Ετικέτες

Τετάρτη 3 Ιουνίου 2020

Αγώνας για μια ανάσα

Κείμενο βασισμένο στο άρθρο Εικόνα από το μέλλον μας του Ανδρέα Κοσιάρη (topikopoiisi.eu)


viral-i-diadilotria-mprosta-sto-teixos-ton-astynomikon
Ο George Floyd ήταν ένας μαύρος 46χρονος άνδρας από το Huston, που εργαζόταν σε εστιατόριο και έχασε την δουλειά του εξ αιτία της πανδημίας. Το συνέλαβαν αστυνομικοί στην Μινεάπολη, με την κατηγορία ότι χρησιμοποίησε ένα πλαστό εικοσαδόλλαρο για να αγοράσει τσιγάρα. Και τον σκότωσαν. Αυτά έγιναν την Δευτέρα, 25-05-20, το απόγευμα. Η αγωνία του κράτησε οκτώ λεπτά και σαρανταέξι δευτερόλεπτα (i) και η τελευταία του λέξη ήταν "mama".  

Η εικόνα του George Floyd να ξεψυχά με το γόνατο ενός αστυνομικού στον λαιμό του είναι ακόμα μία σταγόνα σε ένα ποτήρι που έχει ξεχειλίσει εδώ και δεκαετίες, στην χώρα που ισχυρίζεται πως "εξάγει δημοκρατία" στον υπόλοιπο κόσμο την ίδια στιγμή που αντιμετωπίζει ένα κομμάτι του πληθυσμού της ως κατώτερο. Όμως το σύνθημα "Black Lives Matter" δεν είναι το μόνο κομμάτι του προβλήματος, γιατί θύματα της βίας της εξουσίας δεν είναι μόνον οι μαύροι αλλά και άλλοι στοχοποιημένοι πληθυσμοί. Και γιατί ένα από τα προϊόντα που εξάγουν οι ΗΠΑ, έχοντας αναλάβει τον ρόλο που κάποτε είχε η αποικιοκρατική Ευρώπη, είναι η αδιαφορία για τη ζωή και η βαρβαρότητα. 

Σε διάφορες περιοχές του κόσμου, η ντόπια εξουσία είχε πάντοτε τη δική της βαρβαρότητα όμως, από τα μέσα του 20ου αιώνα και μετά, οποτεδήποτε σε κάποιο μέρος του κόσμου επιχειρούνταν μία μείωση των ανισοτήτων, οι ΗΠΑ ήταν πάντα εκεί για να την σταματήσουν με πραξικοπήματα, βομβαρδισμούς και εισβολές, με βία οικονομική ή/και διπλωματική, καθώς επίσης και με εξαγωγή αστυνομικής βίας σε όλα τα καθεστώτα που πήραν την εξουσία με τη στήριξή της. Στη Νότια Αμερική, οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες πάντοτε σφαγίαζαν τους φτωχούς αυτόχθονες στο όνομα του εκάστοτε Νόμου τους. Και στην πρόσφατη ιστορία, σε κάθε απόπειρα δημοκρατίας, οι ΗΠΑ ήταν εκεί για να επιβάλλουν την βαρβαρότητα. Πιο πρόσφατα παραδείγματα, η αστυνομική βιαιότητα στη Χιλή και το Εκουαδόρ, στις φαβέλες της Βραζιλίας, στην πραξικοπηματική κυβέρνηση της Βολιβίας. Το ίδιο συμβαίνει και σε συμμαχικές ευρωπαϊκές χώρες με την βιαιότητα των αστυνομικών δυνάμεων. Όπως και στην Ελλάδα, με τη χρυσαυγιτοποίηση της ΕΛ.ΑΣ. 

Στις ομιλίες δύο μαύρων ακτιβιστών του κινήματος Black Lives Matter, σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε για τη δολοφονία του George Floyd, πρώτα παίρνει τον λόγο η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των μαύρων στις ΗΠΑ, Tamika D. Mallory και ακολουθεί ο πρώην παίκτης του National Basketball Association (NBA) και φίλος του δολοφονημένου Floyd, Stephen Jackson. Στα 8 λεπτά που διαρκούν οι ομιλίες αυτές, γίνεται κατανοητό το βάθος της οργής αλλά και η αποφασιστικότητα και η πολιτικοποίηση του κινήματος που συγκλονίζει τις ΗΠΑ. 

Και καθώς ο ξεσηκωμός του κόσμου δυναμώνει, ο Donald Trump εξαγριώνει περισσότερο τους πολίτες με δηλώσεις και επιστράτευση βίας. Ανακοινώνει μάλιστα ότι οι ΗΠΑ θα ορίσουν τους αντιφασίστες ως τρομοκρατική οργάνωση. Οι ΗΠΑ των αμέτρητων δολοφονιών μαύρων από αστυνομικούς, της Κου Κλουξ Κλαν, του ρατσισμού και του σεξισμού, εντοπίζει τον εχθρό στον αντιφασισμό, την στιγμή που το "I can't breath" είναι η ζοφερή πραγματικότητα για εκατομμύρια λευκούς και μαύρους Αμερικανούς καταδικασμένους στην ανεργία και στο περιθώριο, από τον φασισμό της εποχής μας. 

Αυτά όμως δεν συμβαίνουν μόνον στις ΗΠΑ. Γιατί και στις συμμαχικές ευρωπαϊκές χώρες, όπου δημοσιογράφοι και διαμορφωτές γνώμης ζητούν "να αφήσουμε την αστυνομία να κάνει τη δουλειά της", η αντιγραφή των μεθόδων της αμερικανικής αστυνομίας είναι δηλωμένη πρόθεση, με στερήσεις δικαιωμάτων, ξυλοδαρμούς και δολοφονίες γιατί "έλα μωρέ το πρεζάκι" ή γιατί "είναι λαθροεισβολείς" ή και διότι "είναι εγκληματίας". Στην Ελλάδα, το πλαίσιο εφαρμογής του νόμου - από τα ΜΑΤ και τις μηχανοκίνητες μονάδες κρούσης της ΕΛ.ΑΣ, την Αντιτρομοκρατική και τις διασυνδέσεις με το ακροδεξιό παρακράτος, μέχρι τα ΜΜΕ που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και με τελευταία αφορμή την πανδημία - κινείται ακροδεξιά. 

Δεν είμαστε Αμερική, όσο όμως αγνοούμε ομάδες του πληθυσμού που γίνονται μονίμως θύματα νόμιμης βίας, όσο πιστεύουμε στην παραπληροφόρηση της εξουσίας που διασπείρει ψεύδη με κάθε ευκαιρία και αποκαλεί "fake news" μόνον τις δικές της βιαιότητες, τόσο περισσότερο πλησιάζουμε στο να γίνουν και σε εμάς καθημερινότητα εικόνες όπως της δολοφονίας του George Floyd. Από τις ΗΠΑ ως την Ελλάδα, αγώνας για μια ανάσα. Γιατί αυτοί που σκότωσαν τον Floyd είναι οι ίδιοι που σκότωσαν τον Ζακ... Και γιατί, σε κάθε γωνιά αυτού του κόσμου, οι καταπιεσμένοι αγωνίζονται για να μπορούν να ανασάνουν.




Δεν υπάρχουν σχόλια: