Ι.- Πορτραίτο (Η κρυψώνα)
Άσε με να μελετήσω
λίγο ακόμα το
πρόσωπό σου.
Ν' αποτυπώσω μια
περίληψη με τέσσερεις γραμμές.
αυτό που δεν τολμώ
να φανταστώ
πως θα γινόταν
αν είχες καταφέρει
να μαζέψεις όλη τη
δύναμη από κείνη την
κρυψώνα
εκεί που συσπειρώνονται
οι μεγάλες αδικίες
τα παρά λίγο θαύματα
οι πνιγμένες επαναστάσεις
και οι ανομολόγητοι έρωτες.
ΙΙ.- Δαγκώνεις και κρύβεσαι
(like Lycopodium* state)
Κάτω απ’ το παραφουσκωμένο
λευκό σου πουκάμισσο
καλά κρυμμένη αδυναμία
κι’ αυτή η γκρίζα στάχτη
πάνω στο δέρμα σου
στην απειλή και στην αμφιβολία.
Πίνεις κλεφτά
μικρές γουλιές από όνειρα
τσιμπολογάς
μικρές μπουκιές από γέλια.
Ξεχνάς αριθμούς και ονόματα
θυμάσαι ψιθύρους κι’ αρώματα
θολώνεις τα χρώματα
τα φέρνεις στο γκρίζο
προσεκτικά
μια χαραμάδα ανοίγεσαι
δαγκώνεις και κρύβεσαι
όταν σ’ αγγίζω.
Κοντά στη χαρά
κάπου κάπου κλονίζεσαι
φοβάσαι συχνά
μήπως χάσεις το δρόμο
μα το ‘χεις αρχή σου
να μην συντονίζεσαι
κι’ αλλάζεις ξανά
της καρδιάς σου το νόμο.
ΙΙΙ.- Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται
(like Phosphorus state)
Είναι κάτι τύποι ιδιαίτερα ευφυείς
που θα μπορούσες και να ζήλευες θανάσιμα
για τις αντοχές και
τις εξεζητημένες τεχνικές ακροβασίας.
Όλα τα δώρα του θεού
αφειδώς κατασπαταλούν χάριν γούστου
και ασκούνται σε οριακές καταστάσεις
έτσι - μονάχα για να παίξουν.
Όταν όμως εξαντλήσουν
τα πλουσιότατα φυσικά τους αποθέματα
είναι πολύ δύσκολο να θεραπευθούν.
IV.- Το αλάτι της θάλασσας
(Long acting remedy, like Natrum Muriaticum state)
Σαν δεινός κολυμβητής
στα βαθειά καταδύομαι
τον κρημνό ψηλαφώ
τα ιάματα του βυθού
εμπιστεύομαι.
Τις παλιές ουλές αναζητώ
εκεί που το μυαλό νομίζει πως
ξεχνά
αλλά το κύτταρο
θυμάται.
Σαν δεινός κολυμβητής αναδύομαι
με κοκκινισμένα λιγάκι τα μάτια
από το αλάτι της θάλασσας
στην καθημερινή συνηθισμένη
αφύπνιση.
Δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Εναλλακτική Κτηνιατρική κατά φύσιν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου