Δεν είναι λίγοι αυτοί που νομίζουν ότι το πρόβλημα με τα "ζώα φάρμας" είναι απλά και μόνον ότι, τελικά, τα τρώμε. Και τι έγινε λοιπόν, αφού έτσι κι' αλλιώς όλοι πεθαίνουμε κάποτε. Άλλωστε αυτό σημαίνει "διατροφική αλυσίδα" ή αλλιώς "διατροφική πυραμίδα", και ποιος φαντάζεται ότι στην φύση δεν υπάρχει βία και ότι όλα τα πλάσματα ζουν και πεθαίνουν ειρηνικά; Ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να φαντάζεται κάτι τέτοιο, η πλάνη όμως δεν βρίσκεται εκεί αλλά στο ψέμμα που η εντατικοποιημένη ή βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία αφήνει επίτηδες να γίνεται πιστευτό: ότι δηλαδή, τα ζώα που εκτρέφονται για την παραγωγή της τροφής μας, βιώνουν στην ζωή τους μια και μοναδική δυσάρεστη εμπειρία και μία και μοναδική κακή στιγμή, αυτήν της σφαγής. Όμως η ζωή των ζώων που διατηρούνται κυριολεκτικά "πακεταρισμένα" το ένα πάνω στο άλλο και συνωστισμένα πάνω στα ίδια τους τα περιττώματα χωρίς καμία δυνατότητα διαφυγής, είναι μια ζωή που δεν αξίζει να την ζήσει κανείς.
Η εντατικοποιημένη ή βιομηχανοποιημένη παραγωγή ζωικών προϊόντων, γνωστή και ως "factory farming" είναι ένα σύστημα διαχείρισης των ζώων σχεδιασμένο έτσι ώστε να συνδιάζει την μεγιστοποίηση της παραγωγής με την ελαχιστοποίηση του κόστους. Αρχίζοντας από την εντατικοποίηση της εκτροφής των πουλερικών, ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα, και συμπεριλαμβάνοντας αργότερα και τα άλλα είδη αγροτικών ζώων, έφτασε στις μέρες μας να αποτελεί των κυρίαρχο σύστημα εκτροφής στις ΗΠΑ, με την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο να ακολουθεί. Σήμερα, τα εκτροφεία αυτού του τύπου δεν αποτελούν πλέον φάρμες αλλά εργοστάσια, και τα εκτρεφόμενα ζώα δεν αντιμετωπίζονται πλέον σαν έμβια και έμψυχα όντα αλλά σαν μηχανές. "Ξεχάστε ότι είναι ζώα": αυτή είναι η οδηγία που κατευθύνει τις διαδικασίες εφαρμογής αυτού του συστήματος, το οποίο καταργεί την συμπόνοια και νομιμοποιεί την σκληρότητα, κακοποιώντας τα ζώα, τους εργαζόμενους, το περιβάλλον και τους ίδιους τους καταναλωτές των προϊόντων του. Η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο καρκίνος ζημιώνουν την εθνική οικονομία, ενώ παράλληλα η κοντόφθαλμη πολιτική περιορίζει την χρήση της γης. Και αν όλο αυτό στο σύνολό του δεν μπορεί να θεωρηθεί και τόσο "ανθρωπιστικό", κάποιες συγκεκριμένες λεπτομέρειες συνιστούν, μία προς μία, πραγματικά εγκλήματα εναντίον της φύσης και της ζωής (που βεβαίως δεν είναι μόνον πέντε, καθώς τα παραδείγματα είναι μόνον ενδεικτικά).
Έγκλημα 1ο: Ακρωτηριασμοί χωρίς αναισθητικό (Greed-Driven Mutilations)
"Πρέπει να τους κόβετε το ράμφος μόλις μπουν στην δεύτερη εβδομάδα της ζωής τους, για να αποφύγετε τις διαρροές", ορίζει η επίσημη οδηγία για τα κοτοπουλάκια της εντατικής εκτροφής, και με τον όρο "διαρροές" εννοεί την "φύρα", δηλαδή τις απώλειες που θα προκληθούν από τον καννιβαλισμό, καθώς τα πτηνά, τρελλαμένα από την έλλειψη ζωτικού χώρου και τον συνωστισμό, αρχίζουν κάποια στιγμή να ραμφίζουν το ένα το άλλο μέχρι θανάτου. Ως "αποραμφισμός" (debeaking), ορίζεται η μερική ή ολική αποκοπή του ράμφους ενός πτηνού με πυρωμένη λεπίδα ή ακτίνες λέιζερ, χωρίς κανένα απολύτως αναλγητικό και με πλήρεις όλες του τις αισθήσεις. "Η διαδικασία είναι πάρα πολύ επώδυνη και μπορεί να οδηγήσει σε αιμορραγία και σοκ", σημειώνει ο κτηνίατρος Nedim C. Buyukmihci, ομότιμος καθηγητής της κτηνιατρικής σχολής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας. Δείτε εικόνες: 1, 2, 3, 4
Μια ανάλογη επώδυνη διαδικασία πρέπει να υποστούν και τα μικρά γουρουνάκια που θα στοιβαχτούν στους θαλάμους πάχυνσης αμέσως μετά τον απογαλακτισμό τους. Γιατί τότε, φρικτά στρεσσαρισμένα μέσα σε αφύσικες συνθήκες κι' αυτά, αρχίζουν να δαγκώνουν το ένα την ουρά του άλλου. Η λύση είναι η αποκοπή τμήματος της ουράς (tail docking), επίσης χωρίς αναισθητικό. Την ίδια επέμβαση υφίστανται και οι αγελάδες, για να μην επηρεάζουν, με το κούνημα της ουράς τους, αυτό που οι εκτροφείς ονομάζουν "υγιεινή κατάσταση" του γάλακτος.
Τα κέρατα των βοοειδών κόβονται και καυτηριάζονται, επίσης χωρίς αναισθητικό (dehorning). Μια φορά που το τηλεοπτικό κανάλι της Νέας Υόρκης ABC πρόβαλε εικόνες από μια τέτοια διαδικασία, το κατάπληκτο κοινό διαμαρτυρήθηκε, απαιτώντας να αποδοθεί δικαιοσύνη εναντίον του εκτροφέα - παραγωγού που κακοποιούσε τα ζώα του, μη γνωρίζοντας ότι αυτή η τακτική είναι πάγια, είναι επισήμως θεσμοθετημένη, και ακολουθείται από όλους τους εκτροφείς - παραγωγούς. Η αποκοπή του ράμφους, της ουράς και των κεράτων δεν είναι οι μόνοι ακρωτηριασμοί τους οποίους αναγκάζονται να υποστούν τα ζώα της εντατικοποιημένης κτηνοτροφίας. Το λειρί πολλών πτηνών, καθώς επίσης και ένα τμήμα από τις πτυχές του δέρματος των προβάτων (mulesing), πολύ συχνά επιλέγεται να αποκοπούν.
Οι ακρωτηριασμοί γενικώς αποτελούν κοινή πρακτική στα ζώα της κτηνοτροφίας (όχι μόνον της εντατικοποιημένης), και πραγματοποιούνται πάντοτε χωρίς αναισθητικό. Για παράδειγμα, "ear notching" (δείτε μια φωτογραφία) είναι το μαρκάρισμα των αυτιών με βαθειές τομές και εκτομές ολόκληρων τμημάτων του πτερυγίου. Γίνεται στα νεογέννητα γουρουνάκια και αποτελεί αναγνωριστικό σημάδι ταυτοποίησης. Το δεξί αυτί χρησιμεύει για ταυτοποίηση της τοκετοομάδας, και όλα τα γουρουνάκια της ίδιας τοκετοομάδας έχουν το ίδιο σχέδιο. Το αριστερό χρησιμοποιείται σαν ατομικό δελτίο ταυτότητας, και κάθε γουρουνάκι έχει χαραγμένο πάνω στο αριστερό του αυτί το δικό του μοναδικό ατομικό σχέδιο (με πληροφορίες από Mercy For Animals (βίντεο) και porkbusiness.com). Αν οι κτηνίατροι των ζώων συντροφιάς τολμούσαν να πραγματοποιήσουν τέτοιου είδους επεμβάσεις χωρίς αναισθητικό, σίγουρα θα αντιμετώπιζαν κατηγορίες σοβαρού ποινικού αδικήματος και θα έχαναν την άδειά τους.
Έγκλημα 2ο: Παθολογικές καταστάσεις εξ αιτίας των "υψηλών αποδόσεων" (Fast Growth Diseases)
Αν παρατηρήσετε παλιές φωτογραφίες αγροτικών ζώων, δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσετε ότι, πριν από τριάντα - σαράντα χρόνια, τα γουρούνια, τα πουλερικά και οι αγελάδες δεν έμοιαζαν καθόλου με τα σημερινά. Οι σημερινές γαλοπούλες όχι μόνο δεν μπορούν να πετάξουν αλλά ούτε καν να ανυψωθούν με τα φτερά τους λίγα εκατοστά πάνω από το έδαφος, ενώ μόλις και μετά βίας τα καταφέρνουν να περπατήσουν. Οι σημερινές γαλοπούλες αδυνατούν επίσης να ζευγαρώσουν, εξ αιτίας του υπερβολικού σωματικού τους βάρους, που είναι το αποτέλεσμα επιλεκτικής αναπαραγωγής και αυξητικών ουσιών. Τα σημερινά κοτόπουλα αναπτύσσονται τόσο γρήγορα που, αν ήταν άνθρωποι, θα λέγαμε ότι έχουν την δυνατότητα να ξεπεράσουν το βάρος των 200 κιλών μόλις φτάσουν σε ηλικία 10 ετών. Αυτή η ξέφρενη ανάπτυξη κάνει τα πτηνά επιρρεπή σε αιφνίδιους θανάτους ("flipover disease": πτηνά που βρίσκονται ξαφνικά νεκρά και γυρισμένα ανάσκελα) εξ αιτίας της υπέρβασης των ορίων και των αντοχών του μεταβολισμού τους και χαρακτηρίζει κυρίως τα κοτόπουλα κρεοπαραγωγής (broiler chickens). Παρομοίως, μερικά γουρούνια στα οποία χορηγούνται αυξητικοί παράγοντες (παράνομοι σε ορισμένες χώρες) φτάνουν πολύ γρήγορα σε τέτοια κατάσταση που, όχι να περπατήσουν αλλά ούτε καλά καλά να σταθούν όρθια δεν μπορούν. Όπως περιγράφει ο κτηνίατρος Gary Bowman "το γουρούνι πέφτει και δεν μπορεί να ξανασηκωθεί".
Όπως έχει επισημανθεί και στον αμερικανικό τύπο, τυχόν επισκέπτες σε εγκαταστάσεις υπερεντατικής εκτροφής γουρουνιών πρέπει να φορούν ειδικές στολές βιοασφάλειας. Αυτό είναι απαραίτητο, διότι το οποιοδήποτε μεταφερόμενο μικρόβιο, σε συνδιασμό με τον πανικό του εγκλεισμού, τον τοξινωμένο αέρα και την αδυναμία μετακίνησης, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από το εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα αυτών των γουρουνιών.
Στις εξαιρετικά βελτιωμένες (υψηλών αποδόσεων) αγελάδες γαλακτοπαραγωγής, (μερικές φορές και με την βοήθεια ορμονών, στις χώρες όπου αυτό επιτρέπεται), η γαλακτοπαραγωγή αυξάνεται τόσο δραματικά και οι μαστοί διογκώνονται τόσο πολύ, που οι αγελάδες δεν μπορούν να περπατήσουν. Η διόγκωση αυτή, συνήθως καταλήγει σε σοβαρές και επώδυνες φλεγμονές του μαστού (μαστίτιδες) οι οποίες - μαζί με την μείωση του ασβεστίου και την εξασθένηση των οστών τους - ταλαιπωρούν τα ζώα, μειώνουν δραματικά το προσδόκιμο της ζωής τους, και τα οδηγούν σε τραγικές καταστάσεις ανημπόριας και αδυναμίας, σε βαθμό που να μην μπορούν να μετακινηθούν ούτε μέχρι το σφαγείο. Οι ξοφλημένες αγελάδες υψηλής γαλακτοπαραγωγής ονομάζονται διεθνώς "downers" και, αν ΑΥΤΗ η κατάσταση δεν περιγράφει το ΑΠΟΛΥΤΟ έγκλημα εναντίον της φύσης και της ιερότητας της ζωής ενός θηλαστικού, τότε τι;
Τα αρσενικά μοσχαράκια αποτελούν ανεπιθύμητα υποπροϊόντα για την βιομηχανία παραγωγής γάλακτος που εκμεταλλεύεται τις αγελάδες, μέχρις ότου χρειαστεί να μείνουν και πάλι έγκυες για να παράγουν και άλλο γάλα μαζί με νέα "υποπροϊόντα". Τα μοσχαράκια που φτάνουν στο σφαγείο τις πρώτες μέρες της ζωής τους ("bob veal") είναι πολύ αδύναμα και ταλαιπωρημένα. Σχεδόν αμέσως μετά την γέννησή τους, απομακρύνονται από τις μητέρες τους και φορτώνονται στα φορτηγά νηστικά, για να παραμείνουν νηστικά άλλες 12 με 18 ώρες μέχρι την ώρα που - όσα επιζήσουν - θα καταλήξουν στην σφαγή. "Ραγίζει η καρδιά μου να βλέπω τα σώματα αυτών των μωρών να τα βγάζουν από τις μάντρες και να τα πετούν, πεθαμένα από την ασιτία και την αφυδάτωση", λέει ο κτηνίατρος Dean Wyatt. Όσα μοσχαράκια δεν στέλνονται αμέσως μετά την γέννησή τους στο σφαγείο, μεταφέρονται για πάχυνση σε ειδικά κλουβιά, τόσο στενάχωρα που δεν τους επιτρέπουν να κάνουν στροφή επί τόπου. Κι' αυτό είναι θεμιτό γιατί τα μοσχαράκια είναι ζώα σιωπηλά και δεν παραπονιούνται, έτσι που να θεωρείται ότι δεν καταλαβαίνουν τι τους γίνεται. Κρυφές κάμερες που έχουν βιντεοσκοπήσει τις μητέρες τους όμως, τις δείχνουν να τρέχουν πίσω από τα φορτηγά, την ώρα που τα παίρνουν. Και ύστερα θρηνούν τόσο σπαρακτικά που, πολλές φορές, οι κάτοικοι που μένουν κοντά σε αυτές των μονάδες γαλακτοπαραγωγής έχουν θορυβηθεί και αναγκαστεί να καλέσουν την αστυνομία. Μερικά από τα μωρά κλείνονται σε μάντρες και πωλούνται προς 40 δολάρια το κεφάλι, με τον ομφάλιο λώρο να κρέμεται ακόμα από την κοιλιά τους. "Από την στιγμή που τα χωρίζουν από τις μητέρες τους, τα ταϊζουν ελάχιστα κι' αυτά είναι πρόθυμα να βάλουν στο στόμα τους ο,τιδήποτε μοιάζει με θηλή" (video1, video2), δηλώνει ένας ρεπόρτερ της εφημερίδας Rolling Stone που έτυχε να μπει σε μια από αυτές τις μάντρες. "Άρχισαν να βυζαίνουν κάτι που βρήκαν να κρέμεται από το δερμάτινο σακάκι μου. Φαίνεται ότι η τριμμένη φόδρα είχε τη γεύση της αγάπης". (Φωτογραφία cruel veal crates from above, cruel veal crates -- pinterest.com, και vegangreenplanet)
Έγκλημα 4ο: Το γάλα προέρχεται από μια μητέρα που θρηνεί
Κάθε χρόνο, 9 εκατομμύρια μητέρες αναγκάζονται να υπομείνουν τη χειρότερη απώλεια: Οι αγελάδες που "αξιοποιούνται" στην παραγωγή γάλακτος, απομακρύνονται με βία από τα μωρά τους αμέσως μετά τη γέννα. Κάποιες προσπαθούν να αντιδράσουν με επίθεση, άλλες προσπαθούν να προστατεύσουν τα μωρά με το σώμα τους και άλλες κυνηγούν τα φορτηγά μεταφοράς, κάποιες κλαίνε οικτρά, άλλες αποσύρονται μέσα σε σιωπηλή απελπισία. Μερικές ακολουθούν με εμπιστοσύνη τους φύλακές τους, μόνο και μόνο για να επιστρέψουν σ' έναν άδειο στάβλο. Όλες εκλιπαρούν για τα παιδιά τους σε μια γλώσσα που δεν χρειάζεται μετάφραση: Μουγκρίζουν, κλαίνε, αναστενάζουν. Πολλές συνεχίζουν να καλούν τα μικρά, ασταμάτητα για μέρες και νύχτες. Κάποιες σταματούν να τρώνε και να πίνουν. Ψάχνουν πυρετωδώς. Πολλές αρνούνται να παραιτηθούν και επιστρέφουν στον άδειο τόπο ξανά και ξανά. Κάποιες αποσύρονται σε σιωπηλό θρήνο. Όλες θυμούνται και μπορούν να ξεχωρίσουν ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα μοσχαράκια το πρόσωπο, τη μυρωδιά, τη φωνή, το περπάτημα του δικού τους μωρού που κυοφόρησαν για εννιά μήνες, το γέννησαν με δυσκολία, το καθάρισαν, το αγάπησαν αλλά δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να το φροντίσουν, να το προστατέψουν, να το ζήσουν. Κάποια από τα "κοριτσάκια" τους θα μεγαλώσουν για να αντικαταστήσουν αυτές τις μητέρες που ξοδεύτηκαν και ξόφλησαν και τα υπόλοιπατ, μαζί με όλα τα "αγοράκια" θα σφαχτούν σαν "μοσχαράκια γάλακτος". Και μετά από επαναλαμβανόμενους κύκλους και αναγκαστικές γονιμοποιήσεις, επίπονες γέννες, ανελέητο άρμεγμα και συντριπτικό πένθος, το πνεύμα εγκαταλείπει, το σώμα μαραζώνει, το γάλα λιγοστεύει, το ζώο "καίγεται". Στην ηλικία που, στη φύση, μια θηλυκή αγελάδα μόλις θα έμπαινε στην ενηλικίωση, η ζωή της γαλακτοπαραγωγικής αγελάδας τελειώνει. Όταν η παραγωγή της σε γάλα μειωθεί, αυτή και οι άλλες "καμένες" και "ξοφλημένες" συντρόφισσές της από το κοπάδι, μεταφέρονται με φορτηγά για σφαγή. Κάποιες κυοφορούν και πάλι. Όλες εξακολουθούν να αρμέγονται μέχρι την τελευταία στιγμή. Και καθώς σπρώχνονται με βία προς το θάνατο, το γάλα τους στάζει ακόμα στο πάτωμα του σφαγείου.
Έγκλημα 5ο: 200 εκατομμύρια νεοσσοί για πέταμα
Όπως τα αρσενικά μοσχαράκια της βιομηχανίας παραγωγής γάλακτος, έτσι και τα αρσενικά κοτοπουλάκια της βιομηχανίας παραγωγής αυγών αντιμετωπίζονται σαν υποπροϊόντα. Έτσι, η μοίρα τους είναι δεδομένη: σε μια διαδικασία που ονομάζεται απροκάλυπτα "maceration", αλέθονται ή και θάβονται ζωντανά. "Δεν υπάρχει τρόπος να εκκολαφθούν μόνον αυγά που θα φέρουν στον κόσμο αυγοπαραγωγικές όρνιθες", δήλωσε ο εκπρόσωπος της Ένωσης Αυγοπαραγωγών ύστερα από την αποκάλυψη ενός βίντεο που έδειχνε τους νεοσσούς να ρίχνονται μέσα στο "μπλέντερ". "Αν υπάρχει κάποιος που χρειάζεται 200 εκατομμύρια αρσενικά κοτόπουλα, ευχαρίστως να τού τα δώσουμε, δυστυχώς όμως στην αγορά τροφίμων δεν υπάρχει θέση γι' αυτά".
ΥΓ. Σκόπιμα (γιατί δεν άντεχα) παρέλειψα να αναφέρω έναν τρόπο θανάτωσης των μικρών γουρουνιών που είναι γνωστός ως "thumping" και μπορείτε να διαβάσετε γι' αυτόν στις πηγές που παραθέτω παρακάτω (προσοχή, πολύ σκληρές εικόνες 1, 2). Το ζήτημα εδώ δεν είναι το ότι θανατώνονται μωρά γουρουνάκια, ούτε οι λόγοι για τους οποίους κάτι τέτοιο κρίνεται απαραίτητο, αλλά το ότι ΑΥΤΟΣ Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ θανάτωσης όχι απλώς δεν είναι παράνομος αλλά θεωρείται επίσημα τρόπος "ευθανασίας"! Μπροστά σ' αυτήν την πέρα από κάθε φαντασία σκληρή πραγματικότητα, ο κόσμος αλλάζει στάση και οι πολίτες (κυρίως οι νέοι) στρέφονται στην χορτοφαγία. Ανεξαρτήτως όμως από αυτό το οποίο θέλει ή δεν θέλει να φάει ή να μην φάει, να κάνει ή να μην κάνει, να μάθει ή να μην μάθει, και να ακούσει ή να μην ακούσει κανείς, ο βασανισμός των ζώων αυτής της κατηγορίας δεν είναι μόνον ζήτημα ατομικής ευθύνης. Η νομοθεσία για την προστασία των ζώων της εντατικοποιημένης κτηνοτροφίας στις ΗΠΑ είναι πρακτικά ανύπαρκτη. Αντιθέτως μάλιστα, εκείνο το οποίο οι πολιτείες επιδιώκουν με κάθε θυσία να προστατέψουν είναι τα συμφέροντα των επιχειρήσεων με ένα σύνολο νόμων γνωστών ως "Ag-Gag Laws", οι οποίοι "φιμώνουν" τους οποιουσδήποτε μάρτυρες, και ποινικοποιούν την δημοσιοποίηση οποιασδήποτε πληροφορίας επιχειρεί να γνωστοποιήσει στο καταναλωτικό κοινό την κακοποίηση και την παραβίαση των δικαιωμάτων όχι μόνον των ζώων αλλά και των ανθρώπων που εργάζονται στις επιχειρήσεις αυτές.
Πηγές
- Milk Comes from a Grieving Mother (facebook.com/photo) -- Το γάλα προέρχεται από μία μητέρα που θρηνεί (animalrightsgr -- elsarand.wordpress -- sxoliastesxwrissynora -- facebook.com/photo)
Απόδοση στα ελληνικά, Filikaki
Φωτογραφία: The Mistakes That Will Haunt Our Legacy*
(The New York Times, July 11, 2020, By Nicholas Kristof, Opinion Columnist) via Compassion for Farm Animals, Farm Sanctuary, The New York Times Opinion Section, Nicholas Kristof.
Παραπομπή
*Το παρακάνω κείμενο δεν είναι μπροσούρα κάποιας φιλοζωικής οργάνωσης που προσπαθεί να διαδώσει την χορτοφαγία, αλλά δημοσίευμα των Times της Νέας Υόρκης, στις 11 Ιουλίου 2020. Εκτός από την αδιαφορία της σύγχρονης Αμερικής για την κλιματική αλλαγή και για την υψηλή θνησιμότητα που μαστίζει τα παιδιά στις φτωχές χώρες, ανάμεσα στα αμαρτήματα που θα "στοιχειώσουν" την κληρονομιά της χώρας αυτής στις επόμενες γενεές, ο αρθρογράφος αναφέρει και την σκληρότητα προς τα ζώα. Και γράφει:
Υποτίθεται ότι η εντατικοποιημένη κτηνοτροφία δημιουργήθηκε για να προσφέρει στις σύγχρονες κοινωνίες άφθονη και φτηνή ζωική πρωτεϊνη, το μαρτύριο όμως που το σύστημα αυτό προξενεί στα ζώα είναι ανυπολόγιστο. Τον περασμένο χρόνο, στις ΗΠΑ, σφαγιάστηκαν περισσότερα από 9 δισεκατομμύρια κοτόπουλα. Οι εργάτες των σφαγείων μαγγώνουν τα πόδια των πουλιών μέσα σε μεταλλικούς κρίκους για να τα ανυψώσουν. Στην συνέχεια, τα κοτόπουλα βυθίζονται σε ηλεκτρισμένο νερό που τους προκαλεί ηλεκτροσόκ και, αμέσως μετά από το μηχάνημα που κόβει το λαιμό τους, οδηγούνται μέσα σε ζεματιστό νερό. Ακόμη κι' όταν η γραμμή της σφαγής λειτουργεί ανεμπόδιστα, συχνά τα πόδια και οι φτερούγες τους σπάζουν την ώρα που ανυψώνονται. Αν κάτι πάει στραβά, τα πουλιά δεν χάνουν τις αισθήσεις τους και παλεύουν να ελευθερωθούν κατά την διάρκεια της διαδικασίας. Μερικές φορές το μηχάνημα παραλείπει να κόψει μερικούς λαιμούς οπότε, αυτά που δεν έχουν σφαγιαστεί ζεματίζονται (και στην συνέχεια τεμαχίζονται) ζωντανά. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από μισό εκατομμύριο κοτόπουλα ζεματίστηκαν και τεμαχίστηκαν ζωντανά τον περασμένο χρόνο. Σαν κοινωνία, θεωρούμε χρέος μας να τιμωρήσουμε ένα παιδάκι που μαδάει τα φτερά ενός πουλιού, οι επιχειρήσεις που βασανίζουν τα ζώα που τρώμε όμως μένουν μονίμως ατιμώρητες. Η εντατικοποιημένη κτηνοτροφία δεν νοιάζεται ούτε για τους παραγωγούς που αγωνίζονται να επιβιώσουν, ούτε για τους εργάτες των σφαγείων που πέφτουν άρρωστοι από τον κορονοϊό. Μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα, ο κόσμος αλλάζει στάση και οι πολίτες (κυρίως οι νέοι) στρέφονται στην χορτοφαγία. Ο πάπας Φραγκίσκος λέει πως τα ζώα πηγαίνουν στον παράδεισο και πολλοί άνθρωποι συμφωνούν σ' αυτό: ο παράδεισος χωρίς τα ζώα συντροφιάς θα ήταν φτωχότερος. Όμως, την ίδια στιγμή που λατρεύουμε και παραχαϊδεύουμε τα ζώα που διατηρούμε στο σπίτι μας - ένα σκυλί σε μια πλούσια αμερικανική οικογένεια απολαμβάνει καλύτερη ιατρική και οδοντιατρική φροντίδα από ένα παιδάκι μιας φτωχής χώρας - δεν διαθέτουμε ούτε ίχνος συμπόνοιας για τα αθέατα ζώα της κτηνοτροφίας, ιδίως τα πτηνά. "Κάποια μέρα, οι μελλοντικές γενεές θα δουν την κακοποίηση των ζώων της κτηνοτροφίας με τον ίδιο τρόπο που βλέπουμε σήμερα τις βαρβαρότητες των Ρωμαϊκών Θεαμάτων στο Κολοσσαίο", λέει ο καθηγητής φιλοσοφίας του πανεπιστημίου του Πρίνστον Πίτερ Σίγκερ.
Extension
 |
| Farmers and animal rights activists are coming together to fight big factory farms |
 |
| Ag Gag Laws Brochure |
- Ag-Gag Laws (ANIMAL LEGAL DEFENSE FUND): https://aldf.org/issue/ag-gag/
- Ag-gag From Wikipedia, the free encyclopedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Ag-gag
- What Is Ag-Gag Legislation? https://www.aspca.org/animal-protection/public-policy/what-ag-gag-legislation
- Detailed Discussion of Ag-gag Laws: https://www.animallaw.info/article/detailed-discussion-ag-gag-laws
- Ag-Gag Laws: Allowing Animal Abuse While Silencing Activists: https://sentientmedia.org/ag-gag-laws/
- What is wrong with Factory Farming? https://www.thoughtco.com/factory-farming-faq-127724 (by Doris Lin at thoughtco.com)
- A Call to Action: Psychological Harm in Slaughterhouse Workers: https://yaleglobalhealthreview.com/2016/01/25/a-call-to-action-psychological-harm-in-slaughterhouse-workers/ (at yaleglobalhealthreview.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου