Η συνάφεια ανάμεσα στην ανθρώπινη κακοποίηση, την ενδοοικογενειακή βία και την κακοποίηση ζώων: το φάσμα της βίας

Μια εξαιρετική και πολύ διαφωτιστική μελέτη για την σχέση της βίας εναντίον ανθρώπων με την κακοποίηση των ζώων*, του κλινικού ψυχολόγου Ευάγγελου Δρίβα**, δημοσιευμένη στο psychology.gr/. 

Παραθέτω το hyperlink που οδηγεί στην πηγή, παραπέμποντας στο σχετικό και επίσης εξαιρετικό χρηστικό δημοσίευμα του ιδίου με τίτλο "Είσαι θύμα βίας; Υπάρχει βοήθεια!".  

Σχετικός σύνδεσμος: "Μελέτη για την Κακοποίηση/Βιαιότητα Ζώων & την Διαπροσωπική Βία: διερεύνηση της συσχέτισης | Το προφίλ του δράστη": https://reportanimalabusegreece.blogspot.com/2021/03/blog-post.html

Παραπομπές:

* snfdialogues.org -- soundcloud.com -- ethnos.gr, youtu.be, filikaki-blog.blogspot.com

** filikaki-blog.blogspot.com 

ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΠΕΡΙ ΗΘΙΚΗΣ ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑΣ: νέο βιβλίο από τις εκδόσεις Κυαναυγή

Μόλις κυκλοφόρησε*, στα ελληνικά, από τις εκδόσεις "Κυναυγή" [Δοκίμια - Περί ζώων], το βιβλίο του Michael Huemer** "ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΠΕΡΙ ΗΘΙΚΗΣ ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑΣ"***, με εισαγωγή από τον Peter Singer, σε μετάφραση του Κώστα Αλεξίου.  

Κάθε χρόνο, θανατώνονται για ανθρώπινη κατανάλωση 74 δισεκατομμύρια χερσαία ζώα, αριθμός δεκαπλάσιος από εκείνον του πληθυσμού της γης. Η σύντομη ζωή τους, στα εκτροφεία της βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας, είναι τόσο υποβαθμισμένη και μαρτυρική που κανένα πλάσμα δεν αξίζει να την ζει. 

Καθώς υπολογίζεται ότι ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν περάσει, μέχρι σήμερα, από την Γη είναι περίπου 108 δισεκατομμύρια, οι αριθμοί δηλώνουν ότι, μέσα σε έναν χρόνο, η βιομηχανία κρέατος θανατώνει έναν αριθμό ζώων περίπου δεκαπλάσιο από τον σημερινό ανθρώπινο πληθυσμό, και μέσα σε δύο περίπου χρόνια, έναν αριθμό ζώων μεγαλύτερο από τον συνολικό αριθμό των ανθρώπων που έχουν υπάρξει ποτέ. Οι αριθμοί δηλώνουν επίσης ότι, οι τελευταίες δεκαετίες, κατά τις οποίες αναπτύχθηκε το σύστημα της εντατικοποιημένης κτηνοτροφίας, έχουν προκαλέσει στα ζώα οδύνη μεγαλύτερη από εκείνη που έχουν υποστεί όλοι οι άνθρωποι του κόσμου μαζί, καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας. 

Η βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία αποτελεί πρόβλημα**** όχι μόνον για τα ίδια τα ζώα, αλλά και για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον. Και όμως, το πρόβλημα αυτό, αν και είναι ένα από τα μεγαλύτερα που υπάρχουν στον πλανήτη (ίσως το μεγαλύτερο, και αυτή την στιγμή πιο επίκαιρο από ποτέ), αντιμετωπίζεται από τις κυβερνήσεις όλων των κρατών, τους περισσότερους ειδικούς επιστήμονες, τους διανοούμενους και την πλειονότητα των καταναλωτών (αλλά και των κηδεμόνων ζώων συντροφιάς) σχεδόν σαν να μην υπάρχει. 

Το βιβλίο εστιάζει στην ηθική διάσταση του θέματος: στις σελίδες του, δύο σπουδαστές φιλοσοφίας, ένας χορτοφάγος και ένας κρεοφάγος, συζητούν για την χορτοφαγία ως ηθική επιλογή, για την ευθύνη των καταναλωτών, για την σημασία της νοημοσύνης και του πόνου των ζώων, και για τους λόγους που κάνουν κάποιες θέσεις να θεωρούνται "ακραίες". Η έκδοσή του σχεδόν συμπίπτει χρονικά με την έναρξη του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών με τίτλο "Ζώα: Ηθική, Δίκαιο, Ευζωία" για 50 μεταπτυχιακούς σπουδαστές, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), ένα μεταπτυχιακό που έρχεται, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, να καλύψει ένα μεγάλο κενό στην παιδεία και την εκπαίδευση. Χαίρομαι για την κυκλοφορία του και σκοπεύω να το διαβάσω, καθώς το θέμα με βασανίζει επίμονα από τα πρώτα φοιτητικά μου χρόνια.

Filikaki 

 

Παραπομπές 

* zoosos.gr, siniparksi.gr, facebook.com

** google.gr/search

*** Dialogues on Ethical Vegetarianism (2019) 

****  Animal Agriculture is Deadlier Than You Think: Κάθε χρόνο θανατώνονται για ανθρώπινη κατανάλωση 70 δισεκατομμύρια χερσαία ζώα φάρμας (βοοειδή, πουλερικά και χοίροι). Τα περισσότερα από αυτά περνάνε όλη τους την ζωή σε βιομηχανοποιημένες εκτροφές, κάτω από μαρτυρικές συνθήκες. Αν συνυπολογίσουμε και τα θαλάσσια ζώα, έχουμε 100 δισεκατομμύρια ψάρια από ιχθυοκαλλιέργειες και τουλάχιστον 790 δισεκατομμύρια (έως και 3 τρισεκατομμύρια) που αλιεύονται. Αν αυτό το τελευταίο δεν αλλάξει, τα αλιεύματα θα εξαντληθούν μέσα στα επόμενα 30 χρόνια, όπως έχουν προειδοποιήσει οι επιστήμονες. Παράλληλα, η αποψίλωση των δασών για την καλλιέργεια ζωοτροφών οδηγεί στον αφανισμό ακαταμέτρητο αριθμό αγρίων ζώων. Στην Βόρεια και Κεντρική Αμερική, σε σύγκριση με το 1970, οι πληθυσμοί αγρίων ζώων εμφανίζουν μείωση 89%.

Το επιστέγασμα όλων αυτών είναι οι νεκρές ζώνες: λίμνες, θάλασσες, ποταμοί, ολόκληρες περιοχές όπου τίποτα δεν μπορεί να επιβιώσει. Οι νεκρές ζώνες δημιουργούνται καθώς τα λιπάσματα από τις καλλιεργούμενες εκτάσεις παρασύρονται από το νερό και συγκεντρώνονται σε σημεία όπου η ροή είναι αργή (όχθες ποταμών, λιμνών κλπ), προκαλώντας υπερανάπτυξη κυανοβακτηρίων. Τα κυανοβακτήρια καταναλώνουν όλο το οξυγόνο (με αποτέλεσμα την ανοξία - άρα ασφυξία - όλων των άλλων ζωντανών οργανισμών), μερικές φορές μάλιστα παράγουν και θανατηφόρες τοξίνες. Υπολογίζεται ότι, το 2017, μια συνολική έκταση 4,5 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων της γης (δηλαδή όση η έκταση ολόκληρης της Ευρώπης) μετατράπηκε σε νεκρή ζώνη. Δεν μπορεί να γίνει ακριβής υπολογισμός του αριθμού των πλασμάτων που πεθαίνουν κάθε χρόνο εκεί, εκτιμάται όμως ότι ο αριθμός των θανάτων υπερσκελίζει ακόμα και εκείνον που προκαλείται από την υπεραλίευση. (via Animal Cognition, the Emotional and Intellectual Lives of Animals)

Χρυσή Αυγή: Πόσα ΜΜΕ είναι αθώα; (ηχητικό)

Ποιον ρόλο έπαιξαν συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι και συγκεκριμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης; 

Η εβδομάδα που πέρασε ήταν η εβδομάδα της δικαίωσης, και 7η Οκτωβρίου 2020 ήταν η μέρα που καταδικάστηκε η Χρυσή Αυγή. Ήταν η μέρα της μάνας που φώναξε "γιέ μου τα κατάφερες", η μέρα θαρραλέων ανθρώπων που στάθηκαν στο ύψος τους*, μαρτύρων που δεν φοβήθηκαν να επιμείνουν παρά τους εκβιασμούς και τις απειλές, δικαστικών, δικηγόρων, η μέρα όλων των ανθρώπων του αντιφασιστικού κινήματος, και της ιαχής του συγκεντρωμένου πλήθους έξω από το εφετείο, τη στιγμή που η πρόεδρος του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων καταδίκαζε τους χρυσαυγίτες. Η 7η Οκτωβρίου 2020 ήταν η μέρα της είδησης που έφτασε στην κάθε άκρη δημοκρατικής γης**. Όμως ποιοι θυμούνται τον ρόλο που έπαιξαν, όλα τα περασμένα χρόνια, συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι και συγκεκριμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης; 

Το "μιντιακό ξέπλυμα" της Χρυσής Αυγής έγινε με τρία προγράμματα πλύσης. Το πρώτο ήταν η εξοικείωση με το "τέρας". Πριν από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, οι εκπρόσωποι της Χρυσής Αυγής, υποψήφιοι βουλευτές και αργότερα βουλευτές, το 2012, ήταν στα πάνελ μαζί με εκπροσώπους άλλων κομμάτων. Έτσι είδαμε σε ζωντανή σύνδεση τον Ηλία Κασιδιάρη (τον "σκληρό της Χρυσής Αυγής που ήθελε να γίνει χορευτής") να χαστουκίζει την Λιάνα Κανέλλη. Είδαμε την φασιστική δράση και τους τραμπουκισμούς των μελών της να παρουσιάζονταν στα δελτία ειδήσεων ως κανονικές ειδήσεις, δηλαδή με ουδετερότητα. Και κάπως έτσι, ΤΟ ΤΕΡΑΣ μπήκε στα σαλόνια των σπιτιών και κάθισε στον καναπέ των τηλεθεατών που το συνηθίσανε ως κομμάτι της πολιτικής ρουτίνας, της επικαιρότητας και της καθημερινότητας. 

Το δεύτερο πρόγραμμα πλύσης είχε ως στόχο τον εξωραϊσμό του τέρατος, και αυτό έγινε σε δύο επίπεδα: το ένα ήταν το ελαφρύ "life style". Η παρουσίαση, για παράδειγμα, των προσωπικών δεσμών - χωρισμών του Ηλία Κασιδιάρη, τον Κασιδιάρη που ήθελε ή δεν ήθελε να γίνει πατέρας και είχε γνώμη για τις ανθρώπινες σχέσεις, τα γυμνασμένα τους σώματα, τις συνήθειές τους, τα χόμπυ τους και διάφορα άλλα παρόμοια που παρουσίαζαν τα στελέχη της Χρυσής Αυγής σχεδόν ως πρότυπα προς μίμηση. Σε μια εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη, στο STAR, ειπώθηκε ότι ο Κασιδιάρης είναι ένας νέος άνθρωπος της διπλανής πόρτας με τους δικούς του προβληματισμούς, ενώ άλλη εκπομπή, στον Antenna, έβρισκε τον Γερμενή "γλυκούλη". Το άλλο επίπεδο εξωραϊσμού του τέρατος ήταν η ανάδειξη της δήθεν κοινωνικής τους δράσης, όπως στο αξέχαστο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας "Πρώτο Θέμα", όπου "τα προσκοπάκια της Χρυσής Αυγής", σε ένα κατασκευασμένο ρεπορτάζ βοηθούσαν δυό γιαγιάδες στον Άγιο Παντελεήμονα να πάνε στο ΑΤΜ και να πάρουν με ασφάλεια τα λεφτά τους. 

Το τρίτο πρόγραμμα ξεπλύματος ήταν το αμιγώς ιδεολογικό, και εκεί πάλι έχουμε δύο επίπεδα: το ένα είναι η θεωρία της σοβαρής Χρυσής Αυγής (η οποία έχει ονοματεπώνυμο, Μπάμπης Παπαδημητρίου, τότε δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ και σήμερα βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας), με βάση την οποία είναι καλύτερα να έχουμε το λιοντάρι μέσα στο κλουβί και όχι έξω ελεύθερο να δαγκώνει, για να μπορεί να μπει εκπολιτισμένο σε έναν δεξιό κυβερνητικό συνασπισμό. Το δεύτερο επίπεδο είναι η θεωρία των δύο άκρων***, η οποία χρησιμοποιείται ακόμα και θέλει την φασιστική δράση της ακροδεξιάς να έχει την ίδια απαξία με την βία της άκρας αριστεράς, δηλαδή του αντιεξουσιαστικού χώρου. Με αυτήν την θεωρία, που ξεχνά ότι ο φασισμός έχει αιματοκυλήσει την ανθρωπότητα και δεν είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που κάνουν οι "μπαχαλάκηδες", γίνεται ένας βολικός συμψηφισμός. Βολικός γιατί ίσως μοιάζει ξανά χρήσιμο να ταυτιστούν με την βία όχι μόνον η αριστερά, αλλά και τα κοινωνικά κινήματα, και γιατί είναι  επίσης χρήσιμο να αποκηρύσσεται η Χρυσή Αυγή και η ποινική δράση της ηγεσίας της, όχι όμως και η ιδεολογία της και τα αίτια που την έθρεψαν. Αυτό είναι και το κατάλοιπο στην μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης εποχή. 

Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου είχε πει πως υπάρχει ανάγκη μιας "σοβαρής Χρυσής Αυγής". Σήμερα που η Χρυσή Αυγή είναι πια εγκληματική οργάνωση και με την σφραγίδα του δικαστηρίου, θα κάνει άραγε ο κόσμος την σύνδεση, ότι τότε αναζητούσαν μια σοβαρή εγκληματική οργάνωση; Σε δημοσκόπηση της Prorata, που είναι η πρώτη έρευνα που έγινε αμέσως μετά την δίκη της Χρυσής Αυγής και παρουσιάστηκε από την Εφημερίδα των Συντακτών, φαίνεται ότι υπάρχει ένα πολύ σημαντικό ποσοστό του κόσμου (περίπου 20%, δηλαδή ένας στους πέντε) που θέλει "μια σοβαρή Χρυσή Αυγή"! Αυτό δείχνει πόσο πολύ αυτή η κουλτούρα έχει εσωτερικευτεί και έχει γίνει η "καινοτυπία του κακού". Έτσι, για πάρα πολύ κόσμο, είναι πια κάτι πάρα πολύ αυτονόητο ότι κάτι ανάλογο της Χρυσής Αυγής θα είναι από δω και πέρα ένα κομμάτι της πολιτικής ζωής και πρέπει να παίξουμε μ' αυτό, να συνεννοηθούμε μ' αυτό, να διαπραγματευτούμε μ' αυτό και να συνυπάρξουμε μ' αυτό. Ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα, τα Μέσα Ενημέρωσης έχουν παίξει καταλυτικό ρόλο. 

Ο εξωραϊσμός του τέρατος έγινε με έναν τρόπο μειλίχιο, και αυτό είναι ο μεγάλος κίνδυνος για το σήμερα. Και από αυτόν τον κίνδυνο πηγάζουν και τα αγωνιώδη ερωτήματα που προκύπτουν: Είμαστε έτοιμοι να σταθούμε απέναντι; Είμαστε βέβαιοι ότι τώρα πια διαθέτουμε περισσότερα εφόδια για να αναγνωρίσουμε και να κατονομάσουμε το Κακό;

Οι δημοσκοπήσεις λένε ότι όχι, δεν είμαστε έτοιμοι. Πέρα όμως από τις δημοσκοπήσεις υπάρχει και το κοινωνικό μας αισθητήριο: παραδείγματος χάριν σχετικά με το μεταναστευτικό, για το οποίο ακούγονται απίστευτα πράγματα. Πολύς κόσμος είναι εξοικειωμένος με τα push backs, και πολλοί άνθρωποι θέλουν να καταργήσουν τις ΜΚΟ που υποστηρίζουν τους πρόσφυγες. Όλο αυτό είναι μέρος της ατζέντας της Χρυσής Αυγής και είναι εδώ, και υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει ακόμη. Σίγουρα οι εποχές είναι πολύ σκληρές και μπορεί να τελειώσαμε με την Χρυσή Αυγή, αλλά όχι και με αυτό που υπάρχει από πίσω και αυτό που την έφερε αρχικά στο προσκήνιο και αργότερα στο κοινοβούλιο. Και σίγουρα, αυτό που πρέπει να απασχολεί τους δημοσιογράφους, μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, είναι οι μεταμορφώσεις της, το πέρασμα των ιδεών της μέσα από άλλου τύπου δράσεις, σχήματα, ομάδες και αντιλήψεις. 

Όπως λέει και ο Λέκτορας του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Χρύσανθος Τάσσης, στο paratiritis-news.gr, ο φασισμός είναι ένα πολιτικό καθεστώς που έχει να κάνει με το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα που λέγεται καπιταλισμός και τις αντιφάσεις του, και δεν τελειώνει μόνο με δικαστικές αποφάσεις. Όπως, κατά τον Μεσοπόλεμο, η κρίση του '29 οδήγησε στην άνοδο του Φασισμού, έτσι και τώρα βλέπουμε ότι η κρίση ήταν κάτι το οποίο οδήγησε σε φασιστικά μορφώματα. Σχετικά δε με τον ρόλο των ΜΜΕ, επισημαίνει: Μπορεί τώρα να βλέπουμε κυρίαρχα ΜΜΕ να χειροκροτούν για την απόφαση της καταδίκης της Χρυσής Αυγής, αλλά από το 1990 και μετά έχουν κάνει τον ανορθολογισμό καθημερινή τους πρακτική με τις εκπομπές που κάνουν. Μόνο ζώδια, μόνο πρωινάδικα, μόνο κουτσομπολιό, μόνο Big Brother, μόνο τέτοιες εκπομπές****. Άρα, όταν εδώ και τριάντα χρόνια εκπαιδεύεις τον κόσμο  στον ανορθολογισμό και σε μια διαδικασία τηλεοπτικής "δημοκρατίας", όπου οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να συμμετέχουν στην πολιτική και εκχωρούν αυτό το κεκτημένο στους ειδικούς και δη στους τεχνοκράτες, δημιουργείς στρώματα στην κοινωνία τα οποία είναι περιθωριοποιημένα και τα οποία είναι εκπαιδευμένα εδώ και τριάντα χρόνια ανορθολογικά. Και όταν ο καπιταλισμός έρχεται σε κρίση, όταν τα κόμματα και οι πολιτικές δυνάμεις δεν μπορούν να αυξήσουν το βιοτικό επίπεδο, δεν μπορούν να αυξήσουν τον μισθό, δεν μπορούν να εγγυηθούν την πλήρη εργασία, δεν μπορούν να εγγυηθούν τις κοινωνικές δαπάνες, είναι πιο εύκολο κάποιος να πει πως όλο αυτό είναι αποτέλεσμα μιας συνομωσίας του τάδε, παρά να πει ότι απλά οφείλεται στις αντιφάσεις του καπιταλισμού. 

 

Το ηχητικό που ακολουθεί είναι μια σύντομη συνομιλία της Φωτεινής Λαμπρίδη με την Αγγελική Σπανού, με αφορμή το άρθρο της δεύτερης στο tvxs, με τίτλο "Χρυσή Αυγή: Πόσα ΜΜΕ είναι αθώα;", και αποτελεί απόσπασμα από την εκπομπή "Το TVXS Στο Κόκκινο" με την Φωτεινή Λαμπρίδη, ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ, στις 9-10-20. Ολόκληρη την εκπομπή, που διαρκεί σχεδόν δύο ώρες, μπορείτε να παρακολουθήσετε (όποτε θέλετε) και στο κανάλι του tvxs στο YouTube, καθώς επίσης και στο αρχείο του ραδιοφωνικού σταθμού (μέχρι και την Πέμπτη, 15-10-20).

 

Παραπομπές

* Ποιος θυμάται την Μαίρη Μαυρή Βαβαγιάννη; (Αναδημοσίευση από Μένουμε Ενεργοί - υγεία, συλλογικότητα, αλληλεγγύη με σκίτσο από Κουραφέλκυθρα - Δεν είναι καν λέξη -- Όταν το ναζιστικό φίδι έμοιαζε παντοδύναμος δράκος)

** theguardian.com -- youtu.be, bbc.com, nytimes.com, aljazeera.com,  reuters.com, dw.com, amna.gr, cnn.gr, amnesty.gr, Ιωάννης Μουζάλας, syspeirosiaristeronmihanikon, lifo.gr -- Μαριάνα Μπίστη

*** tvxs.gr, omadamnimis.gr

 
**** Παραδείγματα από την προβολή που απολάμβαναν τα μέλη της Χρυσής Αυγής από συστημικά ΜΜΕ για χρόνια, κατά την περίοδο ανόδου των νεοναζί, παρουσιάζει σε ένα βίντεο η "Ελληνοφρένεια", θυμίζοντας τις απόπειρες δημοσιογραφικού ξεπλύματος των εγκλημάτων της οργάνωσης (thepressproject.gr, rovespieros.gr): https://youtu.be/eXFm82YbO40

 

Κοινοποιήθηκε 

Γιώργος Νταλάρας: Δεν υπάρχουν έντιμοι φασίστες

Πολιτική δήλωση του Γιώργου Νταλάρα σχετικά με την αναμενόμενη απόφαση του δικαστηρίου για την δράση των μελών της Χρυσής Αυγής, στις 6-10-20, στην εκπομπή "Εδώδιμα και αποικιακά" με τον Αλέξη Βάκη, ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ

Ολόκληρη την εκπομπή, μπορείτε να την ακούσετε μέχρι και την Δευτέρα, 12-10-20, εδώ: https://archive.stokokkino.gr/uploadArchive/201006_180000.mp3

Ανοιχτός διάλογος για την ενδεχόμενη εγκατάσταση Αιολικού Πάρκου στην Σκύρο (βίντεο)

 

Η πρωτοβουλία "Σκύρος: Παρελθόν, Παρόν, Μέλλον" στοχεύει στην δημιουργία προβληματισμού για την στάση που πρέπει να κρατήσουν οι πολίτες σχετικά με την μετατροπή ή όχι της Σκύρου στο μεγαλύτερο αιολικό "πάρκο" της Ευρώπης, καταστρέφοντας ταυτόχρονα μία τεράστια έκταση που είναι χαρακτηρισμένη ως περιοχή Natura. Ταυτόχρονα έχει στόχο να αποτελέσει παράδειγμα και για άλλες περιπτώσεις τόπων που αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις (Τήνος, Άνδρος, Νάξος, Άγραφα (facebook.com/groups), Μάνη, Κρήτη, Ικαρία, κλπ). Στις 3 Οκτωβρίου 2020 (Σάββατο απόγευμα), πραγματοποιήθηκε εναρκτήρια εκδήλωση, στο αμφιθέατρο "Μιλτιάδης Έβερτ" της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων, με συμμετοχή της Επιτροπής Αγώνα "Σκύρος "SOS" για την σωτηρία του βουνού της Σκύρου", αρμοδίων επιστημόνων, θεσμικών φορέων και οργανώσεων. Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία παρουσίασε το θέμα "Η σημασία της Σκύρου για τα πουλιά: το 'βασίλειο' του Μαυροπετρίτη κι ένας ολέθριος ενεργειακός σχεδιασμός". 

Η Σκύρος συγκαταλέγεται στους 100 πιο "πράσινους" προορισμούς σύμφωνα με την παγκόσμια λίστα "Green Destinations", και θεωρείται πρότυπο ισόρροπης αειφόρου ανάπτυξης. Είναι το νοτιότερο και μεγαλύτερο σε έκταση νησί των Βορείων Σποράδων, και διοικητικά υπάγεται στον νομό Εύβοιας. Έχει έκταση 210.000 στρέμματα από τα οποία 37.000, που βρίσκονται μέσα σε προστατευμένη περιοχή Natura, σχεδιάζεται να μετατραπούν σε αιολικό "πάρκο". Στο όρος Κόχυλας σχεδιάζεται να χωροθετηθούν 60 ανεμογεννήτριες ύψους 180 μέτρων (όσο το ύψος ενός ουρανοξύστη 60 ορόφων), η ισχύς των οποίων θα μπορεί να καλύψει το 10% του συνόλου της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) στην Ελλάδα. Αν αυτά τα σχέδια πραγματοποιηθούν, η προστατευόμενη περιοχή NATURA 2000 θα καταστραφεί, η οικονομική και τουριστική ανάπτυξη του νησιού θα ακυρωθεί και η κτηνοτροφία και μελισσοκομία θα αφανιστούν. 

Tο όρος Κόχυλας έχει ενταχθεί, από το 2006, στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο "Natura 2000" και αποτελεί "Τόπο Κοινοτικής Σημασίας" λόγω της βιοποικιλότητας. Προεξέχουσα είναι η παρουσία της μοναδικής παγκοσμίως φυλής του μικρόσωμου Σκυριανού Αλόγου, του απειλούμενου σε παγκόσμιο επίπεδο μεταναστευτικού Μαυροπετρίτη (Falco eleonorae) που ξεχειμωνιάζει στην Μαδαγασκάρη, και σημαντικού αριθμού σπάνιων φυτών που περιλαμβάνονται στον Κόκκινο Κατάλογο Απειλουμένων Ειδών. Η περιοχή είναι επίσης σημαντική για την αναπαραγωγή θαλάσσιων πουλιών, αρπακτικών πτηνών, και ειδών που συνδέονται με θαμνώδη βλάστηση.

Το Σκυριανό άλογο (Equus cabalus skyriano) (amalthia.org) είναι μία από τις αυτόχθονες ελληνικές φυλές αλόγων και διαβιώνει ελεύθερα στο περιβάλλον του Κόχυλα. Υπήρχε από την αρχαιότητα σε όλη την Ελλάδα, και κατάφερε να διασωθεί μόνο σε αυτό το μέρος του πλανήτη. Το μικρό του μέγεθος δεν είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης παρέμβασης αλλά προσαρμοστικότητας χιλιάδων ετών σ’ ένα περιβάλλον με λίγη βλάστηση και σκληρές συνθήκες. Υπάρχουν 260 σκυριανά αλογάκια σε όλη την Ελλάδα, από τα οποία τα 187 ζουν στη Σκύρο. Η αποικία του μαυροπετρίτη που φιλοξενείται στον Κόχυλα είναι η μεγαλύτερη αποικία του είδους στον κόσμο. Ο Κόχυλας (και η Σκύρος γενικότερα) αποτελεί επίσης σημαντικό σταθμό για τα πτηνά στο μεταναστευτικό μονοπάτι του Αιγαίου.

Το βίντεο που ακολουθεί αποτελεί ζωντανή μετάδοση ολόκληρης της εκδήλωσης μέσω live streaming. Παρουσιάζουν τις απόψεις τους κατά σειρά οι: Γιώργος Κελαϊδίτης (Αντιπεριφερειάρχης Εύβοιας), Νίκος Μαυρίκος (Δήμαρχος Σκύρου), Μίλτος Χατζηγιαννάκης (Πρώην Δήμαρχος Σκύρου, Βουλευτής Εύβοιας), Γιάννης Ευγενικός (Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Σκύρου, Πρόεδρος Επιτροπής Αγώνα "Σκύρος SOS"), Αναστασία Φαλτάιτς (Διευθύντρια Μουσείου Φαλτάιτς), Φίλιππος Δραγούμης ( Ορνιθολόγος), Αποστόλης Καλτσής (Βιολόγος, Μέλος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας), Δημήτρης Σουφλέρης (Δικηγόρος, Εκπρόσωπος της Εταιρείας Περιβάλλοντος Κύμης), Δημήτρης Γκότσης (Μηχανικός Σχεδίασης Προϊόντων & Συστημάτων), Νίκος Βίττης (Αγρονόμος, Τοπογράφος - Μηχανικός), Γιώργος Ξανθούλης (Δρ Νομικής, Δικηγόρος), Χρυσάνθη Ζυγογιάννη (Μέλος Επιτροπής Αγώνα "Σκύρος SOS") και Μιχάλης Καραμπίνης (Αρχαιολόγος, Μεταδιδακτορικός Ερευνητής, Εθνικό /Ιδρυμα Ερευνών)

Δείτε το βίντεο στο YouTube

https://youtu.be/sVsjtbHQZKU

 

 

 

 

Image1 από alfavita.gr και imerodromos.gr 

 

Η Σκύρος λέει ΟΧΙ στις ανεμογεννήτριες 

 

Σκυριανό αλογάκι 

 

Κοινοποιήθηκε εδώ.  

Γιατί αποφεύγεται η δημόσια συζήτηση για τις αιτίες της πανδημίας; (ηχητικό)

Οι ιστορικοί της ιατρικής αποκαλούν την εποχή μας "εποχή των αναδυόμενων επιδημιών" και οι περισσότερες από αυτές τις νεο-αναδυόμενες ασθένειες προέρχονται από ζώα. Για την ερμηνεία αυτής της πραγματικότητας όμως, ένα κάθε άλλο παρά μικρό μέρος της κοινής γνώμης επιλέγει ή και καθοδηγείται να εστιάσει σε πολλά και διάφορα αίτια εκτός από τα πραγματικά. Στο ηχητικό που ακολουθεί, ο αναπληρωτής καθηγητής πνευμονολογίας Μίλτος Βασιλείου εκθέτει τις απόψεις του για την πανδημία COVID 19, από ιατρική, κοινωνική και πολιτική άποψη, ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ και τον Διονύση Ελευθεράτο, στην εκπομπή "Με καφέ διπλό και μάτι ανοιχτό", στις 20-09-20.

Από ιατρική άποψη, τον άνθρωπο μπορεί να προσβάλλουν 7 είδη κορωνοϊών: 4 που προκαλούν τα κοινά κρυολογήματα, ο SARS (Severe Acute Respiratory Syndrome, 2003), o MERS (Middle East Respiratory Syndrome - ιός της Μέσης Ανατολής ) και τώρα ο SARS-Cov-2. Ο τελευταίος, εκτός από την βαρειά πνευμονοπάθεια την οποία προκαλεί, επιφέρει και παν-αγγειίτιδα, γι' αυτό και υπήρξαν πολλοί επιστήμονες οι οποίοι είπαν ότι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως καρδιο-αγγειακή νόσος. Ο Βρεττανικός Ιατρικός Σύλλογος διαπίστωσε ότι πάρα πολλοί άνθρωποι έφεραν διάφορες επιπτώσεις μετά την θεραπεία. Σε ένα μεγάλο ποσοστό παρατηρήθηκε αδυναμία ολοκληρωμένης ανάπτυξης κρίσης, αδυναμίες και κενά στην μνήμη, κινητικές και νευρομυϊκές διαταρραχές και πολύ εύκολη κόπωση (επιπτώσεις που προκύπτουν όταν ένα όργανο έχει στερηθεί την απαραίτητη αιμάτωση για εύλογο χρονικό διάστημα). 

Από κοινωνική άποψη, είναι πολλοί εκείνοι που αντιμετωπίζουν την νέα πανδημία με άρνηση και ανορθολογισμό. Μια πηγή που ενδυναμώνει αυτό το φαινόμενο είναι οι παλινωδίες στις οδηγίες και τις ενέργειες του επίσημου κράτους. Η παρατηρούμενη παγκόσμια αποθράσυνση της ανοησίας και η φασιστοειδής αξιοποίησή της είναι, σε μεγάλο βαθμό, προϊόν παλινωδιών και χρονοκαθυστερήσεων. 

Από πολιτική άποψη, είναι φανερό πως η συζήτηση για τις αιτίες της πανδημίας είναι, αν όχι απαγορευμένη, τουλάχιστον ανεπιθύμητη. Όμως, το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP - UN Environmet Programme) και το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Έρευνας για την Κτηνοτροφία (International Livestock Research Institute) συνέταξαν από κοινού μια έκθεση για την πρόληψη των επόμενων πανδημιών (Preventing the next pandemic) με θέμα "Οι ζωονόσοι και πώς να σπάσουμε τις αλυσσίδες μεταφοράς" (Preventing the next pandemic: Zoonotic diseases and how to break the chain of transmission)*. Ως μείζονα ζητήματα στην έκθεση αυτή αναδεικνύονται η αυξανόμενη ζήτηση σε ζωικές πρωτεϊνες, η εξαντλητική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η αστικοποίηση, η εντατική και μη βιώσιμη γεωργία και κτηνοτροφία, η εκμετάλλευση της άγριας ζωής, τα αυξημένα ταξίδια και μεταφορές, οι αλλαγές στον τρόπο εφοδιασμού με τρόφιμα και η κλιματική αλλαγή. Βλέπουμε λοιπόν ότι το κυρίαρχο σύστημα διαχείρισης γίνεται ολοένα και πιο ασύμβατο όχι μόνον με την ποιότητα της ζωής αλλά και με την ίδια την επιβίωση. Συνεπώς, η αιτιολόγηση των πανδημιών δεν θα πρέπει να είναι μόνον βιολογική αλλά και κοινωνικοπολιτική, διότι η διασπορά ιών από το ένα είδος ζώου στο άλλο είναι μια πραγματικότητα που δημιουργήθηκε από το κοινωνικοπολιτικό σύστημα διαχείρισης που κυριαρχεί στον πλανήτη. 

 

 

* https://www.unenvironment.org/resources/report/preventing-future-zoonotic-disease-outbreaks-protecting-environment-animals-and -- https://www.ilri.org/preventing-next-pandemic -- https://cgspace.cgiar.org/handle/10568/108707 -- https://reliefweb.int/report/world/preventing-next-pandemic-zoonotic-diseases-and-how-break-chain-transmission -- https://www.onehealthcommission.org/index.cfm/38050/47863/special_unep_report_preventing_the_next_pandemic_zoonotic_diseases_and_how_to_break_the_chain_of_transmission  

Among the first two listed causes of the rising frequency of zoonotic diseases, say the experts, are the increased demand for animal protein, which is fuelling intense and unsustainable livestock farming that degrades our natural environment. It also lists wildlife exploitation, resource extraction and climate change as key factors leading to the risk of more public health threats. This very demand has stimulated the industrialisation of livestock farming, with animals kept in close proximity to each other in unsanitary conditions, making it the perfect breeding ground for infection, not to mention the industry’s enormous carbon footprint and land use that drives other major causes of emerging diseases – climate change and resource extraction. “The science is clear that if we keep exploiting wildlife and destroying our ecosystems, then we can expect to see a steady stream of these diseases jumping from animals to humans in the years ahead,” said UNEP executive director Inger Andersen. "To prevent future outbreaks, we must become much more deliberate about protecting our natural environment".   /  Η επιστήμη καταδεικνύει με σαφήνεια ότι η εκμετάλλευση της άγριας ζωής και η καταστροφή των οικοσυστημάτων δημιουργεί ασθένειες που μεταπηδούν από τα ζώα στους ανθρώπους. Καταδεικνύει επίσης ότι η αυξημένη ζήτηση για ζωική πρωτεϊνη οδηγεί στην εντατικοποιημένη μορφή της κτηνοτροφίας που βασανίζει τα ζώα, υποβαθμίζει το περιβάλλον και αποτελεί το τέλειο υπόστρωμα για την ανάπτυξη και διάδοση διάφορων παθογόνων μικροοργανισμών. (απόσπασμα από σχολιασμό της έκθεσης "Preventing the next pandemic"στο greenqueen.com, από όπου και η φωτογραφία του mp4)

 

Πρώτη κοινοποίηση εδώ

Από τη στιγμή που έκαναν κόμμα για να εφαρμόσουν στην πράξη τη ναζιστική ιδεολογία, είναι εγκληματική οργάνωση

 

Στις 8 Μαΐου 1931 –ακριβώς δεκατέσσερα χρόνια πριν τη λήξη του αιματηρού πολέμου που έμελλε να φέρει στον κόσμο- ο Αδόλφος Χίτλερ υποχρεώθηκε να παρουσιαστεί σε δικαστήριο του Βερολίνου και να καταθέσει για την επίθεση μελών του κόμματός του, που είχε ως αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό πολλών αντιφασιστών πολιτών. Ήταν η επίθεση απόρροια της πολιτικής γραμμής του κόμματός του ή μια "μεμονωμένη" -από τις πολυάριθμες- πράξη μελών και οπαδών του, που δήθεν δεν είχε την έγκρισή του; Ο ίδιος υποστήριξε την αντίθεσή του στη βία και μίλησε για πράξεις αυτοάμυνας απέναντι σε επιθέσεις των αντιπάλων του. Οι διαβεβαιώσεις του για καταδίκη της βίας αντιμετωπίστηκαν με ειρωνεία και αγανάκτηση από το σύνολο του Τύπου. Το δικαστήριο όμως, με πολλούς δισταγμούς είναι αλήθεια, αποδέχτηκε τις υποκριτικές δηλώσεις του. Ήταν μία από τις δικαστικές αποφάσεις στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, που άνοιξαν το δρόμο προς την εξουσία στον Χίτλερ και τους Ναζί.

Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, στη Δίκη της Νυρεμβέργης, η πρώτη απόφαση αφορούσε στον χαρακτήρα του ναζιστικού κόμματος: Από τη στιγμή που δημιουργήθηκε το κόμμα και έκανε πρόγραμμα τη ναζιστική ιδεολογία ήταν μια εγκληματική οργάνωση, διότι η ιδεολογία αυτή ως πρόγραμμα συνεπάγεται την τέλεση εγκλημάτων. Στη βάση αυτής της απόφασης δικάστηκαν και καταδικάστηκαν τα ηγετικά στελέχη του ναζιστικού κόμματος. Ανάμεσά τους ο Γιούλιους Στράιχερ, που καταδικάστηκε σε θάνατο και απαγχονίστηκε. Πριν τρία χρόνια οι ναζί στη χώρα μας έγραψαν γι’ αυτόν και την καταδίκη του: "Ο Julius Streicher έγινε διάσημος για την εφημερίδα Der Sturmer που εξέδιδε, στην οποία αποκάλυπτε τις μεθοδεύσεις των Εβραίων με ιδιαίτερα παραστατικά σκίτσα. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και ενώ δεν είχε καμία πολιτική ή στρατιωτική θέση κατά τον πόλεμο, οι σιωνιστές νικητές εκδικητικά διέταξαν την εκτέλεσή του".

Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης δεν είναι μόνον βασικό θεμέλιο του νομικού πολιτισμού στην αντιμετώπιση των κομμάτων που έρχονται να εφαρμόσουν στην πράξη τη ναζιστική ιδεολογία. Είναι επιπλέον υπενθύμιση των συνεπειών δικαστικών αποφάσεων, όπως ήταν εκείνη του 1931: δεκάδες εκατομμύρια νεκροί στον πόλεμο, στους θαλάμους αερίων, στις πυρπολήσεις από τα SS δεκάδων χωριών της πατρίδας μας. Με αυτές τις αποφάσεις μετριούνται σήμερα οι δικαστικοί λειτουργοί μας στη Δίκη της Χρυσής Αυγής. Ως παρασυρμένα και αδικημένα ανθρωπάκια εμφανίστηκαν μπροστά τους τα μέλη, και με την υποκρισία του Χίτλερ στη δίκη του 1931 αντιτάχθηκαν στη δίωξη τα ηγετικά στελέχη και ιδιαίτερα ο Φύρερ τους. Γνωστή η τακτική τους και γνωστά τα καταστροφικά αποτελέσματά της, όταν τύχει να γίνει αποδεκτή.

Στις 7 Οκτωβρίου γράφεται Ιστορία. Θέλω ως πολίτης αυτής της χώρας να μπορώ να λέω με υπερηφάνεια στον κόσμο όλο: "Υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα, στη γενέτειρα πόλη της Δημοκρατίας".

Γιώργος Τσιάκαλος* (στην Εργατική Αλληλεγγύη)

Image: Δεν είναι αθώοι (Fb) - Εκδήλωση: Τετάρτη 7-10-20, Αντιφασιστική Συγκέντρωση στο Εφετείο Αθηνών

*1, 2, 3, 4, 5, 6, 6α, 7 

Φασισμός και Iστορικές Eυθύνες της Δημοσιογραφίας (ηχητικό)

 

Συζήτηση της Ευγενίας Λουπάκη με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα του βιβλίου "Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας", Γιάννη Παντελάκη, με αφορμή την αντίστροφη μέτρηση για την έκδοση της απόφασης για τη Χρυσή Αυγή, που αρχίζει σήμερα, για τις  Iστορικές ευθύνες των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (Πέμπτη, 1-10-20, ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ). Αφορμή για τη συζήτηση στάθηκε η έκδοση του βιβλίου "1933-Η στάση του διεθνούς Τύπου μπροστά στον Χίτλερ" (εκδόσεις ΠΟΛΙΣ). Βασισμένο σε διεξοδική έρευνα των πηγών, το βιβλίο αποτελεί ένα συναρπαστικό χρονικό της καθημερινής ζωής των ξένων δημοσιογράφων στο Βερολίνο, από το 1933 έως το 1941. Μια αφήγηση που τη διαπερνά το εξής ερώτημα: Είμαστε βέβαιοι ότι διαθέτουμε σήμερα περισσότερα εφόδια για να αναγνωρίσουμε και να κατονομάσουμε το Κακό;