(μερικά από αυτά που ΔΕΝ θα ακούσεις βλέποντας τηλεόραση)
Τις τελευταίες δεκαετίες είμαστε μάρτυρες μιας (διεστραμμένης) ιστορίας: πίσω στο μακρινό 1992, πάνω από 1700 επιστήμονες από όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και η πλειοψηφία των εν ζωή βραβευμένων με Νόμπελ από όλο το φάσμα των επιστημών, συνυπέγραψαν μια προειδοποίηση προς την ανθρωπότητα ότι αν δεν ληφθούν μέτρα έγκαιρα, βαδίζουμε ολοταχώς προς την καταστροφή. Εικοσιπέντε χρόνια μετά, πάνω από 15.000 επιστήμονες συνυπέγραψαν μια κοινή, διεπιστημονική μελέτη που αποδεικνύει με τρανταχτό τρόπο πως όχι μόνο δεν έγινε κάποια σημαντική πρόοδος στο διάστημα που μεσολάβησε, αλλά η κατάσταση στο μεταξύ επιδεινώθηκε ραγδαία.
Όπως και άλλες κυβερνήσεις του κόσμου, έτσι και η ελληνική, αγνοώντας αυτές τις προειδοποιήσεις, ψήφισε στις 4 Μαΐου 2020, κατά πλειοψηφία στη βουλή, το νομοσχέδιο "για τον εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας" που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση εν μέσω πανδημίας και απαγόρευσης κυκλοφορίας. Μόλις μια εβδομάδα πριν την τελική ψήφισή του νομοσχεδίου αυτού, προστέθηκαν ακόμα 64 άρθρα τα οποία δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ. "Ψήφισαν και πέρασαν νύχτα μια σειρά από καταστροφικές διατάξεις, σε χαλί στρωμένο από τις προηγούμενες κυβερνήσεις", σχολιάζουν κάποιοι αντιτιθέμενοι. Τι είναι όμως αυτό το νομοσχέδιο που ψήφισε και επέβαλε μόνη της η ΝΔ και γιατί είναι αντίθετο με το συμφέρον μας;
Ο νέος νόμος του υπουργού περιβάλλοντος Κωστή Χατζηδάκη επιτρέπει τις εξορύξεις υδρογονανθράκων σε περιοχές του δικτύου Natura 2000, οι οποίες υποτίθεται ότι προστατεύονται για την διαφύλαξη της βιοποικιλότητας και των φυσικών οικοτόπων για χιλιάδες είδη χλωρίδας και πανίδας. Καταργεί τον λόγο (και τον ρόλο) των κατά τόπους αυτοτελών φορέων διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών, αποκλείοντας με αυτόν τον τρόπο το δικαίωμα γνώμης των τοπικών κοινωνιών απέναντι στην υποβάθμιση της ζωής τους, και αφήνει την διαχείριση των περιοχών αυτόν στα χέρια ενός ενιαίου κεντρικού υπερφορέα λήψης αποφάσεων. Οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων των εξορύξεων και κάθε άλλης μεταλλευτικής δραστηριότητας περνάνε στη δικαιοδοσία ιδιωτών αξιολογητών οι οποίοι αμείβονται από τους ίδιους τους επενδυτές (σύμφωνα με το γνωστό Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει). Ιδιώτες θα γνωμοδοτούν για επενδύσεις ιδιωτών και θα δίνουν άδειες για την ολική καταστροφή των περιοχών Natura, με τις επευφημίες του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ), που δήλωσε ότι "στην Ελλάδα έχουμε πάρα πολλές τέτοιες περιοχές". Αυτή τη στιγμή είναι προ των πυλών η αδειοδότηση 5.514 ανεμογεννητριών εντός των περιοχών Natura.
Ήδη, σχεδόν διπλασιάστηκε από 4.600 ευρώ σε 8.314 ευρώ ο μηνιαίος μισθός των στελεχών της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων, την ίδια στιγμή που η φτώχεια και η ανεργία μαστίζει τα σπίτια μας (πιο ισοπεδωτικά από ποτέ λόγω των συνεπειών της πανδημίας). Οι επίδοξοι επιχειρηματίες της πράσινης ανάπτυξης (όπως η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε) με το πρόσχημα της εξάλειψης της περιττής γραφειοκρατίας, θα απαλλάσσονται της αδειοδότησης και θα περιορίζονται σε απλή γνωστοποίηση των επιχειρηματικών τους σχεδίων. Δεν θα περιμένουν γνωμοδότηση αρμοδίων φορέων. Απλά θα ενημερώνουν. Οι ήδη υφιστάμενες αδειοδοτήσεις έργων όπως αυτών της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. θα παίρνουν παράταση από τα 10 στα 15 χρόνια και η ανανέωση τους θα γίνεται με διαδικασίες εξπρές. Οι βιομηχανικές επιχειρήσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) επίσης θα μπορούν να επεκταθούν μέσω απλής βεβαίωσης του (ξε)πουλημένου σε ιδιώτες ΑΔΜΗΕ, χωρίς αδειοδότηση. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, όπου σήμερα δεν υπάρχουν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά πάρκα, θα φυτρώσουν και η περιβαλλοντική ερημοποίηση γύρω από τις εγκαταστάσεις αυτές θα ενταθεί. Σημαίνει επίσης ότι το ρεύμα, το οποίο πληρώνουμε ήδη πολύ ακριβά, θα γίνει ακριβότερο.
Οι δασικοί χάρτες - άρα και η δασική προστασία - θα πάψουν να ισχύουν, και στις δασικές εκτάσεις θα επιτρέπεται με φωτογραφικές διατάξεις η βιομηχανική δραστηριότητα. Η αυθαίρετη δόμηση σε ρέματα θα νομιμοποιηθεί απόλυτα, αυξάνοντας τον κίνδυνο πλημμυρών, ακόμα και σε περιοχές που κρίνονται αναδασωτέες μετά από πυρκαγιές, για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Στους κυνηγούς - ψηφοφόρους θα δοθεί η απόλυτη ελευθερία για κυνήγι ακόμα και σε χαρακτηρισμένα καταφύγια άγριας ζωής. Τα ρέματα των περιαστικών περιοχών, στα οποία θα μεταφέρονται τα απόβλητα των βιομηχανικών εγκαταστάσεων, θα γίνουν χωματερές. Η ανάθεση διαχείρισης απορριμμάτων (το γνωστό σε όλους μας ζήτημα των ΧΥΤΑ) φεύγει από την τοπική αυτοδιοίκηση και περνάει στα χέρια ανώνυμων εταιριών. Επίσης, στα πλαίσια του νέου νόμου, προβλέπεται η άρση των περιορισμών δόμησης στο κέντρο της Αθήνας, επιτρέποντας έτσι στους μεγαλοξενοδόχους του του Real Estate να χτίσουν περισσότερα και μεγαλύτερα ξενοδοχεία "για να πάρει ζωή το κέντρο της Αθήνας", την ίδια στιγμή που άστεγοι πεθαίνουν κάθε μέρα στο δρόμο, εκτοπισμένοι και περιθωριοποιημένοι από τα σχέδια "εξευγενισμού" του ιστορικού κέντρου. "Είναι προφανές ότι η πρόθεση του νομοσχεδίου είναι και να διευκολύνει σημαντικά επενδυτικά σχέδια που σήμερα λιμνάζουν σε διάφορα συρτάρια". Με άλλα λόγια, "Business as usual", δια στόματος Μητσοτάκη.
Αυτή είναι διαχρονικά η ατζέντα για την περιβαλλοντική διαχείριση, η μετατροπή του περιβάλλοντος σε μια απέραντη βιομηχανική ζώνη, η επιβολή πολιτικών θανάτου για το φυσικό κόσμο, τα ζώα και τους ανθρώπους. Τα κράτη προσπαθούν να πείσουν τις κοινωνίες για την αναγκαιότητα της "βιώσιμης ανάπτυξης", της προσέλκυσης επενδύσεων και την ιδιωτικοποίηση μέχρι και του αέρα που αναπνέουμε, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της ανεργίας. Ειδικά στην εποχή των συνεπειών της πανδημίας, μέσα σε ένα γενικευμένο κλίμα φόβου και ανασφάλειας, προσπαθούν να μας πείσουν ότι η λεηλάτηση των ζωών μας γίνεται για το συμφέρον μας, και μας ζητούν υπομονή, πειθαρχία και θυσίες. Το αφήγημα είναι επενδεδυμένο με παραπλανητικούς όρους όπως "πράσινη βιώσιμη αειφόρος ανάπτυξη", οι οποίοι όμως δεν σημαίνουν κάτι άλλο από άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας, εκεί όπου "επενδύσεις" σημαίνει μίζες, ιδιωτικοποιήσεις και συσσώρευση κεφαλαίου. Εκεί όπου "ανάπτυξη" σημαίνει φτώχεια, ανεργία, καταλήστευση του φυσικού πλούτου, μόλυνση και θάνατο. Εκεί όπου η επέλαση στη φύση κορυφώνεται χρόνο με το χρόνο, ενώ το βιοτικό επίπεδο καταρρέει.
Τη στιγμή που μια τέτοιου βεληνεκούς υγειονομική κρίση μας φέρνει αντιμέτωπους με τις έμμεσες συνέπειες της παγκόσμιας οικολογικής καταστροφής, τα κράτη προωθούν τα σχέδιά τους ως έξοδο από την κρίση, ως μέρος της επανεκκίνησης της οικονομίας, ως ευκαιρία. Ακόμα κι' όταν συνεχίζουν την καταστροφική τους πολιτική και επιχειρούν να καταστείλουν κάθε φωνή αντίστασης, όπως έκαναν στη Χαλκιδική, στη Λευκίμμη, στα Άγραφα και σε όλη σχεδόν την Ήπειρο, στο Ιόνιο και όπου αλλού οι κοινωνίες αντιδρούν. Ίσως γιατί νομίζουν ότι η κοινωνία βλέπει μόνο το τυρί χωρίς να βλέπει και τη φάκα.
Πηγή: Αρχικό κείμενο via Πρωτοβουλία Αθήνας ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων at alerta.gr
Σχετικοί σύνδεσμοι:
ΤΟ (ΑΝΤΙ)ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ: https://filikaki-blog.blogspot.com/2020/05/blog-post_11.html
ΑΝΤΙπεριβαλλοντικό Νομοσχέδιο (info album): https://m.facebook.com/kaki.primikiri.12/albums/123010002715995/
Γιατί οι εξορύξεις υδρογονανθάκων είναι επικίνδυνες και επιζήμιες για το περιβάλλον και την οικονομία (σύντομο ηχητικό): https://soundcloud.com/user-61902808/eoi4m6wirzy3
#aposyre_to - #to_akyronoume
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου