Αξίζει να την ακούσετε, εδώ: https://www.ertecho.gr/radio/trito/show/10-akoma/podcast/552196/10-lepta-akomi-paraskeyi-29-dekemvriou-2023/**
*https://www.ammoskids.gr/, politeianet,
**Μουσική υπόκρουση Joseph Haydn, Symphony in E Flat Major, P.26:I. Adagietto
Αν ήμουν Αϊ-Βασίλης
θα 'χα πολλές δουλειές
το σπίτι ν' αερίσω
για να φιλοξενήσω
όσα ζωάκια και πουλιά
θα 'χα πολλές δουλειές
το σπίτι ν' αερίσω
για να φιλοξενήσω
όσα ζωάκια και πουλιά
δεν έχουνε φωλιές.
Και να βουρτσίσω με το ζόρι
Και να βουρτσίσω με το ζόρι
τον τάρανδο μου το Γρηγόρη.
"Αγαπητέ μου Αϊ-Βασίλη"
θα μου 'γραφαν χιλιάδες φίλοι
στα γαλλικά και στ' αγγλικά
και στα κογκολέζικα
στα ρώσσικα, στα ελληνικά
και στα πορτογαλέζικα.
Και γω ως τα χαράματα
θα διάβαζα τα γράμματα
λόγια εικόνες εντυπώσεις.
Θα κρατούσα σημειώσεις.
στα γαλλικά και στ' αγγλικά
και στα κογκολέζικα
στα ρώσσικα, στα ελληνικά
και στα πορτογαλέζικα.
Και γω ως τα χαράματα
θα διάβαζα τα γράμματα
λόγια εικόνες εντυπώσεις.
Θα κρατούσα σημειώσεις.
Αχ, αν ήμουν Αϊ-Βασίλης
θα 'κανα το Βόρειο Πόλο
μεταξοπαπλωματένιο
θα 'κανα τον κόσμο όλο
απαλό και πουπουλένιο
τις καρδιές να μαλακώσω
τους εχθρούς να συμφιλιώσω.
Κρέμα θα 'κανα το χιόνι
και τούρτες τα βουνά
κανείς να μην κρυώνει
κανείς να μην πεινά.
"Αχ, διαβολομηχάνημα
που τρέχεις σα ρουκέτα
ενώ από το άνοιγμα
μου πέφτουν τα πακέτα
με σύγχισες, μπα σε καλό μου"
θα έλεγα στον πύραυλό μου.
"Πήγαινέ με πάλι πίσω
για να ξαναξεκινήσω
με τραινάκι, με βαπόρι
με τον τάρανδο Γρήγορη"!
Είναι στον κόσμο κάτι μέρη
που έχει πάντα καλοκαίρι.
Σ' ένα τέτοιο μέρος
στη μακρινή Χαβάη
αν ήμουν Αϊ-Βασίλης
σίγουρα θα 'χα πάει.
Πλατς, θα βούταγα με φόρα
στον αφρό της το ζεστό
και θα μοίραζα τα δώρα
με βαρκάκι φουσκωτό.
Αντίθετα, στις χώρες του βορρά
είν' όλα παγωμένα και σκληρά
κι' αν ήμουν Αϊ-Βασίλης
θα έλεγα "πωπω ντροπή
και στεναχώρια
πως ξέχασα τα σπόρια
για τα πουλιά του Όσλο
που τόσο αγαπώ;
Πάω πίσω στο σπίτι μου πάλι
να τους φέρω μια τσάντα μεγάλη
με ποπ κορν και σπυριά από ρόδια.
Όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια"!
Αχ, αν ήμουν Αϊ-Βασίλης
θα ξεσήκωνα την πλάση
με φωνές και με τραγούδια
κι απ' τα χιονισμένα δάση
θα ξεπρόβαλαν μουσούδια!
"Ξύπνα αρκούδε Χαραλάμπη
κοίτα πως ο κόσμος λάμπει!
Λαγουδίτσα Λαγουδώ
μη φοβάσαι, είμαι ο Αϊ-Βασίλης
ο φίλος του Γρηγόρη!
Βγες απ' τη φωλιά σου
αλεπουδίτσα Λώρυ!
Καλή χρονιά νυφίτσα Λεμονιά
χαρούμενη χρυσή πρωτοχρονιά!
Και του χρόνου έλα, έλα
ελαφίνα Μαρτσαμπέλλα!
Ελάτε και μικρά πουλιά
που ζείτε μέσ' στο κρύο
Σκουφάτε, Χρυσοπιτσιλιά
Φρου Φρου και Πίο Πίο"!
"Ήρθα, άνοιξε σουσάμι"
θα 'λεγα σε κάθε τζάμι
και κλακ, το τζάμι θ' άνοιγε
και θα 'μπαινα παντού
σε σπίτια, σε τροχόσπιτα
καλύβια και κουκλόσπιτα.
Θα άφηνα τα δώρα όλα
ή στο μπουφέ ή στην κονσόλα.
Και θα 'λεγα στο δέντρο
το χρυσοστολισμένο μα στεναχωρημένο:
"Ψιτ, μην ανησυχείς
εγώ ο Αϊ-Βασίλης
θα σε περιμαζέψω
να σε ξαναφυτέψω
στο δάσος που τόσο νοσταλγείς.
Σε σένα θα χαρίσω
το δώρο της ζωής".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου