Η κολύμβηση με αιχμάλωτα δελφίνια βλάπτει σοβαρά την υγεία (βίντεο)

Δύο μικρά ντοκιμαντέρ από την μη κερδοσκοπική ιδιωτική πρωτοβουλία Scuba Film Factory [site, Fb, youtube]

 

Ι. Swimming With Dolphins, The Dark Secrets Surrounding Dolphins

https://youtu.be/NyvKQVIJdes

 

Αυτό το βίντεο αναφέρεται στις ασθένειες που μπορούν να μεταδοθούν από τα θαλάσσια θηλαστικά στους ανθρώπους - και αντιστρόφως. Εμφανίζονται ο γιατρός μικροβιολόγος, Rustam Aminov, η βιολόγος θαλάσσιων θηλαστικών Naomi Rose, ο συνιδρυτής της οργάνωσης Orca Network Howard Garrett, και οι πρώην εκπαιδευτές δελφινιών Rick Trout, Russ Rector και Christopher Porter*. 

ΙΙ. The Truth Behind Swimming with Dolphins

https://youtu.be/h46hPCTCzns

Οι περισσότεροι άνθρωποι υποστηρίζουν ότι "αγαπούν" τα δελφίνια, ελάχιστοι όμως έχουν σκεφτεί τους κινδύνους που εμπεριέχει η κολύμβηση μαζί τους σε συνθήκες αιχμαλωσίας, τόσο για τους τους ίδιους όσο και για τα ζώα. Σ' αυτό το βίντεο εμφανίζονται ο γιατρός μικροβιολόγος, Rustam Aminov, η βιολόγος θαλάσσιων θηλαστικών Naomi Rose, ο συνιδρυτής της οργάνωσης Orca Network, Howard Garrett, οι πρώην εκπαιδευτές Rick Trout και Ric O'Barry, και οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των ζώων Jimi Long, Barbara Napoles (dolphinelle) και Zach Affolter (thedodo)**. 

 

Σχετικοί σύνδεσμοι

• Best of ScubaFilmFactory: https://www.youtube.com/playlist?list=PLU_kilv65dsX2VadmNK-aNms44WL_R6Ns
  

• http://www.scubaff.com/
  

• https://m.facebook.com/scubafilmfactory/

• http://www.scubaff.com/short-documentaries/ 

• http://www.scubaff.com/order-cetacea/

• https://www.youtube.com/user/ScubaFilmFactory
  

• The Dark Secrets Surrounding Dolphins

 

• Swimming with dolphins https://en.wikipedia.org/wiki/Swimming_with_dolphins
  

• If You Love Dolphins, Don’t Ever Pay to Swim With Them https://www.peta.org/features/never-swim-with-dolphins/
  

• Swimming with dolphins? Read this first https://www.underwatermexico.com/en/swimming-with-dolphins-read-this-first/
  

• 5 Reasons You Should Never Swim With Dolphins on Vacation https://www.worldanimalprotection.us/blogs/5-reasons-you-should-never-swim-dolphins-vacation
  

• Κι' εδώ η σάχλα σε όλο της το μεγαλείο αλά Ελληνικά: α) 2015: Photo, Είδηση, Βίντεο και β) 2021

*The documentary was made on the basis of the research of publications available to the public on diseases of marine mammals and cases of transmission to people and vice versa. We'd like to say a huge thank to all our consultants and interviewees Dr. Naomi Rose - marine mammal scientist, Dr Rustam Aminov - microbiologist, Howard Garrett - orca network director, Rick Trout - former trainer, Russ Rector - former trainer, and Christopher Porter - former Trainer. The task of our film was to explain people that swimming with dolphins in captivity is not safe for the dolphins as well as for the participants. We hope the video will help people to understand what is behind the scenes of the dolphin swimming programs and act correspondingly. An updated version please watch here: "The Truth Behind Swimming with Dolphins"

**Just ask around "who loves dolphins?" Most likely almost everybody loves dolphins, but what "loving dolphins" really means? This question cannot be answered easily… If you would ask another question "Is it safe to swim with dolphins in captivity?", you may be amazed by the fact that most people, maybe even you, have never thought about it… "It’s safe to be around with  dolphins" is a kind of imprinted in our subconscious. Is it so? Is it safe for you and for dolphins? This documentary will help you to make clear the ambiguous situation surrounding this type of entertainment. The interviewees: Jimi Long, Dr. Rustam Aminov, Rick Trout, Ric O'Barry, Howard Garrett, Dr. Naomi Rose, Russ Rector, Barbara Napoles, Zach Affolter.  

 

Σχετικοί σύνδεσμοι: CAN WE "PET" DOLPHINS? at https://bit.ly/3jtXodq, Κολύμπι με δελφίνια - Δελφινοθεραπεία (DAT) at https://bit.ly/2Zeq7LU  

Για την κολύμβηση με δελφίνια στο Μεξικό και όχι μόνο...

Το Μεξικό είναι ένας από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς, και συγκεντρώνει κάθε χρόνο πολλά εκατομμύρια επισκεπτών από όλον τον κόσμο. Στην τουριστική βιομηχανία της χώρας συμπεριλαμβάνονται 40 δελφινάρια και 19 εγκαταστάσεις που προσφέρουν κολύμβηση με δελφίνια. Οι εγκαταστάσεις αυτές συνεργάζονται με τοπικά ξενοδοχεία, και υποστηρίζονται από κέντρα καταδύσεων και διάφορες άλλες επιχειρήσεις οι οποίες αυτοπροσδιορίζονται ως "οικο-τουριστικές", κάτι που απέχει πολύ απ' την αλήθεια. Το παγκόσμιο marketing και οι ταξιδιωτικοί οδηγοί που διαφημίζουν όλο αυτό το αλληλοτροφοδοτούμενο σύμπλεγμα δραστηριοτήτων, στην πραγματικότητα δεν προάγουν την περιβαλλοντική εκπαίδευση και τον οικοτουρισμό αλλά την κατανάλωση.

Οι εγκαταστάσεις κολύμβησης με δελφίνια, που  βρίσκονται συνήθως κοντά ή και μέσα στην θάλασσα και υπόσχονται στους επισκέπτες αξέχαστες εμπειρίες, είναι ιδιαιτέρως δημοφιλείς για τους τουρίστες που επιζητούν εξωτικές αποδράσεις, αγνοώντας τα επιστημονικά δεδομένα και την κακοποίηση που εμπεριέχεται σε κάθε μορφή αιχμαλωσίας των δελφινιών.

Τα τελευταία χρόνια, μέλη της παγκόσμιας εκστρατείας Empty the Tanks, στα πλαίσια της οποίας δραστηριοποιούνται και στο Μεξικό ντόπιοι και ξένοι εθελοντές, σε συνεργασία με ανθρώπους που έχουν εργαστεί σε τουριστικές επιχειρήσεις με δελφίνια και έχουν βιώσει την κατάσταση εκ των έσω (whistleblowers), έχουν προβεί σε ανατρεπτικές αποκαλύψεις για την υγεία και την ευζωία των δελφινιών. Είτε έχουν γεννηθεί στην αιχμαλωσία ή έχουν συλληφθεί από την θάλασσα*, και είτε συμμετέχουν σε παραστάσεις ή σε οποιανδήποτε μορφή εξαναγκαστικής αλληλεπίδρασης με τους ανθρώπους, τα ζώα αυτά βρίσκονται κάτω από χρόνιο, συνεχές και παρατεταμένο στρες, εκδηλώνουν στερεοτυπικές συμπεριφορές, αρρωσταίνουν και πεθαίνουν πρόωρα. 

Οι συνηθέστερες αιτίες των θανάτων είναι η πνευμονία, το σηπτικό σοκ, οι μυκητιακές λοιμώξεις, η ασφυξία και ο πνιγμός, οι καρδιακές προσβολές, οι φαρμακευτικές και χημικές τοξικώσεις, οι τραυματισμοί, οι πολλαπλές ανεπάρκειες ζωτικών οργάνων, και ο καρκίνος. Όπως οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις καταμαρτυρούν, τα ζώα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με το δέρμα, τους πνεύμονες και τα μάτια τους, εξαιτίας των αντισηπτικών που προστίθενται στο νερό και την παρατεταμένη έκθεση στον καυτό ήλιο, ενώ η φαρμακευτική αγωγή που τους χορηγείται (σχεδόν σε καθημερινή βάση) όχι μόνον δεν προστατεύει την υγεία τους αλλά τα οδηγεί πιο γρήγορα στην κατάρρευση. 

Μια χώρα όπως το Μεξικό έχει την δυνατότητα να προσφέρει πολλές ευκαιρίες αληθινής γνωριμίας με δελφίνια στο φυσικό τους περιβάλλον και αληθινό οικοτουρισμό, αρκεί να γίνει κατανοητό ότι ο οικοτουρισμός προϋποθέτει Παιδεία και Σεβασμό, Διατήρηση και Προστασία, σε αντίθεση με την Αιχμαλωσία που εμπεριέχει Εκμετάλλευση και Κακοποίηση. 

Αυτές τις μέρες (25 έως και 29 Οκτωβρίου 2021), τα μέλη της καμπάνιας Empty the Tanks - Capitulo Mexico, σε συνεργασία με διεθνώς αναγνωρισμένους επιστήμονες και εμπειρογνώμονες, προσκαλεί την παγκόσμια κοινότητα σε μια σειρά διαδικτυακών σεμιναρίων με θέμα την νοημοσύνη, την αιχμαλωσία, την εμπορική διακίνηση, και την απελευθέρωση δελφινιών και άλλων κητωδών. 

Τα σεμινάρια θα πραγματοποιηθούν από τις 25 μέχρι και τις 29 Οκτωβρίου. Ομιλητές οι: Lori Marino ( νευροεπιστήμων, διδάκτωρ βιοψυχολογίας και πρόεδρος του Whale Sanctuary Project), Naomi Rose (βιολόγος θαλασσίων θηλαστικών για το Animal Welfare Institute), Femke den Haas (μέλος του Dolphin Project στην Ινδονησία και ιδρυτικό μέλος του Jakarta Animal Aid Network), Jeffrey Ventre και Samantha Berg (πρώην εκπαδευτές της SeaWorld). 

Λεπτομέρειες εδώ: https://emptythetanks.org/webinar  

Πηγές

• Empty the Tanks Mexico - exposing the cruelty of dolphin captivity in Mexico: https://emptythetanks.org/mexico/

• The Truth Behind Mexico’s Swim-with-Dolphins Industry: dolphinproject/mexico

• Dolphins Exploited at Delphinus in Mexico: dolphinproject/dolphins-exploited

• Dolphins from the Taiji drive hunts were sold to Mexico-based Cabo Adventures in 2005: dolphinproject/captivity-industry 

• https://emptythetanks.org/ 

• https://m.facebook.com/EmptyTheTanksOfficial

• https://m.facebook.com/emptythetanksmexico 

• Dolphin Project (Fb)
  

• From the Dolphin's Point of View

• The Whale Sanctuary Project (Fb) 

 

Image 1 at https://bit.ly/3jx19P2

Image 2 at https://bit.ly/3nqLrWX

 

 

*Swimming With Captive Dolphins (Where did the dolphins come from?) dolphinproject/swimming-with-dolphins

Μια συχνή δικαιολογία στην οποία καταφεύγουν οι επιχειρήσεις, όταν δέχονται αρνητική κριτική, είναι προέλευση των δελφινιών τους. Υποστηρίζουν ότι τα δελφίνια που γεννιούνται στην αιχμαλωσία υποφέρουν λιγότερο ή και καθόλου γιατί δεν έχουν γνωρίσει ποτέ τίποτα καλύτερο. Αυτό όμως είναι μόνον η μισή αλήθεια. Αν και καταβάλλονται μεγάλες προσπάθειες αναπαραγωγής στην αιχμαλωσία, ένα σημαντικό ποσοστό από τα δελφίνια που διατηρούνται στα δελφινάρια, στα προγράμματα κολύμβησης και στις διάφορες άλλες επιχειρήσεις εκμετάλλευσης, ακόμα και σήμερα, είναι προϊόν αρπαγής από την θάλασσα και εμπορικής διακίνησης. Το 2003, 28 δελφίνια που αιχμαλωτίστηκαν στα νησιά του Σολομώντα μεταφέρθηκαν στο Parque Nizuc Atlantida του Μεξικό, όπου 12 από αυτά πέθαναν μέσα σε πέντε χρόνια, κάποια μάλιστα δεν επιβίωσαν ούτε μια εβδομάδα. Το 2005, σύμφωνα με την πλατφόρμα καταγραφής Ceta-Base, η επίσης Μεξικανική επιχείρηση Cabo Adventures αγόρασε δελφίνια από το περιβόητο Taiji της Ιαπωνίας, όπου είναι αποδεδειγμένο στατιστικά ότι το κυνήγι και η σφαγή των άγριων πληθυσμών υποστηρίζεται άμεσα από την βιομηχανία της αιχμαλωσίας. Σίγουρα, η προσαρμογή των άγριων δελφινιών στις συνθήκες της αιχμαλωσίας είναι πολύ δύσκολη και μετράει μεγάλες απώλειες, η αναπαραγωγή στην αιχμαλωσία όμως έχει επίσης μεγάλο κόστος τόσο για τις μητέρες όσο και για τα μικρά τους. Το 2017, στο Μεξικό γεννήθηκαν συνολικά 46 δελφίνια, από τα οποία 6 ήρθαν στον κόσμο νεκρά, και 8 πέθαναν λίγο μετά την γέννα. Οι αριθμοί αυτοί πιστοποιούν ένα ποσοστό θνησιμότητας 30%, αν και το μαρτύριο δεν τελειώνει εδώ. Πολύ συχνά, τα δελφινάκια χωρίζονται πρόωρα από τις μητέρες τους, προκειμένου αυτές να επιστρέψουν στη "δουλειά" και να αναπαραχθούν ξανά. Αρκετά μικρά υφίστανται επιθέσεις από άλλα δελφίνια με τα οποία συγκατοικούν ή ακόμα και από τις ίδιες τους τις μητέρες, εξ αιτίας των στρεσσικών συνθηκών της αιχμαλωσίας.Όλα τα δελφίνια, ανεξάρτητα από την προέλευσή τους, αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες προσαρμογής στο αφύσικο τεχνητό περιβάλλον, και υφίστανται την ίδια εκπαίδευση που βασίζεται στην στέρηση τροφής (είτε προορίζονται για παραστάσεις ή για κολύμβηση και άλλες εξαναγκαστικές αλληλεπιδράσεις με τους ανθρώπους - οι οποίες μάλιστα είναι και πολύ πιο επικερδείς).  
 

 

Προσαρμογή και απόδοση στα Ελληνικά, Gatouiti για τα Δελφίνια

 

twitter -- facebook

 

Σχετικοί σύνδεσμοι: CAN WE "PET" DOLPHINS? at https://bit.ly/3jtXodq, Κολύμπι με δελφίνια - Δελφινοθεραπεία (DAT) at https://bit.ly/2Zeq7LU  

Η εκμετάλλευση μπορεί να πάρει διάφορες μορφές

Μην είστε αφελείς και μην δείχνετε πάντοτε εμπιστοσύνη σε όρους όπως "κέντρο ερευνών" ή "καταφύγιο". Η εκμετάλλευση μπορεί να πάρει διάφορες μορφές.

"Don't be fooled by marine parks using terms like 'research center' or 'sanctuary'. Dolphin exploitation comes in many forms".
 

 

 

Κέντρο εκμετάλλευσης ή καταφύγιο; Αληθινό καταφύγιο ή πάρκο αναψυχής με δελφίνια; Η πράξη και η πείρα αποδεικνύουν ότι υπάρχει μεγάλη σύγχιση γύρω από αυτές τις έννοιες. Πολλές επιχειρήσεις αυτοαποκαλούνται καταφύγια, παρά το γεγονός ότι εκθέτουν τα ζώα τους ως θέαμα ή τα υποχρεώνουν να συμμετέχουν σε προγράμματα αλληλεπίδρασης με το κοινό. Το Dolphin Project έχει δημοσιεύσει έναν κατάλογο οδηγιών που μπορεί να βοηθήσει τους υποψήφιους επισκέπτες μιας επιχείρησης να κάνουν την διάκριση.

Αληθινό καταφύγιο είναι ένας χώρος όπου ΜΗ απελευθερώσιμα δελφίνια, πρώην αιχμάλωτα της βιομηχανίας των δελφιναρίων, μπορούν να περάσουν την ζωή τους με ηρεμία και αξιοπρέπεια. Είναι ένας τόπος όπου οι ανάγκες των δελφινιών καλύπτονται χωρίς αντάλλαγμα. Εδώ δεν πραγματοποιούνται ούτε παραστάσεις, ούτε προγράμματα αλληλεπίδρασης. Τα δελφίνια σιτίζονται χωρίς την υποχρέωση να εκτελούν εντολές ή να υπακούουν τους φροντιστές τους.

Εδώ οι επισκέπτες δεν πληρώνουν για να βγάλουν αναμνηστικές φωτογραφίες. Τα δελφίνια βρίσκονται περιορισμένα μέσα σε οριοθετημένες θαλάσσιες περιοχές, μακρυά από τα πλήθη, τον θόρυβο των οχημάτων και τις φωνές των ανθρώπων, και όλες οι δραστηριότητες έχουν σκοπό να κάνουν την ζωή τους όσο το δυνατόν πιο φυσική και αυτόνομη. Τα δελφίνια απολαμβάνουν την απαραίτητη φροντίδα και, όπου είναι δυνατόν, οι περιφράξεις τροφοδοτούνται και με ζωντανά ψάρια.

Σε ένα αληθινό καταφύγιο τα δελφίνια θεωρούνται θύματα και όχι "πρεσβευτές"*. Οι επισκέπτες δεν επιτρέπεται ούτε να τα αγγίζουν ούτε να τα χειρίζονται. Ένα αληθινό καταφύγιο διαθέτει ενημερωτικό υλικό που εξηγεί στο κοινό τους λόγους εξ αιτίας των οποίων η αρπαγή από το φυσικό περιβάλλον, ο εγκλεισμός σε δελφινάρια, η αναπαραγωγή, και η όλη εκμετάλλευση των ζώων σε παραστάσεις και διαφόρων ειδών προγράμματα αλληλεπίδρασης βρίσκεται στην λάθος κατεύθυνση.

Ένα αληθινό καταφύγιο έχει ως αρχή να μην χρησιμοποιεί τα δελφίνια για τουριστική "ατραξιόν" με σκοπό την διασκέδαση. Αντιθέτως, ένα αληθινό καταφύγιο υποδέχεται τους επισκέπτες του για να τους εξηγήσει τους λόγους εξ αιτίας των οποίων τα δελφίνια δεν μπορούν να ζήσουν στην αιχμαλωσία. Ένα αληθινό καταφύγιο αναγνωρίζει ότι τα δελφίνια πρέπει να ζουν στις θάλασσες, άγρια και ελεύθερα, και ότι ο δικός του ρόλος είναι να προσφέρει μια όσο το δυνατόν καλύτερη ζωή σε όσα από αυτά δεν είναι απελευθερώσιμα.

Ένα αληθινό καταφύγιο δεν λέει ποτέ στους επισκέπτες ότι τα δελφίνια του μπορούν να φύγουν όποτε το θελήσουν, γιατί γνωρίζει ότι η επιβίωση των μη απελευθερώσιμων δελφινιών εξαρτάται από τους φροντιστές τους. Σε ένα αληθινό καταφύγιο δεν επιτρέπεται η αναπαραγωγή, γιατί κανένα δελφίνι δεν έχει νόημα να γεννιέται στην αιχμαλωσία.

Ένα αληθινό καταφύγιο ζώων δεν δέχεται δωρεές από αυτούς που εκμεταλλεύονται τα ζώα. Ένα καταφύγιο δελφινιών δεν δέχεται δωρεές από την βιομηχανία της αιχμαλωσίας ούτε από την αλιευτική βιομηχανία του τόνου. Και ευελπιστεί ότι οι επισκέπτες του θα φύγουν από εκεί με περισσότερη ενημέρωση και θα εξηγήσουν και σε άλλους πόσο λάθος είναι οι επισκέψεις στα δελφινάρια και στα προγράμματα κολύμβησης με δελφίνια.

Ένα αληθινό καταφύγιο ελαχιστοποιεί την πρόσβαση των επισκεπτών, έτσι ώστε να μην ενοχλούνται τα ζώα, και θέτει επίσης κανόνες σωστής συμπεριφοράς, καθώς η ασφάλεια και η ευζωία των ζώων αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα. Ένα αληθινό καταφύγιο θεωρεί τους επισκέπτες του "μουσαφίρηδες" και τα ζώα του οικοδεσπότες. Οικοδεσπότες που δικαιούνται να ζήσουν στο σπίτι τους με αξιοπρέπεια και σεβασμό. 

 

*Τα δελφινάρια υποστηρίζουν υπερηφάνως ότι τα δελφίνια τους παίζουν ρόλο "πρεσβευτών" ("ambassadors") του είδους και προάγουν την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων, όμως κανένα δελφίνι δεν επιλέγει τέτοια θυσία με την θέλησή του.

Πηγή: Sanctuary, or Marine Park? (facebook)

Απόδοση στα Ελληνικά, Gatouiti για τα Δελφίνια

 

 

ΥΓ. Η αιχμαλωσία αποτελεί κακοποίηση για τα δελφίνια. Τα δελφίνια δεν κακοποιούνται μόνον όταν δίνουν παραστάσεις. Στην Ελλάδα, υπάρχει νόμος που απαγορεύει τις παραστάσεις, εννέα δελφίνια όμως παραμένουν ακόμα αιχμάλωτα στις εγκαταστάσεις του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου. Η τύχη τους είναι αβέβαιη, και η απαγόρευση των παραστάσεων (είτε τηρείται είτε όχι) δεν είναι αρκετή για να προστατέψει ούτε αυτά ούτε και κάποια άλλα που πάντα υπάρχει περίπτωση να εισαχθούν στο μέλλον, είτε στην ίδια επιχείρηση είτε σε κάποια άλλη που ενδέχεται να ανοίξει στα πλαίσια κάποιου κακώς εννοούμενου αναπτυξιακού προγράμματος για τον τουρισμό, όπως γίνεται και σε άλλες χώρες (πάρτε για παράδειγμα το Μεξικό). Για τα ζώα αυτά, υπάρχουν πολλοί τρόποι εκμετάλλευσης όπως προγράμματα κολύμβησης με δελφίνια, δελφινοθεραπεία, προγράμματα ζωγραφικής με δελφίνια, μαθήματα γιόγκα με δελφίνια και άλλα (όπως η πληρωμή για μια selfie μαζί τους), συνεπώς το μόνο αποτελεσματικό μέτρο προστασίας θα ήταν η ολική απαγόρευση της αιχμαλωσίας τους. 

Image via Empty the Tanks - Capitulo Mexico at https://bit.ly/3jr7NXm -- https://bit.ly/2ZjvNV7 

Σχετικοί σύνδεσμοι: CAN WE "PET" DOLPHINS? at https://bit.ly/3jtXodq, Κολύμπι με δελφίνια - Δελφινοθεραπεία (DAT) at https://bit.ly/2Zeq7LU, https://mbasic.facebook.com/221309034580729/photos/pb.100064330554100.-2207520000/2863343323710607/

Απαγορευμένα δελφίνια;

 Ιστορίες για δελφίνια, από το 2013 μέχρι σήμερα https://gatouiti-blog.blogspot.com/2021/08/blog-post_26.html

H αλήθεια δεν ελευθερώνει μόνο τα ζώα αλλά και το μυαλό των ανθρώπων... (βίντεο)

 

Το καλοκαίρι του 1970, κατά την διάρκεια μιας πάρα πολύ βίαιης επιχείρησης έξω απ' τις ακτές της πολιτείας Washington, ένα ολόκληρο κοπάδι από όρκες ξεκληρίστηκε, προκειμένου έξι νεαρά ζώα να αιχμαλωτιστούν για να πουληθούν στα ενυδρεία και τα θαλάσσια πάρκα. Ένα από αυτά επιβιώνει μέχρι και σήμερα, ως ο μεγαλύτερος διασκεδαστής του διασημότερου ενυδρείου που υπάρχει στον κόσμο. Είναι η Lolita ή Tokiatae, το "αστέρι" του αμερικανικού ενυδρείου Miami Seaquarium. 

Κάποτε, πολλοί γονείς οδηγούσαν τα παιδιά τους να παρακολουθήσουν μια παράσταση στο τσίρκο του νερού, κρατώντας τα απ' το χέρι ανάμεσα στο μεγάλο πλήθος των αδαών που πίστευαν πως ήταν "καλοί γονείς". Καθώς όμως ο κόσμος ενημερώνεται όλο και περισσότερο, επιχειρηματικές δραστηριότητες σαν κι' αυτήν καταδικάζονται πλέον ως απαράδεκτες. Το ντοκιμαντέρ "Lolita, σκλάβα για χάρη της διασκέδασης" (Lolita-Slave-to-Entertainment) καταδύεται στον σκοτεινό βυθό μιας βιομηχανίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, παρουσιάζοντας την ζωή μιας όρκας που επιβιώνει εδώ και πενήντα χρόνια αιχμαλωτισμένη μέσα σ' ένα δίχτυ ψεύδους. 

Το ντοκιμαντέρ βγήκε στον αέρα τον Ιανουάριο του 2003, και θαλάσσια πάρκα εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα. Όμως, με την αποκάλυψη και την διάδοση της αλήθειας, ο χρόνος που τους απομένει πλέον μετράει αντίστροφα. Γιατί, σε κάθε σκεπτόμενη και περισσότερο ηθική κοινωνία, η αλήθεια δεν ελευθερώνει μόνον το μυαλό των ανθρώπων αλλά και τα τα ζώα. 

Lolita The Killer Whale: Slave to Entertainment - full movie

https://youtu.be/LaPmkL4kN48

Επιλεκτικές αναφορές 

• wikipedia 

• http://orcanetwork/Lolita

• From All Creatures Book and Video Review Guide: https://www.all-creatures.org/book/r-lolita.html

• Lolita slave to entertainment -- facebook

 

Στις μέρες μας, παραπληροφόρηση και διαπλοκή κρατούν ακόμα ανοικτό το διασημότερο ενυδρείο του κόσμου. Σάπια ψάρια, πληγές, βρώμικο νερό: Αυτά είναι τα ευρήματα της επιθεώρησης στο ενυδρείο του Μαϊάμι, όπου περνάει εδώ και 50 χρόνια την ζωή της, αιχμάλωτη, η διάσημη όρκα που έχει το όνομα Λολίτα. Η Λολίτα υπολογίζεται ότι είναι σήμερα 56 ετών και βρίσκεται στο Μαϊάμι από τότε που αιχμαλωτίστηκε από τον Ειρηνικό Ωκεανό, εκείνο τον Αύγουστο του 1970. Το σαγόνι της είναι πληγωμένο από τα ακροβατικά που την υποχρεώνουν κάθε τόσο να κάνει, και άσπρες γραμμώσεις μέσα στα μάτια της φανερώνουν την οδυνηρή επίδραση της χλωρίνης... Εξετάσεις αίματος δείχνουν φλεγμονή, ενώ τώρα τελευταία έχει μειωθεί και η ποσότητα της τροφής της. Μετά το τέλος της παράστασης, άνθρωποι όλων των ηλικιών, ανυποψίαστοι και αδαείς, μαζεύονται γύρω απ' την δεξαμενή της. Απλώνουν τα χέρια τους προς το μέρος της, την φωτογραφίζουν και την βιντεοσκοπούν, ενώ το προσωπικό ασφαλείας του ενυδρείου προσπαθεί να τους απομακρύνει. Η Λολίτα υπομένει μαρτυρικά, χωρίς να βρίσκει καταφύγιο πουθενά, ούτε από τον θόρυβο, ούτε από τα πλήθη, ούτε καν απ' τον ήλιο που καίει το δέρμα και τα μάτια της. Κι' όταν το ενυδρείο κλείνει και τα φώτα σβήνουν, αποσύρεται στην απέραντη και ατελείωτη μοναξιά της. Προσπάθειες επιστημόνων και φιλοζωικών οργανώσεων να της προσφέρουν μια καλύτερη ζωή, πέφτουν χρόνια τώρα στο κενό. "Οι κτηνίατροι και οι φροντιστές μας κάνουν ό,τι μπορούν για να προσφέρουν την καλύτερη φροντίδα στα ζώα μας", δηλώνουν οι εκπρόσωποι της επιχείρησης. [Rotting fish, injuries, dirty water: Feds find care violations at Miami Seaquarium for captive orca Tokitae: seattletimes, Oct. 16, 2021, via Stop Attica Zoological Park Dolphinarium (Athens - Greece) -- ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ-ΤΣΙΡΚΟ ΣΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ]

 

ΥΓ. Αυτά που αποκαλύπτει η έκθεση επιθεώρησης είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου. Φαίνεται ότι, στις επιχειρήσεις που διατηρούν θαλάσσια θηλαστικά για να διασκεδάζουν το κοινό, δεν υπάρχει διαφάνεια, και οι περισσότερες ανακοινώσεις τους δεν έχουν σκοπό να αναδείξουν αλλά να συγκαλύψουν την αλήθεια. Φαίνεται ότι το Miami Seaquarium έχει μεγάλο και βεβαρυμένο παρελθόν. Η λειτουργία του ήταν πάντοτε άκρως απόρρητη, οχυρωμένη πίσω από κλειστές πόρτες, με απόλυτη αδιαφάνεια. Κανείς εργαζόμενος μέσα σ' αυτό δεν τολμούσε να αποκαλύψει την παραμικρή λεπτομέρεια για όσα συνέβαιναν, γιατί ήξερε ότι θα δεχόταν νομικές διώξεις και απειλές, και κανείς δεν μπορούσε να ελέγξει ποτέ την ευζωία των θηλαστικών, των ψαριών, των πουλιών και των ερπετών που ζουν φυλακισμένα εκεί [orcanetwork/Lolita]. Μάθετε την ιστορία του και διαδώστε την σε φίλους και γνωστούς. Δείτε πόσα ζώα έχουν υποφέρει και πεθάνει εκεί. Δείτε περισσότερα για τη Lolita. 

TAKE ACTION!

 

twitter

 

"Granny's Clan: A Tale of Wild Orcas", ένα επιστημονικό παραμύθι (βιβλίο κατάλληλο για παιδιά και εκπαιδευτικούς)

Φαντάσου να ήσουν το μωρό στην οικογένεια μιας όρκας που κολυμπάει στους απέραντους μεγάλους ωκεανούς... Θα ζούσες με τα ξαδέρφια και την σχεδόν εκατοχρονίτισσα γιαγιά σου, που αγαπάει όλα τα παιδιά και προσπαθεί να τους διδάξει την αξία της φιλίας και της συνεργασίας, και να τους δώσει τα εφόδια που χρειάζονται στο δύσκολο ταξίδι της επιβίωσης... 

Βασισμένο σε έγκυρα επιστημονικά δεδομένα*, το βιβλίο της Dr. Sally Hodson ταξιδεύει τους μικρούς αναγνώστες στην περιπέτεια της αληθινής ζωής μιας οικογένειας από όρκες, καθώς καλωσορίζουν το καινούργιο τους μωρό, βλέπουν με τον ήχο, κυνηγούν σολωμούς, παίζουν, επικοινωνούν, αντιμετωπίζουν κινδύνους και έρχονται σε σύγκρουση με τους ανθρώπους. Η όρκα, που είναι το μεγαλύτερο δελφίνι της θάλασσας, είναι ένα θαλάσσιο θηλαστικό που χαρακτηρίζεται από μεγάλη ευφυία και περίπλοκη κοινωνική οργάνωση. Μέσα στην πυρηνική μητριαρχική οικογένεια, το κάθε άτομο έχει την δική του μοναδική προσωπικότητα και τον ξεχωριστό του ρόλο. Στις σελίδες του βιβλίου, οι όρκες που ανήκουν στην οικογένεια της γιαγιάς Granny περνούν ολόκληρη την ζωή τους μαζί, και οι οικογενειακές τους σχέσεις είναι πάρα πολύ σημαντικές για την επιβίωση. Μοιράζονται το φαγητό, επικοινωνούν μεταξύ τους, κουβεντιάζουν στην ιδιαίτερη δική τους διάλεκτο και φροντίζουν τα μικρά τους. Η όρκα Granny ασχολείται ιδιαιτέρως με τα εγγόνια της, τα διδάσκει και παίζει μαζί τους, όπως ακριβώς οι ανθρώπινες γιαγιάδες. 

Περισσότερα εδώ: gatouiti και εδώ: filikaki

 

Image at http://www.sallyhodson.com/images/grannysclan_guide.pdf 

 

*Η Granny δεν είναι προϊόν μυθοπλασίας αλλά υπαρκτό (μη ανθρώπινο) πρόσωπο. Πρόκειται για την πιο ηλικιωμένη όρκα που έχει καταγραφεί ποτέ από τους επιστήμονες (που την παρακολουθούσαν χρόνια και την αναγνώριζαν από το χαρακτηριστικό άσπρο σημάδι σαν μισοφέγγαρο στο ραχιαίο της πτερύγιο) στα νερά του βορειοανατολικού Ειρηνικού, ως όρκα J-2. Στις 2 Ιουλίου 2011 μάλιστα, στο νησί San Juan, έξω από τις ακτές της πόλης Seattle, διοργάνωσαν πάρτυ για να γιορτάσουν τα εκατοστά της γενέθλια [Grandma J2’s Birthday Party]! Η συγγραφέας αναφέρει ότι, σε κάποια έξοδό της με ένα σκάφος παρατήρησης κητωδών, η Granny κολύμπησε παράπλευρα, ανασήκωσε το κεφάλι της έξω από το νερό και την κοίταξε στα μάτια. Αυτή η εμπειρία στάθηκε και η αφορμή της συγγραφής του βιβλίου. 

Σύμφωνα με τους επιστήμονες που μελετούν τις ελεύθερες όρκες εδώ και πολλές δεκαετίες, η Granny ήταν μέλος ενός ολιγομελούς πληθυσμού από όρκες που κατοικούν στο βορειοανατολικό τμήμα του Ειρηνικού Ωκεανού (χάρτης), και έχει αναγνωριστεί ως κινδυνεύων από την Αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (southern resident killer whales). Ο πληθυσμός αυτός (clan, δηλαδή φυλετική ομάδα) περιλαμβάνει τρείς επιμέρους υποομάδες (pods, δηλαδή μητριαρχικές οικογένειες) - την J με 23 μέλη, την K με 18 μέλη και την L με 35 μέλη. Έχει διαπιστωθεί ότι τα μέλη της καθεμιάς από τις τρείς αυτές υποομάδες επικοινωνούν μεταξύ τους εκφέροντας διαφορετικούς ήχους (vocalizations) που έχει εκτιμηθεί ότι αντιστοιχούν σε τρεις ξεχωριστές διαφορετικές διαλέκτους! Πιστεύεται ότι οι "διάλεκτοι" έχουν προκύψει από τις διαφορετικές διατροφικές προτιμήσεις (διατροφική κουλτούρα) και τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίον αυτά τα θαλάσσια αρπακτικά κυνηγούν και συλλαμβάνουν τα θηράματά τους. [δείτε "How do orcas communicate" at wildorca]

Σημειωτέον ότι, στα κητώδη, η αναγνώριση των ατόμων γίνεται με την μέθοδο της φωτοταυτοποίησης, η οποία βασίζεται στα μοναδικά σημάδια που υπάρχουν στο ραχιαίο πτερύγιο και την ουρά του καθενός από αυτά.  
 

 

twitter: https://bit.ly/3pbmXDu

ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ-ΤΣΙΡΚΟ ΣΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ 

Stop Attica Zoological Park Dolphinarium (Athens - Greece) 

 

 

 

Ο ρόλος της εμμηνόπαυσης στην μητριαρχική κοινωνία της όρκας (βίντεο)

Μια πολύ συχνή ερώτηση που δέχονται οι κτηνίατροι από κηδεμόνες που έχουν θηλυκά σκυλιά είναι το αν το ζώο τους, με την πάροδο της ηλικίας, θα σταματήσει να έχει "περίοδο". Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Τα σκυλιά δεν μπαίνουν ποτέ στην "εμμηνόπαυση". Σε αντίθεση με τον άνθρωπο, στα περισσότερα θηλαστικά η διάρκεια της ζωής ταυτίζεται με την διάρκεια της αναπαραγωγικής δυνατότητας. Που σημαίνει ότι, όσο ζουν, έχουν την δυνατότητα να τεκνοποιήσουν ή, με άλλα λόγια, ότι το τέλος της αναπαραγωγικής δυνατότητας συμπίπτει με το τέλος της ζωής. Το ίδιο ισχύει και για τις γάτες.

Ο άνθρωπος όμως δεν είναι η μόνη εξαίρεση σ' αυτόν τον κανόνα. Στο ζωικό βασίλειο, έχουν βρεθεί και άλλα είδη των οποίων η ζωή παρατείνεται πέρα από την ηλικία αναπαραγωγής, και το φαινόμενο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε είδη που ζουν σε ομάδες με στενούς οικογενειακούς δεσμούς. Τέσσερα από αυτά ανήκουν στα θαλάσσια θηλαστικά και ειδικότερα στα κητώδη. Πρόκειται για τέσσερα οδοντοκήτη (όχι φάλαινες) και συγκεκριμένα για την όρκα [1, 2, 3], την μπελούγκα [1, 2], το μαυροδέλφινο με κοντό ραχιαίο πτερύγιο (Short finned pilot whale), και το παράξενο και αλλόκοτο narwhal (facts and photos ). Φαίνεται ότι ο λόγος για τον οποίον τα είδη αυτά έχουν το προνόμιο της μακροβιότητας, έχει σχέση με την εξέλιξη που επιτρέπει στα μέλη μιας ομάδας να είναι χρήσιμα ακόμα κι' όταν έχουν πλέον σταματήσει να είναι γόνιμα. Το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής μετά την εμμηνόπαυση έχει παρατηρηθεί στις όρκες. Στην φύση, οι θηλυκές όρκες ωριμάζουν γύρω στα 15 τους χρόνια και γεννούν ένα μικρό κάθε πέντε περίπου χρόνια (κατά μέσο όρο πέντε μικρά σε ολόκληρη την ζωή τους). Σταματούν να τεκνοποιούν σε ηλικία μεταξύ 30 και 40 ετών, μπορούν όμως να ζήσουν μέχρι τα 80 - 90.

Η όρκα είναι ο μεγαλύτερος εκπρόσωπος της οικογένειας των δελφινιών. Εδώ και περισσότερα από τριάντα χρόνια, ο ο καθηγητής Συμπεριφοράς των Ζώων του Πανεπιστημίου Exeter, Dr Darren Croft [exeter.ac.uk/research/centres/crab/] και οι συνεργάτες του μελετούν τις όρκες (Orcinus orca) που ζουν έξω από τις ακτές της Βόρειας Αμερικής, έχοντας ήδη συλλέξει δεδομένα από 600 όρκες. Η έρευνα εξετάζει τους κοινωνικούς παράγοντες που διαμορφώνουν την γονιμότητα και την επιβίωση σε δύο πληθυσμιακές ομάδες του είδους αυτού. 

Η κοινωνική συγκρότηση του είδους είναι ιδιαίτερα περίπλοκη, με δομή μητριαρχική. Το κάθε κοπάδι (pod) αποτελείται συνήθως από το κυρίαρχο θηλυκό και τους απογόνους του (κόρες, εγγόνια και γιούς), που συνδέονται με στενούς οικογενειακούς δεσμούς και παραμένουν μαζί σε ολόκληρη τη ζωή τους, αν και ζευγαρώνουν με άτομα από άλλες ομάδες. Κόρες και γιοί παραμένουν για πάντα κοντά στην μητέρα τους. Οι κόρες ζευγαρώνουν με αρσενικά διαφορετικών ομάδων, και επιστρέφουν στην μητρογονική τους οικογένεια για να γεννήσουν και να μεγαλώσουν τα μωρά τους. Οι γιοί ζευγαρώνουν με θηλυκά επίσης διαφορετικών ομάδων και επιστρέφουν και αυτοί στην μητρογονική τους οικογένεια. Έτσι, μια κόρη σε ηλικία αναπαραγωγής προσθέτει τους απογόνους της στην αρχική ομάδα, ενώ ένας γιός αναθέτει την ανατροφή των απογόνων του στην μητριαρχική ομάδα της θηλυκιάς με την οποία ζευγάρωσε. 

Σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει στα περισσότερα είδη ζώων, όπου τα άτομα ανεξαρτητοποιούνται από τους γονείς τους μετά την ενηλικίωση, οι μητέρες όρκες εξακολουθούν να φροντίζουν τους ενήλικους γιους τους για πάντα. Και, παρά το μεγάλο τους μέγεθος, την δύναμη και τη φήμη τους, τα κορυφαία αρπακτικά του ωκεανού, οι αρσενικές όρκες, είναι τα μεγαλύτερα μαμόθρεφτα του ζωικού βασιλείου. Έχει παρατηρηθεί ότι οι μητέρες είναι ιδιαίτερα προστατευτικές προς του γιούς. Και έχει υπολογιστεί με μαθηματικά μοντέλα ότι, αν μια μητέρα πεθάνει, η πιθανότητα να πεθάνει και ο κάθε ενήλικος γιός της κατά τον αμέσως επόμενο χρόνο αυξάνεται κατά οκτώ φορές (γιατί έχει "κακομάθει" να είναι σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένος από την μητέρα του), ενώ αντιθέτως η πιθανότητα θανάτου της κάθε ενήλικης κόρης της δεν αυξάνεται τόσο σημαντικά. Φαίνεται ότι η προστατευτική συμπεριφορά προς τους γιούς εξυπηρετεί μια οικονομία επιβίωσης, σύμφωνα με την οποία είναι πολύ πιο συμφέρον για την ομάδα να μεταδώσει τα γονίδιά της σε μια άλλη ομάδα, χωρίς να αναλάβει το κόστος της διατροφής των απογόνων.

Οι όρκες που ζουν έξω από τις ακτές της Βόρειας Αμερικής τρέφονται σχεδόν αποκλειστικά με σολωμούς. Καθώς οι σολωμοί μεταναστεύουν επιστρέφοντας στα ποτάμια που γεννήθηκαν για να εναποθέσουν τα αυγά τους, οι όρκες τους ακολουθούν. Για να είναι αποδοτικό το κυνήγι, χρειάζεται συγχρονισμός, και τα γηραιότερα θηλυκά διαθέτουν την εμπειρία και την γνώση που χρειάζεται για να οδηγήσουν το κοπάδι στο θήραμα. Τα θηλυκά άτομα που έχουν σταματήσει να αναπαράγονται είναι τα πλέον κατάλληλα για να παίξουν τον ρόλο "συμβούλων" και καθοδηγητών. 

Βλέπουμε λοιπόν ότι τα θηλυκά που βρίσκονται σε εμμηνόπαυση αποδεικνύονται χρήσιμα για την οικογενειακή κοινωνική τους ομάδα με δύο τρόπους: Ως καθοδηγητές, βοηθούν την ομάδα στην εξασφάλιση της τροφής. Σταματώντας να αναπαράγονται, εξακολουθούν, απερίσπαστες, να φροντίζουν τους γιούς που θα μεταφέρουν τα γονίδιά τους σε άλλες ομάδες. Παράλληλα, δίνοντας την σκυτάλη της αναπαραγωγής στις κόρες τους, προστατεύουν την ομάδα από τον υπερπληθυσμό που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την επάρκεια της τροφής. (ΣτΜ: Σημειωτέον ότι, με μια τέτοια κοινωνική οργάνωση, αποφεύγεται επίσης και η συγγενική αναπαραγωγή - αιμομειξία). 

Στο βίντεο που ακολουθεί, o Dr Croft προσπαθεί να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους οι όρκες έχουν οδηγηθεί σε αυτήν την εξελικτική ιδιαιτερότητα, στα πλαίσια της μητριαρχικής κοινωνικής οργάνωσης του είδους τους. 

 

Orcas are one of only five species known to experience menopause and females can live for many decades after their last calf. The only other mammals reported to exhibit this unusual life history strategy are short-finned pilot whales, belugas, narwhals and humans. The question of why females of any species should stop reproduction before the end of life is a long-standing evolutionary puzzle. Listen to Dr Darren Croft Professor of Animal Behaviour at Exeter University  exploring how and why menopause has evolved in orcas.

 The Evolution of Menopause: Insights From Killer Whales

https://youtu.be/dRRDvZNJ-6g

 

 

Επιλεκτικές αναφορές

• Dr Darren Croft: The Evolution of Prolonged Post-Reproductive Lifespan in a Non-Human Mammal: http://psychology.exeter.ac.uk/research/centres/crab/research/projects/
  

• Why do female orcas live so long after they stop having babies? (15th September 2020): https://uk.whales.org/2020/09/15/why-do-female-orcas-live-so-long-after-they-stop-having-babies/

• Secret social lives of the Southern Residents (June 23, 2021): https://www.wildorca.org/secret-social-lives-of-southern-resident-orcas/ 
  

• Το μεγαλύτερο δελφίνι της θάλασσας

•  wikipedia: Killer whale, Delphinidae, Cetacea, List of cetaceans
  

 

• What can killer whales teach us about the menopause? (11 August 2016): https://www.bbc.com/news/magazine-37025092
  

• Long menopause allows killer whales to care for adult sons (September 13, 2012): https://www.sciencedaily.com/releases/2012/09/120913141415.htm -- https://www.exeter.ac.uk/news/research/title_229397_en.html

• Adult Killer Whales Need Their Mamas, Too (09.14.2012): https://www.wired.com/2012/09/killer-whale-families

• Why do killer whales go through menopause? (September 13, 2012): https://www.nationalgeographic.com/science/article/why-do-killer-whales-go-through-menopause

• ΝΕΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΦΩΤΙΖΕΙ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΟΡΚΑΣ (2012, Facebook): photos -- Οι όρκες ζουν για να φροντίζουν τους "μαμόθρεφτους" γιους τους
  

Miami Seaquarium: Παραπληροφόρηση και διαπλοκή κρατούν ακόμα ανοικτό το διασημότερο ενυδρείο του κόσμου

"There is something profoundly rotten in the state of Florida and Washington"... 

Το Miami Seaquarium, "το καλύτερο ενυδρείο" που βρίσκεται στην Φλόριντα ("Miami's Best Aquarium"), εκεί που "η διατήρηση των ειδών και η εκπαίδευση του κοινού βαδίζουν χέρι με χέρι" ("where conservation and education go hand in hand") είναι ένα από τα παλαιότερα ενυδρεία των Ηνωμένων Πολιτειών όπου, εκτός από δελφίνια, φιλοξενούνται επίσης ψάρια, καρχαρίες, θαλάσσιες χελώνες, πουλιά, ερπετά και θαλάσσιες αγελάδες (Manatee). 

Άπιαστο όνειρο πολυτέλειας και "γκλαμουριάς" περασμένων δεκαετιών για πολλούς αδαείς του αναπτυσσόμενου κόσμου, και παράδειγμα προς μίμηση για "έξυπνους" επιχειρηματίες σε Δύση και Ανατολή, η επιχείρηση άρχισε τη λειτουργία της το 1955 και έγινε ευρέως γνωστή από την τηλεοπτική σειρά "Flipper" που γυρίστηκε στην εγκαταστάσεις της κατά την δεκαετία του '60, προσελκύοντας εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Η θλίψη και ο θάνατος των ζώων που ζουν αιχμάλωτα εκεί, άργησε ωστόσο να βγει στο φως.

Υποχρεωμένα να συνυπάρχουν με άλλα ζώα με τα οποία δεν ταιριάζουν και δεν έχουν επιλέξει, σε ένα περιβάλλον στερημένο από ο,τιδήποτε φυσικό και χωρίς καμία δυνατότητα διαφυγής, τα δελφίνια στο Miami Seaquarium εξακολουθούν, ακόμη και σήμερα, να υποφέρουν για χάρη της διασκέδασης των ανθρώπων. Μεταξύ Μαρτίου 2019 και Απριλίου 2020, πέντε ρινοδέλφινα και ένα νεαρό θαλάσσιο λιοντάρι πέθαναν εκεί. Οι τελευταίοι θάνατοι έγιναν αφορμή μιας επιθεώρησης από την αρμόδια δημόσια αρχή (United States Department of Agriculture's, Animal and Plant Health Inspection Service), τον περασμένο Ιούνιο, η οποία εντόπισε μια σειρά προβλημάτων, όπως καυγάδες και τραυματισμούς στα ζώα, αυξημένο μικροβιακό φορτίο στις δεξαμενές, έλλειψη δυνατότητας των δελφινιών να προστατευτούν από τον ήλιο και απαράδεκτη ποιότητα τροφής (ψάρια επικίνδυνα, σχεδόν σάπια)*. Τα ευρήματα της επιθεώρησης αυτής βγήκαν τις τελευταίες ημέρες στο φως της δημοσιότητας, διατυπωμένα σε μια έκθεση που κοινοποίησε και η PeTA. 

"Είναι μια έκθεση που καίει το θλιβερό απομεινάρι μιας περασμένης εποχής και μια έρευνα που αποκαλύπτει ένα μακρύ ιστορικό ταλαιπωρίας και απαξίωσης των ζώων της θάλασσας που αναγκάστηκαν να επιβίωσουν εκεί", σχολιάζει η ιστοσελίδα orcanetwork. Την θλιβερή αυτή κατάσταση εκθέτει λεπτομερώς και η διακεκριμένη βιολόγος θαλασσίων θηλαστικών Naomi Rose, από το Animal Welfare Institute, ενώ η κτηνίατρος της επιχείρησης, Magdalena Rodriguez, που τόλμησε να εκφράσει δημόσια τις ανησυχίες της για την ευζωία των ζώων, απολύθηκε.

Σ' αυτές τις άθλιες συνθήκες βρίσκεται και η Lolita, η γηραιότερη όρκα που επιζεί σε συνθήκες αιχμαλωσίας από το 1970, και συγκινεί πολλούς υπερασπιστές της ευζωίας και της ελευθερίας των θαλάσσιων θηλαστικών σε ολόκληρο τον κόσμο. Η πρώτη όρκα του ενυδρείου ήταν ο σύντροφος της, ο Hugo, που αιχμαλωτίστηκε το 1968 και πέθανε το 1980 από εγκεφαλικό ανεύρυσμα, χτυπώντας κάθε τόσο το κεφάλι του στα τοιχώματα της δεξαμενής. Από τότε η  Lolita έμεινε μόνη και σήμερα είναι 56 ετών. 

To ενυδρείο είναι πιστοποιημένο από την Ένωση Θαλασσίων Πάρκων και Ενυδρείων (Alliance of Marine Mammal Parks and Aquariums), κάτι για το οποίο η επιχείρηση είναι υπερήφανη και το οποίο προβάλλει ως εγγύση της καλής της λειτουργίας. Σε ποιο βαθμό όμως οι πιστοποιήσεις των αρμοδίων οργάνων και οι έλεγχοι από τις επίσημες δημόσιες αρχές επαρκούν για να προστατέψουν τα ζώα από τον βασανισμό και το κοινό από την παραπληροφόρηση; Φαίνεται ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο "βασίλειο της Δανιμαρκίας"... "There is something profoundly rotten in the state of Florida and Washington", έγραψε στις 5 Οκτωβρίου στο Facebook [fb/story] η Naomi Rose. 

Υπ' όψιν ότι η δεξαμενή της Lolita είναι μικρότερη από τις ελάχιστες διαστάσεις που προβλέπονται από τον νόμο, και ότι το ενυδρείο παραβιάζει και άλλες διατάξεις της Ομοσπονδιακής Αμερικανικής Νομοθεσίας για την Ευζωία των Ζώων (Animal Welfare Act).

 

*Βεβαίως η εικόνα που το ενυδρείο προβάλλει προς τα έξω είναι εντελώς διαφορετική. "Χρειαζόμαστε περισσότερα από 500 κιλά ψάρια για τα θαλάσσια θηλαστικά μας κάθε μέρα, ψάρια αρίστης ποιότητας που τα διαλέγουμε προσεκτικά με τον απλό κανόνα: αν δεν τα κρίνουμε κατάλληλα να φαγωθούν από εμάς τους ίδιους, δεν τα δίνουμε στα ζώα μας"... γράφουν στην σελίδα τους στο Facebook.

 

Πηγές:

• From The Dolphin's Point of View (Facebook): https://bit.ly/3AyjDV2

• Shocking Government Report on Miami Seaquarium: https://whalesanctuaryproject.org/shocking-government-report-on-miami-seaquarium/  (via The Whale Sanctuary Project at https://bit.ly/3FBwlpZ)

• Serious Problems Cited During Miami Seaquarium Inspection: https://www.dolphinproject.com/blog/serious-problems-cited-during-miami-seaquarium-inspection (via Dolphin Project at https://bit.ly/2YHboIZ -- https://bit.ly/3FG6eya)

• Miami Seaquarium - Lolita: https://www.dolphinproject.com/take-action/miami-seaquarium

• Animal Welfare Institute, Compassion Index: https://awionline.org/compassion-index#/396, npr/lolita-miami-seaquarium -- AWI facebook
  

• Editorial comments on the USDA/APHIS Miami Seaquarium Inspection Report from June 8, 2021, released to the public on September 30, 2021: https://www.orcanetwork.org/Main/index.php?categories_file=Lolita -- United States Department of Agriculture, Animal and Plant Health Inspection Service, nspection Report (08 JUN 2021): http://www.orcanetwork.org/Main/PDF/miami-seaquarium-inspection-report-2021.pdf
  

 

Photo at wikipedia

 

twitter at https://bit.ly/3BEni5a

Stop Attica Zoological Park Dolphinarium (Athens - Greece) 

ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ-ΤΣΙΡΚΟ ΣΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ 

 

 

Σχόλιο

Οι κάκιστες συνθήκες διαβίωσης και οι θάνατοι των θαλάσσιων θηλαστικών στην αιχμαλωσία δεν είναι κάτι πρωτοφανές ούτε κάτι καινούργιο, αν και παρέμειναν χρόνια μακρυά από το φως της δημοσιότητας. Τα ελεύθερα δελφίνια προστατεύονται από τον ήλιο περνώντας το 80% του χρόνου τους σε βαθειά κατάδυση, κάτι που στις δεξαμενές είναι εντελώς ανέφικτο, και τα σκίαστρα (αν και όπου υπάρχουν) δεν αρκούν για να τα προστατέψουν. Οι τραυματισμοί από καυγάδες ανάμεσα σε ζώα, τα οποία δεν ταιριάζουν μεταξύ τους και τα οποία δεν έχουν καμία δυνατότητα διαφυγής, είναι επίσης μια αναπόφευκτη συνθήκη, όπως επίσης και η διατροφή με κατεψυγμένα ψάρια τα οποία (εκτός από την αμφίβολη ποιότητα) δεν προσφέρουν επαρκή ενυδάτωση, ενώ το σύστημα καθαρισμού και ανανέωσης του νερού είναι συνήθως προβληματικό. Νερό με υψηλό μικροβιακό φορτίο ή μεγάλη περιεκτικότητα σε χλωριούχα και άλλα αντισηπτικά προκαλεί οφθαλμικές αλλοιώσεις που συχνά φτάνουν μέχρι την τύφλωση. Ο κατάλογος των θανάτων που καταγράφονται στο Miami Seaquarium στα 65 χρόνια της λειτουργίας του, είναι μακρύς και περιλαμβάνει πολλά ζώα νεαρής ηλικίας. Δείτε ενδεικτικά: RicOBarrysDolphinProject/photo -- little-transparency-over-disappearing-dolphins -- miami-seaquarium, Miami Seaquarium Dolphin Death Chart -- cetabase/inventory/miami-seaquarium/#dead

"Τα θέματα ευζωίας στο Miami Seaquarium είναι παλιά ιστορία... Η Εθνική Υπηρεσία Ατμόσφαιρας και Ωκεανών των ΗΠΑ (National Oceanic and Atmospheric Administration), στην έκθεσή της, αποκαλύπτει ότι κατά τα έτη 2019 και 2020, στο εν λόγω ενυδρείο πέθαναν 6 ζώα, μεταξύ των οποίων ένας νεαρός θαλάσσιος ελέφαντας και δύο ρινοδέλφινα που υπέκυψαν στα τραύματά τους, ενώ ένα ρινοδέλφινο παγιδεύτηκε σε διαχωριστικό δίχτυ και πνίγηκε", αναφέρει η PeTA (PETA Uncovers Egregious Dolphin Deaths at Miami Seaquarium, Σεπτέμβριος 2021).

 

Το Dolphin Project και ο Ric O’Barry πρωτοστατούν στην παγκόσμια εκστρατεία ενημέρωσης για την αιχμαλωσία των δελφινιών, εδώ και πολλές δεκαετίες. "Τα ζώα υφίστανται ένα στρες που ανεβαίνει κλιμακωτά. Η αποστέρηση από τον ζωτικό τους χώρο και τους κοινωνικούς τους δεσμούς και ο εγκλεισμός σε δεξαμενές, όπου εξαναγκάζονται να υπακούουν σε ανόητες εντολές για να κερδίσουν λίγα ψόφια ψάρια, είναι κάτι ανήθικο και από την φύση του κακοποιητικό για αυτά τα τόσο εξελιγμένα θαλάσσια θηλαστικά", επισημαίνουν για μια ακόμη φορά [Serious Problems Cited During Miami Seaquarium Inspection -- facebook]

 

Συμπέρασμα: Είναι καιρός να παραδεχθούμε αυτό που αποδεικνύεται στην πράξη, ότι δηλαδή η ευζωία των δελφινιών στις δεξαμενές είναι ανέφικτη. Το "πείραμα" απέτυχε. Η διατήρηση θαλάσσιων θηλαστικών και δη δελφινιών και άλλων κητωδών στην αιχμαλωσία είναι μια θλιβερή ιστορία από το παρελθόν, ένας αναχρονιστικός τρόπος γνωριμίας μαζί τους και μια κακοποίηση που πρέπει να σταματήσει. 

Empty The Tanks!