Την πόρτα ανοίγω το βράδυ
τη λάμπα κρατώ ψηλά
να δούνε της γης οι θλιμμένοι
να 'ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν' ακουμπήσουν
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα 'ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.
τη λάμπα κρατώ ψηλά
να δούνε της γης οι θλιμμένοι
να 'ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν' ακουμπήσουν
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα 'ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.
Μουσική και πρώτη εκτέλεση: Μίκης Θεοδωράκης
από το ALBUM Τα λυρικά (1978)
Το ίδιο τραγούδι και στο άλμπουμ Theodorakis Sings Theodorakis (1991), εδώ: https://www.mikistheodorakis.gr/el/music/listen/byalbum/?albumid=218
(Το θυμήθηκα διαβάζοντας μια ανάρτηση που έκανε ο Γεώργιος Βήχας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου