Tίτλος στο πρωτότυπο: We need to understand the culture of whales so we can save them
Άρθρο της βιολόγου Felicia Vachon για τον πολιτισμό των φυσητήρων - και όχι μόνον...
Abstract
We often think of culture as solely human. However, although humans are not the only cultural species. Instead, culture - expressed in small and big ways - is found throughout the animal kingdom. Every year, more evidence emerges on to the presence of culture in animals. Beyond primates, the animal group for which we have the most evidence of culture are the cetaceans (whales and dolphins). Among them, the sperm whale has received particular attention. Beyond social units, sperm whale societies are also organized at a higher tier called vocal clans. Vocal clans include thousands of individuals and can be recognized acoustically. Whales from different vocal clans sound incredibly different! The most exciting part, however, is that individuals from different vocal clans not only have extremely different repertoires but also do not associate with each other, even if they live in the same environment.
Οι φυσητήρες όχι μόνον επικοινωνούν με την δική τους γλώσσα αλλά φαίνεται να έχουν και ιδιαίτερες "διαλέκτους"! Το βασικό κείμενο (italics) αναδημοσιεύεται σε πιστή αντιγραφή από εδώ: https://theconversation.com/we-need-to-understand-the-culture-of-whales-so-we-can-save-them-123884 / Επιπλέον προσθήκες πληροφοριακού χαρακτήρα με την μορφή συνδέσμων (εκτός του βασικού κειμένου), δικής μου επιλογής.
We often think of culture as solely human. We think of our music, our clothes, our food, our languages. However, culture stretches far beyond Homo sapiens. As evidence of the existence of culture in other animal groups emerges (from insects, rats, fish to land mammals, primates and dolphins), humans need to rethink what it means to have culture. We must accept that what we have long considered our own might be shared. This is especially important because culture can have important implications for conservation. Understanding an animal’s culture might be the only way to save them. As a PhD candidate studying culture in a non-human species, the sperm whale, I have had the chance to witness its implications. The more time I spend with whales and learning from them, the more I am convinced that acknowledging their culture is necessary to understand and protect them.
While most people have a general idea of what culture is, defining it can prove difficult. Culture is pervasive and, at the same time, it can express itself in such small, almost non-perceptible ways. Biology defines culture as shared information (or behaviour) that you acquire socially from your peers. The importance of culture has long been recognized in humans. It is how we successfully inhabited all the biomes of our planet. Culture dictates our social interactions; the spontaneity of fashion and music; the laws that govern our societies and civilizations; the causes of our wars; the reason why, right now, you are reading this article instead of foraging in the forest. Culture shapes every aspect of our lives and has allowed us to become the dominant species we are today.
However, although humans might be the most cultural species, they are not the only cultural species. Instead, culture - expressed in small and big ways - is found throughout the animal kingdom: chimpanzees in West Africa use tools to crack nuts, capuchin monkeys have group-specific social rituals, dolphins cooperate with fishermen to obtain food, songbirds and humpback whales have ever-changing songs, bighorn sheep follow cultural migratory routes, reef fishes have preferred mating sites, bumblebees learn from each other to solve complex puzzles. And this is only the very tip of the iceberg. Every year, more evidence emerges on to the presence of culture in animals.
Beyond primates, the animal group for which we have the most evidence
of culture are the cetaceans (whales and dolphins). Among them, the
sperm whale has received particular attention. Like us, sperm whales have families, they have strong affiliations with a few individuals and they are extremely social. Such a social environment is the perfect substrate for culture. Sperm whales are matrilineal, which means that females stay with
their mothers, forming groups called social units. These social units
are comprised of one or two families and are stable over their entire
lives. They travel together, socialize together, forage together and
learn from each other. Beyond social units, sperm whale societies are
also organized at a higher tier called vocal clans. Vocal clans include
thousands of individuals and can be recognized acoustically. Whales from different vocal clans sound incredibly different!
The most exciting part, however, is that individuals from different vocal clans not only have extremely different repertoires but also do not associate with each other, even if they live in the same environment. For example, in the Eastern Caribbean where I study sperm whales, we know about two vocal clans: EC1 and EC2. These two vocal clans have been identified in the same area (around the island of Dominica) but have never been seen interacting with each other: not even once in the 15 years the Dominica Sperm Whale Project (Dswp) has been studying the population.
In contrast, social units that belong to the same vocal clans are regularly observed foraging and socializing together. Why is that? They live in the same environment, so surely, these differences are not the result of geographic adaptations. Could it be genetics? The evidence says otherwise: genetics can’t explain the variation in vocal repertoire. The only remaining explanation is culture. Perhaps whales actively choose to avoid whales from different vocal clans. They learn a specific vocal repertoire from their mothers and then only associate with individuals that share that same repertoire.
Listen: *
These short audio clips are from the two vocal clans present in the Caribbean: EC1 and EC2. While EC1 whales often make clicks in the pattern click-click—-click-click-click, EC2 whales often make clicks in the pattern click-click-click-click-click. These patterns have the same number of clicks, but different tempos.
Culture has important implications for conservation. If a population is subdivided into cultural groups, then conservation efforts targeting only one group will lead to a loss of diversity. If cultural knowledge is mostly obtained from older matriarchs, then protecting these individuals at all costs should be our priority. If species are able to learn socially, they might respond differently to anthropogenic stressors. And yet, we seldom hear about it. Acknowledging the presence of culture in other species would go against our anthropocentric view of the world: a world where humans are at the “end” of the evolutionary tree, smarter, more advanced and more important than other species. It would blur the line between “us” and “them.” Once this occurs, how could we justify putting these cultural beings in cages, treating them as legal “property” and destroying their habitats? Perhaps it is time to re-think culture and acknowledge that other species might share what we long considered our own.
Felicia Vachon*, PhD candidate in the Department of Biology, Dalhousie University
Sperm Whales Fast Facts
****************************************************************************
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύτηκε εδώ και εδώ, και αναρτήθηκε στο Fb, στην σελίδα My Dolphin Club, όπου και το βρήκα, στην σελίδα Cetacean Freedom International και στην σελίδα American Cetacean Society επίσης.
*Ακούστε τις συνομιλίες (κλικ) των φυσητήρων πατώντας στους συνδέσμους. Για να καταλάβετε τι ακούτε όμως, πρέπει να έχει απόλυτη ησυχία στον χώρο, γιατί στα mp3 δεν δυναμώνει η ένταση.
Σημ: Όποιος ενδιαφέρεται για τους φυσητήρες των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ θαλασσών και τον πολιτισμό τους, μπορεί να ανατρέξει εδώ. Και εδώ (i), μπορεί να δει μια μαμά φυσητηρίνα που θηλάζει το μωρό της στο Αιγαίο!
Στο σημείο αυτό, αξίζει να τονιστεί ότι ο φυσητήρας (Physeter macrocephalus το ζώο των υπερθετικών), γνωστός στο κοινό από το μυθιστόρημα και την ταινία "Moby Dick", ζει πολύ κοντά στις ακτές μας, κυρίως κατά μήκος της Ελληνικής Τάφρου. Ο τοπικός πληθυσμός φυσητήρων (που στην μεγάλη πλειονότητά τους περνούν το σύνολο της ζωής τους στα ελληνικά πελάγη και στην ανατολική Μεσόγειο) ανακαλύφθηκε από το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος το 1998. Από τις μελέτες του Ινστιτούτου αποδείχθηκε ότι η Ελληνική Τάφρος (το τόξο που εντείνεται από το βόρειο Ιόνιο μέχρι και τη Ρόδο) είναι η σημαντικότερη γνωστή περιοχή μέχρι τώρα σε ολόκληρη την Μεσόγειο, αφού ο ρυθμός γεννήσεων και ο βαθμός παραμονής των φυσητήρων εδώ, είναι μεγαλύτερος από οπουδήποτε αλλού. Ο μεσογειακός πληθυσμός των φυσητήρων έχει χαρακτηριστεί ως "Κινδυνεύων", και η διεθνής συμφωνία ACCOBAMS (όπου συμμετέχει και η Ελλάδα) έχει προτείνει την Ελληνική Τάφρο ως μία από τις σημαντικότερες περιοχές που πρέπει να χαρακτηριστούν ως "Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές" για να προστατευθούν οι φυσητήρες (αντιγραφή από greeninstitute.gr). Οι φυσητήρες, όπως και τα δελφίνια και όλα τα κητώδη, επηρεάζονται άμεσα από ανθρωπογενείς "πιέσεις", όπως είναι οι αλληλεπιδράσεις με τις θαλάσσιες μεταφορές, η αλιεία, η θαλάσσια ρύπανση, καθώς και οι εργασίες σχετικά με την έρευνα και τις εξορύξεις υδρογονανθράκων (1), (2).
*********************************************************************************
Extension: Diving into the world of Greece's native sperm whales
(pelagosinstitute.gr/pdf, ekathimerini.com, theguardian.com) -- Research on the Sperm Whale Populations in the Eastern Aegean Sea, Winter 2018 -- archipelago.gr
* Ένα λάθος που κάνουν οι πάντες, ακόμη και αρκετοί από τους ειδικούς, είναι η απόδοση στα ελληνικά του αγγλικού όρου "whale". Προσοχή στη μετάφραση: ο φυσητήρας (sperm whale) ΔΕΝ είναι φάλαινα!
Ορισμένες παρανοήσεις και λανθασμένες μεταφράσεις αγγλικών όρων έχουν οδηγήσει σε μία βαβέλ ονομάτων για τα διάφορα είδη κητωδών. Άρθρα, βιβλία και ντοκιμαντέρ που μεταφράζονται χωρίς επιστημονική επιμέλεια, δημιουργούν ένα τοπίο σύγχυσης και ασάφειας, κακοποιώντας τόσο την ελληνική γλώσσα όσο και τη βιολογία των κητωδών. Τα περισσότερα μεταφραστικά λάθη ξεκινούν από τη λανθασμένη απόδοση του όρου "whale" στα ελληνικά ως "φάλαινα". Η ορθή απόδοση είναι "κητώδες". Το πρόβλημα δημιουργείται γιατί ο όρος αυτός χρησιμοποιείται στα αγγλικά άλλοτε με την έννοια "κητώδες" και άλλοτε με την έννοια "φάλαινα" (αφού και οι φάλαινες είναι κητώδη). Ο όρος "whale" καλύπτει τόσο τις φάλαινες, όσο και τα δελφίνια, τις φώκαινες και τα υπόλοιπα οδοντοκήτη. Χαρακτηριστικά, οι αγγλόφωνοι αναφέρονται σε "large whales" και "small whales" (μεγάλα και μικρά κητώδη) ή σε "baleen whales" (μυστακοκήτη ή κοινώς φάλαινες) και "toothed whales" (οδοντοκήτη). Με βάση τα παραπάνω η ορθή απόδοση του όρου "φάλαινα" στα αγγλικά είναι "baleen whale" (κυριολεκτικά θα το μεταφράζαμε ως "φαλαινιοφόρο ή μπαλενοφόρο κητώδες").
Ο όρος "μπαλένα" ή "μπαλαίνα" (μετάφραση του "baleen") θα πρέπει να αποφεύγεται γιατί προέρχεται από αντιδάνειο, αφού η αρχαία ελληνική λέξη "φάλαινα" λατινοποιήθηκε ως "balaena", και στη συνέχεια έδωσε το "baleen" και "μπαλένα". Η ορθή ελληνική λέξη για τα κεράτινα ελάσματα που βρίσκονται μέσα στο στόμα όλων των φαλαινών (και αποτελούν συστηματικό χαρακτηριστικό της υπόταξης των Μυστακοκητών) είναι "φαλαίνια". Ο επιτυχημένος αυτός όρος δείχνει αυτόματα τη σχέση μεταξύ φαλαινών και φαλαινίων. Τέλος η συχνή μετάφραση του όρου "baleen whale" ως "μπαλενοφόρος φάλαινα" αποτελεί εσφαλμένο πλεονασμό, αφού όλες οι φάλαινες έχουν φαλαίνια (ή μπαλένες) εξ ορισμού.
Η άμεση συνέπεια της εσφαλμένης μετάφρασης του όρου "whale" είναι να αποκαλούνται πολλά δελφίνια ή άλλα οδοντοκήτη ως φάλαινες. Μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι εσφαλμένες μεταφράσεις των "killer whale", "pilot whale", "beaked whale" και "sperm whale", σε "φάλαινα δολοφόνος", "φάλαινα πιλότος", "ραμφοφάλαινα" και "σπερμοφάλαινα" αντίστοιχα. Όμως κανένα από αυτά τα είδη δεν είναι φάλαινα (δεν ανήκουν στην υπόταξη Μυστακοκήτη), μάλιστα τα δύο πρώτα είναι γνήσια δελφίνια (ανήκουν στην οικογένεια των Δελφινιδών). Οι σωστοί αντίστοιχοι όροι για τα είδη αυτά είναι όρκα, μαυροδέλφινο, ζιφιοειδές και φυσητήρας.
Άρθρο της βιολόγου Felicia Vachon για τον πολιτισμό των φυσητήρων - και όχι μόνον...
Abstract
We often think of culture as solely human. However, although humans are not the only cultural species. Instead, culture - expressed in small and big ways - is found throughout the animal kingdom. Every year, more evidence emerges on to the presence of culture in animals. Beyond primates, the animal group for which we have the most evidence of culture are the cetaceans (whales and dolphins). Among them, the sperm whale has received particular attention. Beyond social units, sperm whale societies are also organized at a higher tier called vocal clans. Vocal clans include thousands of individuals and can be recognized acoustically. Whales from different vocal clans sound incredibly different! The most exciting part, however, is that individuals from different vocal clans not only have extremely different repertoires but also do not associate with each other, even if they live in the same environment.
Οι φυσητήρες όχι μόνον επικοινωνούν με την δική τους γλώσσα αλλά φαίνεται να έχουν και ιδιαίτερες "διαλέκτους"! Το βασικό κείμενο (italics) αναδημοσιεύεται σε πιστή αντιγραφή από εδώ: https://theconversation.com/we-need-to-understand-the-culture-of-whales-so-we-can-save-them-123884 / Επιπλέον προσθήκες πληροφοριακού χαρακτήρα με την μορφή συνδέσμων (εκτός του βασικού κειμένου), δικής μου επιλογής.
We often think of culture as solely human. We think of our music, our clothes, our food, our languages. However, culture stretches far beyond Homo sapiens. As evidence of the existence of culture in other animal groups emerges (from insects, rats, fish to land mammals, primates and dolphins), humans need to rethink what it means to have culture. We must accept that what we have long considered our own might be shared. This is especially important because culture can have important implications for conservation. Understanding an animal’s culture might be the only way to save them. As a PhD candidate studying culture in a non-human species, the sperm whale, I have had the chance to witness its implications. The more time I spend with whales and learning from them, the more I am convinced that acknowledging their culture is necessary to understand and protect them.
While most people have a general idea of what culture is, defining it can prove difficult. Culture is pervasive and, at the same time, it can express itself in such small, almost non-perceptible ways. Biology defines culture as shared information (or behaviour) that you acquire socially from your peers. The importance of culture has long been recognized in humans. It is how we successfully inhabited all the biomes of our planet. Culture dictates our social interactions; the spontaneity of fashion and music; the laws that govern our societies and civilizations; the causes of our wars; the reason why, right now, you are reading this article instead of foraging in the forest. Culture shapes every aspect of our lives and has allowed us to become the dominant species we are today.
However, although humans might be the most cultural species, they are not the only cultural species. Instead, culture - expressed in small and big ways - is found throughout the animal kingdom: chimpanzees in West Africa use tools to crack nuts, capuchin monkeys have group-specific social rituals, dolphins cooperate with fishermen to obtain food, songbirds and humpback whales have ever-changing songs, bighorn sheep follow cultural migratory routes, reef fishes have preferred mating sites, bumblebees learn from each other to solve complex puzzles. And this is only the very tip of the iceberg. Every year, more evidence emerges on to the presence of culture in animals.
 | ||
| Two sperm whales diving together. Felicia Vachon, Author provided |
The most exciting part, however, is that individuals from different vocal clans not only have extremely different repertoires but also do not associate with each other, even if they live in the same environment. For example, in the Eastern Caribbean where I study sperm whales, we know about two vocal clans: EC1 and EC2. These two vocal clans have been identified in the same area (around the island of Dominica) but have never been seen interacting with each other: not even once in the 15 years the Dominica Sperm Whale Project (Dswp) has been studying the population.
In contrast, social units that belong to the same vocal clans are regularly observed foraging and socializing together. Why is that? They live in the same environment, so surely, these differences are not the result of geographic adaptations. Could it be genetics? The evidence says otherwise: genetics can’t explain the variation in vocal repertoire. The only remaining explanation is culture. Perhaps whales actively choose to avoid whales from different vocal clans. They learn a specific vocal repertoire from their mothers and then only associate with individuals that share that same repertoire.
Listen: *
- EC1 vocal clan audio clip: https://cdn.theconversation.com/audio/1758/ec1-audio.mp3
- EC2 vocal clan audio clip: https://cdn.theconversation.com/audio/1759/ec2-audio.mp3
These short audio clips are from the two vocal clans present in the Caribbean: EC1 and EC2. While EC1 whales often make clicks in the pattern click-click—-click-click-click, EC2 whales often make clicks in the pattern click-click-click-click-click. These patterns have the same number of clicks, but different tempos.
Culture has important implications for conservation. If a population is subdivided into cultural groups, then conservation efforts targeting only one group will lead to a loss of diversity. If cultural knowledge is mostly obtained from older matriarchs, then protecting these individuals at all costs should be our priority. If species are able to learn socially, they might respond differently to anthropogenic stressors. And yet, we seldom hear about it. Acknowledging the presence of culture in other species would go against our anthropocentric view of the world: a world where humans are at the “end” of the evolutionary tree, smarter, more advanced and more important than other species. It would blur the line between “us” and “them.” Once this occurs, how could we justify putting these cultural beings in cages, treating them as legal “property” and destroying their habitats? Perhaps it is time to re-think culture and acknowledge that other species might share what we long considered our own.
Felicia Vachon*, PhD candidate in the Department of Biology, Dalhousie University
 |
| *https://whiteheadlab.weebly.com/current-lab-members.html# |
- Scientific name*: Physeter macrocephalus
- IUCN conservation status: Vulnerable
- Largest toothed predator on the planet
- World's biggest brain and longest intestine
- Most sexually dimorphic cetacean species
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύτηκε εδώ και εδώ, και αναρτήθηκε στο Fb, στην σελίδα My Dolphin Club, όπου και το βρήκα, στην σελίδα Cetacean Freedom International και στην σελίδα American Cetacean Society επίσης.
*Ακούστε τις συνομιλίες (κλικ) των φυσητήρων πατώντας στους συνδέσμους. Για να καταλάβετε τι ακούτε όμως, πρέπει να έχει απόλυτη ησυχία στον χώρο, γιατί στα mp3 δεν δυναμώνει η ένταση.
 |
| Hellenic Trench |
Στο σημείο αυτό, αξίζει να τονιστεί ότι ο φυσητήρας (Physeter macrocephalus το ζώο των υπερθετικών), γνωστός στο κοινό από το μυθιστόρημα και την ταινία "Moby Dick", ζει πολύ κοντά στις ακτές μας, κυρίως κατά μήκος της Ελληνικής Τάφρου. Ο τοπικός πληθυσμός φυσητήρων (που στην μεγάλη πλειονότητά τους περνούν το σύνολο της ζωής τους στα ελληνικά πελάγη και στην ανατολική Μεσόγειο) ανακαλύφθηκε από το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος το 1998. Από τις μελέτες του Ινστιτούτου αποδείχθηκε ότι η Ελληνική Τάφρος (το τόξο που εντείνεται από το βόρειο Ιόνιο μέχρι και τη Ρόδο) είναι η σημαντικότερη γνωστή περιοχή μέχρι τώρα σε ολόκληρη την Μεσόγειο, αφού ο ρυθμός γεννήσεων και ο βαθμός παραμονής των φυσητήρων εδώ, είναι μεγαλύτερος από οπουδήποτε αλλού. Ο μεσογειακός πληθυσμός των φυσητήρων έχει χαρακτηριστεί ως "Κινδυνεύων", και η διεθνής συμφωνία ACCOBAMS (όπου συμμετέχει και η Ελλάδα) έχει προτείνει την Ελληνική Τάφρο ως μία από τις σημαντικότερες περιοχές που πρέπει να χαρακτηριστούν ως "Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές" για να προστατευθούν οι φυσητήρες (αντιγραφή από greeninstitute.gr). Οι φυσητήρες, όπως και τα δελφίνια και όλα τα κητώδη, επηρεάζονται άμεσα από ανθρωπογενείς "πιέσεις", όπως είναι οι αλληλεπιδράσεις με τις θαλάσσιες μεταφορές, η αλιεία, η θαλάσσια ρύπανση, καθώς και οι εργασίες σχετικά με την έρευνα και τις εξορύξεις υδρογονανθράκων (1), (2).
*********************************************************************************
Extension: Diving into the world of Greece's native sperm whales
(pelagosinstitute.gr/pdf, ekathimerini.com, theguardian.com) -- Research on the Sperm Whale Populations in the Eastern Aegean Sea, Winter 2018 -- archipelago.gr
 |
| mother and baby |
 |
| http://www.pelagosinstitute.gr/gr/eidi_kitodon/sostoi_oroi.html |
Ο όρος "μπαλένα" ή "μπαλαίνα" (μετάφραση του "baleen") θα πρέπει να αποφεύγεται γιατί προέρχεται από αντιδάνειο, αφού η αρχαία ελληνική λέξη "φάλαινα" λατινοποιήθηκε ως "balaena", και στη συνέχεια έδωσε το "baleen" και "μπαλένα". Η ορθή ελληνική λέξη για τα κεράτινα ελάσματα που βρίσκονται μέσα στο στόμα όλων των φαλαινών (και αποτελούν συστηματικό χαρακτηριστικό της υπόταξης των Μυστακοκητών) είναι "φαλαίνια". Ο επιτυχημένος αυτός όρος δείχνει αυτόματα τη σχέση μεταξύ φαλαινών και φαλαινίων. Τέλος η συχνή μετάφραση του όρου "baleen whale" ως "μπαλενοφόρος φάλαινα" αποτελεί εσφαλμένο πλεονασμό, αφού όλες οι φάλαινες έχουν φαλαίνια (ή μπαλένες) εξ ορισμού.
Η άμεση συνέπεια της εσφαλμένης μετάφρασης του όρου "whale" είναι να αποκαλούνται πολλά δελφίνια ή άλλα οδοντοκήτη ως φάλαινες. Μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι εσφαλμένες μεταφράσεις των "killer whale", "pilot whale", "beaked whale" και "sperm whale", σε "φάλαινα δολοφόνος", "φάλαινα πιλότος", "ραμφοφάλαινα" και "σπερμοφάλαινα" αντίστοιχα. Όμως κανένα από αυτά τα είδη δεν είναι φάλαινα (δεν ανήκουν στην υπόταξη Μυστακοκήτη), μάλιστα τα δύο πρώτα είναι γνήσια δελφίνια (ανήκουν στην οικογένεια των Δελφινιδών). Οι σωστοί αντίστοιχοι όροι για τα είδη αυτά είναι όρκα, μαυροδέλφινο, ζιφιοειδές και φυσητήρας.
