Ενα σχόλιο του Τάκη Ψαρριδη, ελαφρώς επιμελημένο (πρωτότυπο κείμενο εδώ: https://tinyurl.com/bdhu56x7)
Συμφωνα με την επιστήμη της Ψυχολογίας, ως "ναρκισσισμός" (Narcissistic personality disorder) περιγραφεται μια διαταραχή προσωπικότητας (Personality disorder) που, μαζί με την οριακή, την ιστριονικη (η οιστριονικη) και την αντικοινωνική η ψυχοπαθητικη (Antisocial personality disorder), συμπεριλαμβάνεται στις λεγόμενες "διαταραχές προσωπικότητας του Β πλέγματος".
"Δεν είναι τυχαίο ότι το πεδίο της πολιτικής αποτελεί την χαρά των ναρκισσιστών", υπενθυμίζει σήμερα* ο δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου "ΧΕΙΡΑΓΩΓΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ", Τάκης Ψαριδης. Το 1984, ο Πολωνός ψυχολόγος Άντριου Λομπατσέφσκι (Andrew Lobaczewski), για να περιγραψει την έντονη έλξη που ασκεί η εξουσία στα άτομα με ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικοτητας, εισήγαγε τον όρο "παθοκρατία" (pathocracy)**, αναφερόμενος σε αρχηγούς και στελεχη κομμάτων εξουσίας που εκδηλωνουν τέτοιες διαταραχές.
Ανθρωποι με ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικοτητας επιζητούν την προσοχή και τον θαυμασμό, πιστεύοντας ότι είναι ανώτεροι από τους άλλους και γι' αυτό έχουν το δικαίωμα να τους εξουσιάζουν. Τα άτομα αυτά στερούνται ενσυναίσθησης και έτσι μπορούν να εκμεταλλεύονται ανθρώπους και να ασκούν παντελώς ανάλγητες και βάρβαρες κοινωνικές πολιτικές για χάρη της εξουσίας.
Ο Λομπατσέφσκι κάνει ένα διαχωρισμό των ψυχοπαθητικών από τους ναρκισσιστές και επισημαίνει ότι οι ψυχοπαθητικοί έχουν μια παρόμοια αίσθηση ανωτερότητας και έλλειψη ενσυναίσθησης, αλλά χωρίς την ίδια ανάγκη με τους ναρκισσιστές για προσοχή, θαυμασμό και λατρεία.
Συνήθως χαρισματικοί, πιο επικοινωνιακοί και περισσότερο γοητευτικοί από τους ανταγωνιστές τους, οι πολιτικοί με ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας είναι επικίνδυνοι. Κακοποιητικοι εξαιτίας της φυσης του χαρακτήρα τους, τέτοιου είδους ηγετες απομακρύνουν από το στενό τους περιβάλλον ανθρώπους που διαθέτουν ενσυναίσθηση, αίσθημα δικαίου και συμπόνια για τους άλλους.
Μόνος τρόπος προστασίας της κοινωνίας από τους "πολιτικους ναρκισσιστες" είναι η Δημοκρατία και οι Θεσμοί που περιορίζουν την εξουσία τους. Αυτός είναι και ο λόγος που οι άνθρωποι αυτοί, κατά βάθος, φοβούνται την ελεύθερη έκφραση γνώμης και τις δημοκρατικες διαδικασιες. Υποπτεύονται και παρακολουθούν τους πάντες και τα παντα, και ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης. Με όπλο την γοητεία τους, επιδιώκουν αδιαμεσολάβητες σχέσεις με τον λαό και την κοινωνία, και αντικαθιστούν την Πολιτική με την Επικοινωνία. Παρακάμπτοντας θεσμούς και κομματικά οργανα, προτιμούν τα δημοψηφίσματα και εμφανίζονται ως "Μεσσίες".
Σημερα, το συμπέρασμα του Λομπατεφσκι δεν μας κάνει να πέσουμε από τα σύννεφα. Πολλοί ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι ένα σύγχρονο τέτοιο παράδειγμα αποτελεί ο Τράμπ.
Παραπομπές:
**https://theconversation.com/pathological-power-the-danger-of-governments-led-by-narcissists-and-psychopaths-123118 -- https://www.amazon.co.uk/Political-Ponerology-Science-Adjusted-Purposes/dp/1897244258
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου