Υπάρχει και καλύτερος τρόπος να ζήσει κανείς...

"Esther helped us realize there was a better way. She made us want to know more, and the more we learned, the more we knew it was time to change"...

Στις 18 του περασμένου Οκτώβρη, η "Esther the Wonder Pig", η "γουρουνιτσα - θαυμα" που ενέπνευσε ανθρώπους από όλο τον κόσμο να γίνουν χορτοφάγοι, έφυγε από την ζωη, σε ηλικία 11 ετών. Όπως ανακοίνωσαν, στην σελίδα της στο Instagram, οι κηδεμόνες της, Steve Jenkins και ο Derek Walter, "η μέρα που ευχόμασταν να μην έρθει ποτέ έφτασε και η Esther αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά μας, ήρεμα και ειρηνικα. Η μνήμη και η κληρονομιά της θα ζήσουν για πάντα, και μεις θα συνεχίσουμε να δείχνουμε στον κόσμο ότι όλα τα ζώα αξίζουν να αγαπηθούν για αυτό ακριβώς που ειναι".

Η Esther εγκατασταθηκε στο σπίτι των Jenkins και Walter στο Τορόντο του Καναδά, το καλοκαίρι του 2012, την εποχη που ξεκίνησε η μόδα για τα "γουρουνάκια μινιατούρες" (piglets as pets), ως ένα ζώο συντροφιάς που όλοι πίστευαν ότι δεν επρόκειτο να ξεπεράσει τα 30 κιλά (70 pounds). Εκείνη όμως συνέχιζε να μεγαλώνει, φτάνοντας στο μέγεθος ενός συνηθισμένου γουρουνιού φαρμας και, παρά τις δυσκολίες, οι κηδεμόνες της αποφάσισαν να την κρατήσουν, αφού την είχαν αγαπήσει πολύ και την εβλεπαν πλέον ως μέλος της οικογένειας.

Πριν ερθει η Esther στην ζωή τους, ο Jenkins και ο Walter ήταν κρεοφάγοι, κάποια στιγμή όμως που μαγείρευαν μπέικον στο σπίτι τους, εχοντας την Esther και τα σκυλιά τους στα πόδια τους, έγινε η μεταστροφή. "Αυτό το μπέικον θα μπορούσε να ήταν η Esther!", σκέφτηκαν, είπαν και έγραψαν.

Από εκείνη τη στιγμή και πέρα, ο Jenkins και ο Walter σταμάτησαν να τρώνε χοιρινό κρέας και, λίγους μήνες μετά, αφαίρεσαν και όλα τα υπολοιπα ζωικά προϊόντα από την διατροφή τους. "Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η προσωπικότητα και η απίστευτη περιέργεια με την οποία αυτό το γουρουνακι ήταν πρόθυμο να εξερευνήσει τον κόσμο γύρω του, μας είχε καταπληξει! Είχαμε ερωτευτεί ένα ζώο που γεννήθηκε για να γίνει το δείπνο μας, όμως εμείς δεν θα μπορούσαμε ποτέ πια να ξαναδούμε τα γουρούνια με τον ίδιο τρόπο". 

Η Esther έφτασε να έχει περισσότερους από 500.000 ακολούθους στο Instagram, όπου ο Jenkins και ο Walter ανέβαζαν φωτογραφίες από την καθημερινότητά της. Και αυτό που ονομάστηκε "Φαινόμενο Esther" ("Esther Effect"), της πιστώθηκε όταν βοήθησε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να κάνουν τη σύνδεση ανάμεσα στα ζωα που χαϊδεύουν και το φαγητο που υπαρχει στο πιάτο τους. Ο Jenkins και ο Walter έγραψαν βιβλία για τη ζωή τους μαζί της, ανάμεσα στα οποία και αυτό που έχει τίτλο "The True Adventures of Esther The Wonder Pig", ένα βιβλίο για παιδιά, βασισμένο στην ιστορία της.

«Δεν μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε ότι θα ακολουθούσαμε έναν τέτοιο δρομο, η Esther όμως μας βοήθησε να συνειδητοποιήσουμε ότι υπαρχει και καλύτερος τρόπος να ζησει κανεις. Μας έκανε να θέλουμε να μάθουμε περισσότερα, και όσο περισσότερα μαθαίναμε, τόσο περισσότερο συνειδητοποιουσαμε ότι είχε φτασει πλέον η ώρα της μεγάλη αλλαγης". 

Σύντομα, ο Jenkins και ο Walter δημιούργησαν το Happily Ever Esther Farm Sanctuary, έναν χώρο φιλοξενίας, οπου γουρουνακια και άλλα ζώα φαρμας θα μπορούσαν να βρουν παντοτινό καταφυγιο. "Με παρηγορεί η σκέψη πως η Esther θα μείνει για πάντα ζωντανή στις καρδιές των ανθρωπων, λέει ο Jenkins. Και μεις θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τα ζώα της κτηνοτροφιας, δείχνοντας στον κόσμο πως ο καθένας μπορεί να κάνει την διαφορά, βγάζοντας απλως την βια από το πιάτο του και επιλέγοντας έναν ειρηνικοτερο τρόπο ζωής". 

Με πληροφορίες από https://plantbasednews.org/ [1, 2] 

Photo1

Photo2

Screenshot via We Animals Media / Jo-Anne McArthur (Facebook)

How Esther the Wonder Pig put a face to factory farming: άρθρο του Kenny Torrella στην Vox: "0ne of the difficulties in persuading people to care about farmed animals is that people rarely come into contact with them, unlike pets and wild animals... For many, Esther filled that absence, and it began with her dads: Just a few months after Jenkins and Walter brought her home, they could no longer look at bacon the same way... In the case of pigs, only a few have ever inspired sympathy on a large scale, and they’re largely fictional — like the pigs in the films Babe, Charlotte’s Web, and Okja. Activists often talk about factory farming in terms of its massive scale, as there are 92.2 billion animals raised annually on land around the globe, most of them confined in windowless sheds in remote areas. They’re never given names, and we don’t know their stories. As a result, animals are the “absent referent” in our relationship to food, according to author and activist Carol J. Adams: Behind every meal of meat is an absence: the death of the animal whose place the meat takes. The absent referent is that which separates the meat eater from the animal and the animal from the end product. The function of the absent referent is to keep our "meat" separated from any idea that she or he was once an animal, to keep something from being seen as having been someone. [Βλ. Τα βιομηχανοποιημενα ζώα υποφέρουν γιατί δεν έχουν ονομα]