Επιστολή του του Philip Lympery, "global chief executive" της οργάνωσης Compassion In World Farming στο βρεττανικό κτηνιατρικό περιοδικό Vet Times, με αφορμή την πανδημία COVID-19 αλλά και την πρόσφατη απομόνωση νέου στελέχους του ιού της γρίπης των χοίρων* στην Κίνα, που εγείρει ανησυχίες για εμφάνιση μιας ακόμη πανδημίας
Ο ρόλος της βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας ως πεδίο αναπαραγωγής ασθενειών έρχεται και πάλι στο προσκήνιο καθώς ένα πρωί ο κόσμος ξύπνησε και άκουσε τα νέα: ένας καινούργιος ιός δυνητικά επικίνδυνος για την πρόκληση μιας ακόμα πανδημίας απομονώθηκε από γουρούνια στην Κίνα. "Ίσως αυτό να αποτελεί μια χρήσιμη υπενθύμιση του ότι βρισκόμαστε συνεχώς σε κίνδυνο ανάδυσης νέων παθογόνων μικροοργανισμών, και ότι τα παραγωγικά ζώα, με τα οποία οι άνθρωποι έρχονται σε πιο στενή επαφή από ότι με τα άγρια, μπορεί να συμπεριφέρονται σαν πηγή σοβαρών ιών που προκαλούν πανδημίες", δήλωσε ο πρόεδρος του τμήματος κτηνιατρικής στο πανεπιστήμιο του Cambridge, Jarnes Wood (i).
Η πανδημία COVID-19 κατέδειξε πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες στις ανθρώπινες κοινωνίες και πόσο ο τρόπος, με τον οποίον μεταχειριζόμαστε τα ζώα σήμερα, μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων αύριο. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι (ειδικοί και μη) αναγνωρίζουν ότι η σκληρότητα προς τα ζώα της βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας, των υπαίθρειων παζαριών και των σφαγείων μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις ικανές να κλονίσουν συθέμελα τις κοινωνίες των ανθρώπων. Κατά παρόμοιο τρόπο, αρχίζουν να αναγνωρίζονται και οι καταστροφικές επιπτώσεις της βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας στον φυσικό κόσμο, που συντελεί σημαντικά στην μείωση των αγρίων ειδών και υποβαθμίζει τα δάση, τα εδάφη, το νερό που πίνουμε, την τροφή που τρώμε και τον αέρα που αναπνέουμε.
Η πανδημία COVID-19, η κλιματική αλλαγή, η κατάρρευση του φυσικού κόσμου και οι κίνδυνοι ασθενειών που προέρχονται από την βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία, όλα συνηγορούν στην ανάγκη να δοθεί ένα τέλος στην σκληρότητας των ανθρώπων προς τα ζώα. Είναι καιρός να δούμε την ευζωία των ζώων από μια καινούργια οπτική. Σαν ειδικός που μελετά τα ζώα και το περιβάλλον, μπορώ να δω τον αντίκτυπο που έχει η ανθρώπινη σκληρότητα τόσο στα ίδια τα ζώα, τις στερήσεις και τις ανάγκες τους, όσο και στους ανθρώπους και το ευρύτερο περιβάλλον. Μια τέτοια προσέγγιση έρχεται σε σύγκρουση με την μινιμαλιστική θεώρηση της ευζωίας των ζώων, που βασικά επιδιώκει να μειώσει την ταλαιπωρία τους και όχι να δώσει αξία στην ζωή τους. Η μείωση αυτής της ταλαιπωρίας συνήθως είναι οριακή, όπως η τοποθέτηση μιας κουρνιάστρας στα κλουβιά των ορνίθων αυγοπαραγωγής. Βεβαίως, μια κουρνιάστρα θα μπορούσε να ανακουφίσει λιγάκι τις κότες, αλλά δεν θα λύσει το πρόβλημα, γιατί αυτά τα ζώα υποχρεώνονται να ζήσουν με έναν τρόπο επιβεβλημένο από ένα σύστημα που είναι σκληρό από την φύση του.
Προσθέτοντας ένα κομματάκι από όσα λείπουν από το περιβάλλον τους - έστω μια κουρνιάστρα σε ένα κλουβί ορνίθων αυγοπαραγωγής, μερικές αλυσίδες για παιχνίδι σε συνωστισμένους σταύλους με γουρούνια ή δυό μπάλες από άχυρο σε ένα κλουβί τοκετού - ούτε το πρόβλημα της ευζωίας των ζώων θα λύσει, ούτε τις επιπτώσεις στο περιβάλλον θα αναχαιτίσει. Μια ευρύτερη προσέγγιση στο ζήτημα της ευζωίας των ζώων εστιάζει σε θετικούς παράγοντες, όπως η αξία και η χαρά της ζωής, σε ένα σύστημα εκτροφής για τα ζώα που θα βρίσκεται σε αρμονία με την φύση, και σε ένα διατροφικό σύστημα για τους ανθρώπους που θα προσφέρει πιο ισορροπημένα και λιγότερο ανθυγιεινά ζωϊκά προϊόντα. Με αυτόν τον τρόπο, οι ανάγκες των ζώων, του περιβάλλοντος και των ανθρώπων μπορούν να εναρμονιστούν.
Θα μπορούσε λοιπόν ένα καλύτερο σύστημα εκτροφής των ζώων να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας; Η απάντηση είναι ναι, αν τα ζώα ξαναρχίσουν να εκτρέφονται σύμφωνα με τους νόμους της φύσης. Αν τα μηρυκαστικά ξαναρχίσουν να βόσκουν χορτάρι, και αν τα πουλερικά και οι χοίροι ξαναρχίσουν να ανακυκλώνουν τα περισσεύματα των τροφίμων μας, όπως γινόταν παλιά. Βεβαίως, αυτό προϋποθέτει την μείωση του ζωϊκού κεφαλαίου, άρα και την μείωση της κατανάλωσης κρέατος και γαλακτομικών προϊόντων, κάτι που εμείς οι άνθρωποι έτσι κι' αλλιώς θα πρέπει να κάνουμε, αν θέλουμε να βελτιώσουμε την υγεία μας και να προστατεύσουμε το περιβάλλον. Η οργάνωση "Συμπόνοια για τα Παραγωγικά Ζώα του Κόσμου"*** καλεί τους οργανισμούς που έχουν την μεγαλύτερη δύναμη επιρροής - όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, τα Ηνωμένα Έθνη και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας - να στηρίξουν την αντικατάσταση της βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας με ένα σύστημα παραγωγής ζωικών τροφίμων που θα σέβεται τα ζώα και τον πλανήτη, μειώνοντας παράλληλα τον κίνδυνο εμφάνισης πανδημιών. Επιτρέψτε μου να ζητήσω και από τους κτηνιάτρους να στηρίξουν αυτήν την εκστρατεία. Για να αφήσουμε κληρονομιά στα παιδιά μας έναν καλύτερο κόσμο, και γιατί ποτέ άλλοτε το μέλλον της ανθρωπότητας δεν ήταν τόσο πολύ εξαρτημένο από τον σεβασμό και την συμπόνοια μας προς τα ζώα.
Με κάθε ειλικρίνεια,
Philip Lympery**,
επικεφαλής της οργάνωσης "Συμπόνοια για τα Παραγωγικά Ζώα του κόσμου"
Παραπομπές
*livescience, WorldorganisationforanimalhealthOIE/photos
**1, 2, 3
***Η οργάνωση Compassion in World Farming ("Συμπόνοια για τα Παραγωγικά Ζώα του Κόσμου") ιδρύθηκε το 1967 από έναν Βρετανό αγρότη που τρομοκρατήθηκε βλέποντας το σύστημα εκτροφής των αγροτικών ζώων να εξελίσσεται από την ήπια και εκτατική αρχική του μορφή προς την εντατικοποίηση που οδήγησε στην σημερινή βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία, η οποία μετέτρεψε τα εκτροφεία από φάρμες σε εργοστάσια και τα ζώα από έμβια όντα σε μηχανές παραγωγής προϊόντων. Σήμερα, η οργάνωση δραστηριοποιείται με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, στις ΗΠΑ, στην Κίνα και στην Νότια Αφρική, υπερασπίζεται την ευζωία των ζώων φάρμας και στοχεύει στην κατάργηση της εντατικής εκτροφής και στην επιστροφή σε ένα ανθρωπιστικό και βιώσιμο σύστημα παραγωγής ζωϊκών προϊόντων.
Πηγή: facebook.com
Σχετικός σύνδεσμος: Why the Time is Right for Transformational Change (via Compassion in World Farming)
Φωτογραφία: slowfood.com
Απόδοση στα ελληνικά, Filikaki
Κοινοποιήθηκε: 1, 2
Σημειώσεις - Επεξηγήσεις - Παρατηρήσεις
- Petition: Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι οι μονάδες που εκτρέφουν παραγωγικά ζώα με το σύστημα της εντατικοποιημένης (βιομηχανοποιημένης, εργοστασιακού τύπου - "factory farming") κτηνοτροφίας αποτελούν εστίες πολλαπλασιασμού μικροοργανισμών και συνεπώς ασθενειών επικίνδυνων για την ανθρώπινη υγεία. Τα ζώα που διατηρούνται μέσα σε αυτές τις μονάδες μέχρι την στιγμή της "αξιοποίησης" (δηλαδή της σφαγής) ή της απόσυρσης (δηλαδή της θανάτωσης, όταν οι αποδόσεις τους μειώνονται κάτω από το όριο εκείνο που εξασφαλίζει την μεγιστοποίηση του κέρδους), είναι συνωστισμένα, στρεσσαρισμένα, αναγκασμένα να ζουν μέσα στα ίδια τους τα περιττώματα και βεβαίως ανοσοκατεσταλμένα. Η δε γενετική ομοιομορφία, που χαρακτηρίζει τα καθαρόαιμα των "βελτιωμένων φυλών" και στοχεύει στο μέγιστο των αποδόσεων στον όσο δυνατόν μικρότερο χρόνο με το όσο δυνατόν μικρότερο κόστος, ευνοεί την εξάπλωση των παθογόνων μικροοργανισμών ακόμη περισσότερο. Το εντατικό σύστημα εκτροφής, το οποίο στοχεύει στην αφύσικα ταχεία ανάπτυξη και το μέγιστο των αποδόσεων των λεγόμενων "παραγωγικών" ειδών (που κάποτε δεν τα λέγαμε έτσι αλλά "αγροτικά"), συνιστά μια πρακτική όχι μόνον πάρα πολύ σκληρή για τα ζώα αλλά και επικίνδυνη για την δημόσια υγεία, καθώς ευνοεί όχι μόνον την μετάδοση ασθενειών από ζώο σε ζώο αλλά και την μετάλλαξη των παθογόνων μικροοργανισμών (κυρίως των ιών) οι οποίοι, κάτω από αυτές τις συνθήκες, βρίσκουν την ευκαιρία να διαπεράσουν τον "φραγμό των ειδών" και να μεταπηδήσουν στους ανθρώπους. Η οργάνωση έχει συντάξει ένα αίτημα με το οποίο ζητά από την Παγκόσμια Τράπεζα, τα Ηνωμένα Έθνη και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να αντικαταστήσουν το εντατικοποιημένο σύστημα εκτροφής με ένα ηπιότερο και λιγότερο καταστροφικό για το περιβάλλον, λιγότερο επικίνδυνο για την δημόσια υγεία και περισσότερο συμπονετικό για τα εκτρεφόμενα ζώα. Αν συμφωνείτε, μπορείτε να υπογράψετε εδώ: Urgent: Demand a future free from factory farming
- Ο Philip Lymbery, συγγραφέας του βιβλίου Farmageddon in Pictures (το αληθινό κόστος του φτηνού κρέατος), πιστεύει πως η μεταχείριση των παραγωγικών ζώων πρέπει να αλλάξει ριζικά και πως, σε αυτήν την αλλαγή, οι κτηνίατροι έχουν την δύναμη να παίξουν ζωτικό ρόλο. Δείτε σχετικά δημοσιεύματα στο κτηνιατρικό περιοδικό Vet Times, εδώ.
- Δεν αισθάνομαι καθόλου ότι υπερβάλλω εάν πω ότι η σχέση του σύγχρονου ανθρώπου με τα ζώα είναι σχιζοφρενική. Λάτρεις (πολλές φορές μέχρι αηδείας) των σκυλιών και των γατιών, εκατομμύρια άνθρωποι στις πόλεις του σημερινού δυτικού κόσμου αρνούνται να μάθουν, να δουν ή έστω να ακούσουν την πολύ άβολη αλήθεια, ότι δηλαδή το φαγητό τους δεν φυτρώνει στο σούπερ μάρκετ. Και νοσταλγοί της πραγματικότητας του χωριού της παιδικής τους ηλικίας οι περισσότεροι, επικαλούνται τα επιχειρήματα μιας άλλης εποχής (έτσι ορίζει η φύση, ο θεός, έτσι έκανε η γιαγιά μου που ήταν πολύ καλός άνθρωπος κλπ, κλπ - καμία σχέση με αυτό που συμβαίνει σήμερα) για να δικαιολογήσουν την άγνοια ή την αδιαφορία τους. Λίγοι είναι εκείνοι που θέλουν να ξέρουν, και ακόμα λιγότεροι εκείνοι που έχουν ρεαλιστική εικόνα για το τι πραγματικά είναι αυτό που ονομάζεται σήμερα "Factory Farming". Το 2013, η Καναδέζα φωτογράφος Jo-Anne McArthur έφερε στην δημοσιότητα ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο "Τα Φαντάσματα της Μηχανής μας", σε μια προσπάθεια να φωτίσει τον ρόλο που παίζουν στον σύγχρονο κόσμο τα ζώα σαν πρώτη ύλη για την τροφή μας, την διασκέδαση, την έρευνα και την μόδα, αθέατα από τους πολλούς, καύσιμα στον κινητήρα της οικονομικής ευημερίας, της ανάπτυξης και του πολιτισμού μας. Εδώ μπορείτε να δείτε κάποιες ενδεικτικές φωτογραφίες της που απεικονίζουν ένα μικρό μέρος από την πραγματικότητα που βιώνουν τα παραγωγικά ζώα της σύγχρονης βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας, η οποία προσπαθεί να κρύψει από τα μάτια του σημερινού καταναλωτή, πίσω από τις κλειστές της πόρτες και με κολακευτικές, καθησυχαστικές και απολύτως ψευδείς περιγραφές στις ετικέτες των συσκευασμένων προϊόντων της (π.χ με τρισευτυχισμένα μοσχαράκια που βόσκουν στο λιβάδι, χαρωπές κοτούλες και γελαστά γουρουνάκια), την ίδια την κόλαση επί της γης. Παραθέτω μερικά παραδείγματα κατά είδος ζώου για πιο εύκολη περιήγηση:
Γουρούνια (λέγε με "χοιρινό κρέας")
Κοτόπουλα
Πώς παράγονται τα αυγά
Βοοειδή ("βοδινό κρέας")
Γάλα και μοσχαράκι γάλακτος
Αιγοπρόβατα
Πάπιες
Γαλοπούλες
Κουνέλια
Μινκ (λέγε με "γουνοφόρο")
Η πανδημία COVID-19 κατέδειξε πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες στις ανθρώπινες κοινωνίες και πόσο ο τρόπος, με τον οποίον μεταχειριζόμαστε τα ζώα σήμερα, μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων αύριο. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι (ειδικοί και μη) αναγνωρίζουν ότι η σκληρότητα προς τα ζώα της βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας, των υπαίθρειων παζαριών και των σφαγείων μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις ικανές να κλονίσουν συθέμελα τις κοινωνίες των ανθρώπων. Κατά παρόμοιο τρόπο, αρχίζουν να αναγνωρίζονται και οι καταστροφικές επιπτώσεις της βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας στον φυσικό κόσμο, που συντελεί σημαντικά στην μείωση των αγρίων ειδών και υποβαθμίζει τα δάση, τα εδάφη, το νερό που πίνουμε, την τροφή που τρώμε και τον αέρα που αναπνέουμε.
Η πανδημία COVID-19, η κλιματική αλλαγή, η κατάρρευση του φυσικού κόσμου και οι κίνδυνοι ασθενειών που προέρχονται από την βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία, όλα συνηγορούν στην ανάγκη να δοθεί ένα τέλος στην σκληρότητας των ανθρώπων προς τα ζώα. Είναι καιρός να δούμε την ευζωία των ζώων από μια καινούργια οπτική. Σαν ειδικός που μελετά τα ζώα και το περιβάλλον, μπορώ να δω τον αντίκτυπο που έχει η ανθρώπινη σκληρότητα τόσο στα ίδια τα ζώα, τις στερήσεις και τις ανάγκες τους, όσο και στους ανθρώπους και το ευρύτερο περιβάλλον. Μια τέτοια προσέγγιση έρχεται σε σύγκρουση με την μινιμαλιστική θεώρηση της ευζωίας των ζώων, που βασικά επιδιώκει να μειώσει την ταλαιπωρία τους και όχι να δώσει αξία στην ζωή τους. Η μείωση αυτής της ταλαιπωρίας συνήθως είναι οριακή, όπως η τοποθέτηση μιας κουρνιάστρας στα κλουβιά των ορνίθων αυγοπαραγωγής. Βεβαίως, μια κουρνιάστρα θα μπορούσε να ανακουφίσει λιγάκι τις κότες, αλλά δεν θα λύσει το πρόβλημα, γιατί αυτά τα ζώα υποχρεώνονται να ζήσουν με έναν τρόπο επιβεβλημένο από ένα σύστημα που είναι σκληρό από την φύση του.
Προσθέτοντας ένα κομματάκι από όσα λείπουν από το περιβάλλον τους - έστω μια κουρνιάστρα σε ένα κλουβί ορνίθων αυγοπαραγωγής, μερικές αλυσίδες για παιχνίδι σε συνωστισμένους σταύλους με γουρούνια ή δυό μπάλες από άχυρο σε ένα κλουβί τοκετού - ούτε το πρόβλημα της ευζωίας των ζώων θα λύσει, ούτε τις επιπτώσεις στο περιβάλλον θα αναχαιτίσει. Μια ευρύτερη προσέγγιση στο ζήτημα της ευζωίας των ζώων εστιάζει σε θετικούς παράγοντες, όπως η αξία και η χαρά της ζωής, σε ένα σύστημα εκτροφής για τα ζώα που θα βρίσκεται σε αρμονία με την φύση, και σε ένα διατροφικό σύστημα για τους ανθρώπους που θα προσφέρει πιο ισορροπημένα και λιγότερο ανθυγιεινά ζωϊκά προϊόντα. Με αυτόν τον τρόπο, οι ανάγκες των ζώων, του περιβάλλοντος και των ανθρώπων μπορούν να εναρμονιστούν.
Θα μπορούσε λοιπόν ένα καλύτερο σύστημα εκτροφής των ζώων να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας; Η απάντηση είναι ναι, αν τα ζώα ξαναρχίσουν να εκτρέφονται σύμφωνα με τους νόμους της φύσης. Αν τα μηρυκαστικά ξαναρχίσουν να βόσκουν χορτάρι, και αν τα πουλερικά και οι χοίροι ξαναρχίσουν να ανακυκλώνουν τα περισσεύματα των τροφίμων μας, όπως γινόταν παλιά. Βεβαίως, αυτό προϋποθέτει την μείωση του ζωϊκού κεφαλαίου, άρα και την μείωση της κατανάλωσης κρέατος και γαλακτομικών προϊόντων, κάτι που εμείς οι άνθρωποι έτσι κι' αλλιώς θα πρέπει να κάνουμε, αν θέλουμε να βελτιώσουμε την υγεία μας και να προστατεύσουμε το περιβάλλον. Η οργάνωση "Συμπόνοια για τα Παραγωγικά Ζώα του Κόσμου"*** καλεί τους οργανισμούς που έχουν την μεγαλύτερη δύναμη επιρροής - όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, τα Ηνωμένα Έθνη και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας - να στηρίξουν την αντικατάσταση της βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας με ένα σύστημα παραγωγής ζωικών τροφίμων που θα σέβεται τα ζώα και τον πλανήτη, μειώνοντας παράλληλα τον κίνδυνο εμφάνισης πανδημιών. Επιτρέψτε μου να ζητήσω και από τους κτηνιάτρους να στηρίξουν αυτήν την εκστρατεία. Για να αφήσουμε κληρονομιά στα παιδιά μας έναν καλύτερο κόσμο, και γιατί ποτέ άλλοτε το μέλλον της ανθρωπότητας δεν ήταν τόσο πολύ εξαρτημένο από τον σεβασμό και την συμπόνοια μας προς τα ζώα.
Με κάθε ειλικρίνεια,
Philip Lympery**,
επικεφαλής της οργάνωσης "Συμπόνοια για τα Παραγωγικά Ζώα του κόσμου"
Παραπομπές
*livescience, WorldorganisationforanimalhealthOIE/photos
**1, 2, 3
***Η οργάνωση Compassion in World Farming ("Συμπόνοια για τα Παραγωγικά Ζώα του Κόσμου") ιδρύθηκε το 1967 από έναν Βρετανό αγρότη που τρομοκρατήθηκε βλέποντας το σύστημα εκτροφής των αγροτικών ζώων να εξελίσσεται από την ήπια και εκτατική αρχική του μορφή προς την εντατικοποίηση που οδήγησε στην σημερινή βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία, η οποία μετέτρεψε τα εκτροφεία από φάρμες σε εργοστάσια και τα ζώα από έμβια όντα σε μηχανές παραγωγής προϊόντων. Σήμερα, η οργάνωση δραστηριοποιείται με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, στις ΗΠΑ, στην Κίνα και στην Νότια Αφρική, υπερασπίζεται την ευζωία των ζώων φάρμας και στοχεύει στην κατάργηση της εντατικής εκτροφής και στην επιστροφή σε ένα ανθρωπιστικό και βιώσιμο σύστημα παραγωγής ζωϊκών προϊόντων.
 |
| My letter in Vet Times |
Σχετικός σύνδεσμος: Why the Time is Right for Transformational Change (via Compassion in World Farming)
Φωτογραφία: slowfood.com
Απόδοση στα ελληνικά, Filikaki
Κοινοποιήθηκε: 1, 2
Σημειώσεις - Επεξηγήσεις - Παρατηρήσεις
- Petition: Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι οι μονάδες που εκτρέφουν παραγωγικά ζώα με το σύστημα της εντατικοποιημένης (βιομηχανοποιημένης, εργοστασιακού τύπου - "factory farming") κτηνοτροφίας αποτελούν εστίες πολλαπλασιασμού μικροοργανισμών και συνεπώς ασθενειών επικίνδυνων για την ανθρώπινη υγεία. Τα ζώα που διατηρούνται μέσα σε αυτές τις μονάδες μέχρι την στιγμή της "αξιοποίησης" (δηλαδή της σφαγής) ή της απόσυρσης (δηλαδή της θανάτωσης, όταν οι αποδόσεις τους μειώνονται κάτω από το όριο εκείνο που εξασφαλίζει την μεγιστοποίηση του κέρδους), είναι συνωστισμένα, στρεσσαρισμένα, αναγκασμένα να ζουν μέσα στα ίδια τους τα περιττώματα και βεβαίως ανοσοκατεσταλμένα. Η δε γενετική ομοιομορφία, που χαρακτηρίζει τα καθαρόαιμα των "βελτιωμένων φυλών" και στοχεύει στο μέγιστο των αποδόσεων στον όσο δυνατόν μικρότερο χρόνο με το όσο δυνατόν μικρότερο κόστος, ευνοεί την εξάπλωση των παθογόνων μικροοργανισμών ακόμη περισσότερο. Το εντατικό σύστημα εκτροφής, το οποίο στοχεύει στην αφύσικα ταχεία ανάπτυξη και το μέγιστο των αποδόσεων των λεγόμενων "παραγωγικών" ειδών (που κάποτε δεν τα λέγαμε έτσι αλλά "αγροτικά"), συνιστά μια πρακτική όχι μόνον πάρα πολύ σκληρή για τα ζώα αλλά και επικίνδυνη για την δημόσια υγεία, καθώς ευνοεί όχι μόνον την μετάδοση ασθενειών από ζώο σε ζώο αλλά και την μετάλλαξη των παθογόνων μικροοργανισμών (κυρίως των ιών) οι οποίοι, κάτω από αυτές τις συνθήκες, βρίσκουν την ευκαιρία να διαπεράσουν τον "φραγμό των ειδών" και να μεταπηδήσουν στους ανθρώπους. Η οργάνωση έχει συντάξει ένα αίτημα με το οποίο ζητά από την Παγκόσμια Τράπεζα, τα Ηνωμένα Έθνη και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να αντικαταστήσουν το εντατικοποιημένο σύστημα εκτροφής με ένα ηπιότερο και λιγότερο καταστροφικό για το περιβάλλον, λιγότερο επικίνδυνο για την δημόσια υγεία και περισσότερο συμπονετικό για τα εκτρεφόμενα ζώα. Αν συμφωνείτε, μπορείτε να υπογράψετε εδώ: Urgent: Demand a future free from factory farming
- Ο Philip Lymbery, συγγραφέας του βιβλίου Farmageddon in Pictures (το αληθινό κόστος του φτηνού κρέατος), πιστεύει πως η μεταχείριση των παραγωγικών ζώων πρέπει να αλλάξει ριζικά και πως, σε αυτήν την αλλαγή, οι κτηνίατροι έχουν την δύναμη να παίξουν ζωτικό ρόλο. Δείτε σχετικά δημοσιεύματα στο κτηνιατρικό περιοδικό Vet Times, εδώ.
- Δεν αισθάνομαι καθόλου ότι υπερβάλλω εάν πω ότι η σχέση του σύγχρονου ανθρώπου με τα ζώα είναι σχιζοφρενική. Λάτρεις (πολλές φορές μέχρι αηδείας) των σκυλιών και των γατιών, εκατομμύρια άνθρωποι στις πόλεις του σημερινού δυτικού κόσμου αρνούνται να μάθουν, να δουν ή έστω να ακούσουν την πολύ άβολη αλήθεια, ότι δηλαδή το φαγητό τους δεν φυτρώνει στο σούπερ μάρκετ. Και νοσταλγοί της πραγματικότητας του χωριού της παιδικής τους ηλικίας οι περισσότεροι, επικαλούνται τα επιχειρήματα μιας άλλης εποχής (έτσι ορίζει η φύση, ο θεός, έτσι έκανε η γιαγιά μου που ήταν πολύ καλός άνθρωπος κλπ, κλπ - καμία σχέση με αυτό που συμβαίνει σήμερα) για να δικαιολογήσουν την άγνοια ή την αδιαφορία τους. Λίγοι είναι εκείνοι που θέλουν να ξέρουν, και ακόμα λιγότεροι εκείνοι που έχουν ρεαλιστική εικόνα για το τι πραγματικά είναι αυτό που ονομάζεται σήμερα "Factory Farming". Το 2013, η Καναδέζα φωτογράφος Jo-Anne McArthur έφερε στην δημοσιότητα ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο "Τα Φαντάσματα της Μηχανής μας", σε μια προσπάθεια να φωτίσει τον ρόλο που παίζουν στον σύγχρονο κόσμο τα ζώα σαν πρώτη ύλη για την τροφή μας, την διασκέδαση, την έρευνα και την μόδα, αθέατα από τους πολλούς, καύσιμα στον κινητήρα της οικονομικής ευημερίας, της ανάπτυξης και του πολιτισμού μας. Εδώ μπορείτε να δείτε κάποιες ενδεικτικές φωτογραφίες της που απεικονίζουν ένα μικρό μέρος από την πραγματικότητα που βιώνουν τα παραγωγικά ζώα της σύγχρονης βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας, η οποία προσπαθεί να κρύψει από τα μάτια του σημερινού καταναλωτή, πίσω από τις κλειστές της πόρτες και με κολακευτικές, καθησυχαστικές και απολύτως ψευδείς περιγραφές στις ετικέτες των συσκευασμένων προϊόντων της (π.χ με τρισευτυχισμένα μοσχαράκια που βόσκουν στο λιβάδι, χαρωπές κοτούλες και γελαστά γουρουνάκια), την ίδια την κόλαση επί της γης. Παραθέτω μερικά παραδείγματα κατά είδος ζώου για πιο εύκολη περιήγηση:
Γουρούνια (λέγε με "χοιρινό κρέας")
Κοτόπουλα
Πώς παράγονται τα αυγά
Βοοειδή ("βοδινό κρέας")
Γάλα και μοσχαράκι γάλακτος
Αιγοπρόβατα
Πάπιες
Γαλοπούλες
Κουνέλια
Μινκ (λέγε με "γουνοφόρο")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου