Ο σεξιστικός λόγος των ΜΜΕ (ηχητικό)

Τις τελευταίες μέρες, καταγγελίες βιασμών και σεξουαλικών παρενοχλήσεων βγήκαν στο φως από μια σειρά γυναικών, αρχής γενομένης από την ιστιοπλόο και Ολυμπιονίκη Σοφία Μπεκατώρου. Η σωρεία των καταγγελιών που ακολούθησαν, αναδεικνύουν την έκταση του προβλήματος, καθώς φαίνεται ότι πάρα πολλά θύματα ψυχολογικής και σωματικής βίας δεν βρίσκουν συνήθως το κουράγιο να μιλήσουν, ενώ ταυτόχρονα πιέζονται από το στενό τους περιβάλλον (προσωπικό ή επαγγελματικό) να σιωπήσουν.
 

Καθώς η συζήτηση άρχισε να παίρνει μεγάλη δημοσιότητα, δεν ήταν και λίγοι αυτοί που κατέφυγαν, για μια ακόμη φορά, σε πρακτικές αμφισβήτησης, κατηγορίας και ενοχοποίησης των θυμάτων. Βγαίνοντας στο φως της δημοσιότητας ακόμα και η αποκάλυψη της σεξουαλικής κακοποίησης ανήλικης αθλήτριας, ένα ολόκληρο σύστημα άρχισε να ενοχλείται. Το σύστημα αυτό είναι κυρίαρχο και ακλόνητο εδώ και πάρα πολλά χρόνια, και ξέρει πολύ καλά να μετατρέπει τις αποκαλύψεις σε "show". Πρόκειται για ένα σύστημα πολύ καλά δομημένο και πολύπλοκο, που αγγίζει το παρόν και το παρελθόν και έχει πολλά παρακλάδια. Περιλαμβάνει όλα τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, που μεταφέρουν την πραγματικότητα της εξουσίας με την οποία ταυτίζονται, τα πρωτοσέλιδα, τα social media, και βεβαίως την τηλεόραση. Είναι ο χώρος της επικοινωνίας και των ΜΜΕ συνολικά που αντιμετωπίζει ως "show" ακόμα και τα θέματα της βίας. 

Σ' έναν χώρο όπου η βία σερβίρεται, πλασάρεται και διακινείται με όρους "show", η τηλεόραση φέρει μεγάλη ευθύνη. Σε εκπομπές ενημερωτικές αλλά και διασκεδαστικές, η τηλεόραση πουλάει τα κορμιά γενικώς και την γυναικεία παρουσία ειδικότερα σαν "μπούτι - στήθος", και παρουσιάζει την γυναίκα όχι ως κάτι το διαφορετικό αλλά ως κάτι υποδεέστερο, ως ένα εμπόρευμα προς τέρψη. Γιατί αυτού του είδους το θέαμα "πουλάει", καθήν στιγμή ο κόσμος εκπαιδεύεται και εθίζεται να κοιτάει "μέσα από την κλειδαρότρυπα". Πουλώντας, διακινώντας, σερβίροντας και πλασσάροντας την βία με όρους "show", η τηλεόραση επιμένει να στηρίζει εκείνον τον τρόπο θεώρησης των πραγμάτων τον οποίο η ίδια έχει επιβάλλει (τόσο στην κοινή γνώμη όσο και στις ίδιες τις γυναίκες), σαν τον μοναδικό τρόπο που είναι ελκυστικός και συγχρόνως αποδοτικός και προσοδοφόρος.

Οι καταγγελίες που ακολούθησαν εκείνην της Σοφίας Μπεκατώρου, επιχειρήθηκε από τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης να μετατραπούν σε "show". Όλο το κουράγιο, που συγκεντρώθηκε για να γίνουν οι συγκεκριμένες και επώδυνες αποκαλύψεις και να ειπωθούν τα ανείπωτα, επιχειρήθηκε να υποβαθμιστεί σε θέαμα που πουλάει κρέας. Όμως, στους χώρους της ενημέρωσης, της εξουσίας και της προπαγάνδας, κάθε ευκαιρία που βρίσκουν τα θύματα κάθε είδους βίας να μιλήσουν, κάνει τους εξουσιαστές, σε χώρους όπως ο πρωταθλητισμός, η πολιτική, η δημοσιογραφία και τα πανεπιστήμια, να ξεβολεύονται και να νοιώθουν την καρέκλα τους να τρίζει. Γι' αυτό ακριβώς οι γυναίκες, όπως και όλα τα θύματα, αξίζει να ακούγονται και πρέπει να μιλούν. Αξίζει να ακούγονται και πρέπει να μιλούν επίσης γιατί, αν όλα αυτά συμβαίνουν σε ανθρώπους γνωστούς και αναγνωρίσιμους, φανταστείτε τι μπορεί να συμβαίνει σε έναν κόσμο που δεν έχει καμία ελπίδα να βγει ποτέ στο φως καμίας δημοσιότητας.


Από την συζήτηση της Τζούλυ Τσίγκα με την δημιουργό του ενημερωτικού ιστότοπου mediatvnews και μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, Ματίνα Παπαχριστούδη, όπως την άκουσα στις 21-01-21, ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ.

Ας μιλήσουν επιτέλους οι γυναίκες

Image via Ελεύθερα παιδιά

Κοινοποιήθηκε σαν σχόλιο.