στη θέση του θύτη, όσο "δικαιολογημένο" κι αν μάς φαίνεται αυτό. 

Και, με αυτή την έννοια κάνει λάθος ο Λειβαδίτης, καθώς στις μέρες μας οι απελπισμένοι δεν γίνονται πλέον οι πιο καλοί επαναστάτες αλλά - δυστυχώς - οι πιο σκληροί θύτες. Και αυτό μόνο μια επανάσταση της τρυφερότητας μπορεί να το ανατρέψει. Ίσως γι' αυτό λοιπόν, το σύστημα την τρυφερότητα την φοβάται. 

Avaaz: μια φωνή σε πολλές γλώσσες

photo1

Avaaz is a U.S.-based nonprofit organization launched in January 2007 that promotes global activism on issues such as climate change, human rights, animal rights, corruption, poverty, and conflict. The UK based newspaper "The Guardian" considers it "the globe's largest and most powerful online activist network". The name chosen for the community is a Urdu transliteration meaning "voice"and it has since been incorporated in various neo-lexicons of classical Indo-Aryan lexicons. (from simple.wikipedia) 



Τον τελευταίο καιρό, το διαδίκτυο ασφυκτιά από "Fake news" (ελληνιστί "κίτρινη" δημοσιογραφία, ψευδείς ειδήσεις ή παραπληροφόρηση), καθώς η κυρίαρχη συστημική προπαγάνδα χρησιμοποιεί τα κοινωνικά δίκτυα για να διχάσει τον κόσμο και να φιμώσει όσους έχουν το θάρρος να φωνάξουν την αλήθεια. Εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες, από την Βραζιλία μέχρι τις Φιλιππίνες, κι' από τις ΗΠΑ μέχρι την Ιταλία, δέχονται καταιγισμό ψευδών ειδήσεων και παραπλανητικών εκτιμήσεων μέσω Facebook, YouΤube και Whats-app. Πρόσφατες έρευνες στην Ευρώπη, αποκάλυψαν ψεύδη σχετικά με οποιοδήποτε θέμα μπορεί να διχάσει, όπως η κλιματική αλλαγή και το προσφυγικό. 

Ως προς το διαβόητο ζήτημα των τελευταίων παγκόσμιων κινητοποιήσεων, το 97% των επιστημόνων συμφωνούν ότι η κλιματική αλλαγή (ή ορθότερα, σήμερα, κλιματική κρίση) αποτελεί μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα και μάλιστα ανθρωπογενή. Οι οργανωμένοι αρνητές της όμως, διαστρεβλώνουν τα στοιχεία. Για την Γκρέτα Τούνμπεργκ και τα άλλα παιδιά που ενέπνευσαν εκατομμύρια κόσμου να κατέβει στους δρόμους, διαδίδουν από το ότι είναι μαριονέτες χρηματοδοτούμενες από μεγιστάνες, μέχρι ότι τους έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου. Η δε εμβέλεια, όπως και και ταχύτητα της διάδοσης των ψευδών ειδήσεων είναι συνήθως τρομακτική: Μια ερευνητική ομάδα της ΜΚΟ "Avaaz" (i), σε έξι χώρες της Ευρώπης, εξιχνίασε δίκτυα παραπληροφόρησης, το υλικό των οποίων είχε προβληθεί 3 δισεκατομμύρια φορές μέσα σ’ ένα χρόνο! 

Επικεφαλής της εκστρατείας κατά των παιδιών, τρία από τα σημαντικότερα κόμματα της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς: το γαλλικό Rassemblement National της Marin Le Pen, το γερμανικό AfD και το βρετανικό UKIP (UK Independence Party) του Φαράζ (Nigel Farage). Και πίσω από αυτά, δύο κλιματοσκεπτικιστικά συντηρητικά think-tanks, το EIKE (Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για το Κλίμα και την Ενέργεια -- Institute for Climate and Energy (EIKE), και το CFACT-Europe (Committee for a Constructive Tomorrow -- Επιτροπή για ένα Δημιουργικό Αύριο), που ενισχύουν ποικιλότροπα, και όχι μόνο με συνέδρια, σεμινάρια και "επιχειρήματα", την αμφισβήτηση της κλιματικής καταστροφής.

 

photo2

naturefriends-gr.blogspot.com

Στα δίχτυα βεβαίως του κίτρινου τύπου μπορεί να παγιδεύονται πολλοί άνθρωποι (ίσως οι περισσότεροι), σε καμία περίπτωση όμως όλοι. Μεμονωμένες ενστάσεις και αντιστάσεις (και ασφαλώς αντιδράσεις) υπήρξαν πάντοτε, και πάντοτε θα εξακολουθούν να υπάρχουν - και, για κάποια φωτισμένα μυαλά, ακόμα κι' όταν την αλήθεια μπορεί να υπερασπίζεται ένας εναντίον όλων. Καθώς όμως τα παγκόσμια προβλήματα μπορούν να λυθούν μόνον μέσα από την συνεργασία των λαών, η παγκόσμια παραπληροφόρηση μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνον μέσα από παγκόσμιες ομάδες πίεσης προς τις τις εταιρείες (των κοινωνικών μέσων δικτύωσης και όχι μόνον) και τις κυβερνήσεις, που θα δημοσιοποιούν το πρόβλημα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης και θα προειδοποιούν το κοινό. 

Το Avaaz είναι ένα παγκόσμιο κίνημα, που ιδρύθηκε το 2007, φέρνει την φωνή των πολιτών στο επίκεντρο των πολιτικών αποφάσεων, και κινητοποιεί εκατομμύρια πολίτες από κάθε κοινωνικό στρώμα, μέσα από δράσεις πάνω σε φλέγοντα θέματα - τοπικά, εθνικά και παγκόσμια - από την διαφθορά και την φτώχεια μέχρι τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των ζώων, παντός είδους (ταξικές και άλλες) συγκρούσεις, και βεβαίως την κλιματική αλλαγή. Το κίνημα οργανώνει πολιτικές εκστρατείες σε 18 γλώσσες, και λειτουργεί με μια κεντρική ομάδα προσωπικού (διασκορπισμένη στις 6 ηπείρους), αλλά και με χιλιάδες εθελοντές. Συγκεντρώνει υπογραφές, (καθώς επίσης και χρήματα για ποικίλους σκοπούς), χρηματοδοτεί ενημερωτικές καμπάνιες στα ΜΜΕ, στέλνει emails, οργανώνει διαδηλώσεις, δράσεις και αποστολές, και ασκεί πολιτική πίεση σε κυβερνήσεις. Έτσι, οι απόψεις και οι αξίες των πολιτών του κόσμου όχι μόνο ακούγονται αλλά και διαμορφώνουν πολιτικές αποφάσεις που αφορούν όλες και όλους. Το μοντέλο αυτής της διαδικτυακής οργάνωσης επιτρέπει σε χιλιάδες πολιτικές δράσεις, μικρές ή μεγάλες, να συνδυαστούν για να δημιουργήσουν μια ισχυρή, συλλογική δύναμη. 

Avaaz στην Νοτιο-ασιατική γλώσσα Urdu , σημαίνει "φωνή", και μερικές από τις επιτυχίες αυτού του δυναμικού κινήματος μπορείτε να δείτε εδώ: https://www.avaaz.org/page/el/highlights/.
 
  

photo3

• Avaaz -- Αρχική σελίδα στα Ελληνικά, εδώ.

• Απορίες - Επικοινωνία, εδώ.  

• Φωτογραφίες από τις καμπάνιες και τις δράσεις, εδώ και εδώ. 

• Οικονομική στήριξη της εκστρατείας για το κλίμα, εδώ. 

Δείτε επίσης:

- Στο φως 500 ακροδεξιές σελίδες με fake news - Η "Avaaz" αποκάλυψε τη δράση εθνικιστικών οµάδων στο Facebook: ethnos.gr 

- Το μίσος ενάντια στην Γκρέτα: Να ποιοι είναι εκείνοι που το χρηματοδοτούν: agonaskritis.gr

- Avaaz: Ρητορική μίσους από εκατοντάδες ακροδεξιές οργανώσεις στο Facebook: naftemporiki.gr

- Γιατί ενοχλεί η Γκρέτα: documentonews.gr

- "Απειλούν παιδιά, δεν θέλουν να μιλάμε για το Κλίμα": Η Γκρέτα Τούνμπεργκ απαντά στους haters - Η ανάρτηση στο Facebook: lifo.gr

- Γκρέτα Τούνμπεργκ: Η 16χρονη που κάποιοι έχουν ως ίνδαλμα και άλλοι χλευάζουν και περιφρονούν : cnn.gr

- Γκρέτα, το κορίτσι (φαινόμενο) που διχάζει: newsbeast.gr

- Εξυχνιάστηκαν οργανωμένα δίκτυα παραπληροφόρησης της ακροδεξιάς που διαδίδουν ψεύτικες ειδήσεις για την Γκρέτα Τούνμπεργκ – Μεγάλη καμπάνια της ΑVAAZ: agonaskritis.gr


- Τα δεξιά μέσα μαζικής ενημέρωσης εξαπολύουν επιθέσεις στην Γκρέτα Τούνμπεργκ: mediamatters.org

- Νέες κοπέλες ηγούνται του κινήματος για το κλίμα – και γι’ αυτό δέχονται επίθεση : buzzfeednews.com

- Οι επιθέσεις στην Γκρέτα Τούνμπεργκ έρχονται από οργανωμένα δίκτυα αρνητών της κλιματικής αλλαγής: teenvogue.com

- Εμπαιγμός για την Γκρέτα που στοχεύει στην οικογένειά της, την εικόνα της και τον ακτιβισμό της. Αλλά γιατί; poynter.org


Σχετικός σύνδεσμος: Μην Πυροβολείτε τον Αγγελιοφόρο: Κριτική στις Κριτικές κατά του Φαινομένου "Thunberg" στο tiken.net

photo4

                                                                            

 

ΥΓ. Ανοίξτε κι' αυτόν τον σύνδεσμο, αξίζει να δείτε τις φωτογραφίες! ekatomiria kosmou se olo ton planiti...